Het aanvaarden van de verzoening

IV. Het vergevingsplan van de Heilige Geest

 

Deze paragraaf is een vervolg op de vorige, die onderwees dat we onszelf niet op moeten werpen tot de heldhaftige corrector van de fouten van onze broeders. Deze paragraaf leert ons dat we, in plaats daarvan, aan deze fouten voorbij moeten zien. Hier wordt begonnen met het onderricht over vergeving — het centrale thema van Een cursus in wonderen, dat nog vaak terug zal komen. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

1. De Verzoening is er voor allen, omdat zo de overtuiging ongedaan wordt gemaakt dat er dingen zijn die alleen voor jou bestaan. Vergeven is ergens aan voorbijzien. Kijk dan ook achter de vergissing en laat je waarneming er niet op rusten, want je zult geloven wat jouw waarneming bevat. Aanvaard alleen als waar wat jouw broeder is, als jij jezelf wilt kennen. Zodra je waarneemt wat hij niet is, kun je niet weten wat jij bent, omdat je hem verkeerd ziet. Onthoud steeds dat jullie je Identiteit met elkaar delen en dat in dit delen Haar werkelijkheid ligt.

 

Het doel is de herinnering van onze ware Identiteit. Omdat we deze Identiteit delen met al onze broeders, kunnen we haar in onszelf zien door haar in onze broeders te zien. En dat doen we door hen te vergeven. Daarbij gaat het echter niet om de conventionele betekenis van 'vergiffenis'. We vergeven door niet te focussen op hun vergissingen, door niet bij hun vergissing stil te staan, maar in plaats daarvan daaraan voorbij te zien naar de waarheid in hen. De rest van deze paragraaf zal dit sleutelbegrip van Een cursus in wonderen verder uitwerken. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. Je hebt in de Verzoening een rol te spelen, maar het plan van de Verzoening gaat jou te boven. Je begrijpt niet hoe jij aan vergissingen voorbij kunt zien, anders zou jij ze niet maken. Het zou alleen maar een nieuwe vergissing zijn te geloven dat je er geen maakt, of dat jij ze kunt corrigeren zonder een Gids die jou correctie leert. En als je deze Gids niet volgt zullen je vergissingen niet worden gecorrigeerd. Het plan is niet van jou afkomstig, vanwege je beperkte ideeën over wat jij bent. Dit gevoel van beperking is de oorsprong van alle vergissingen. De manier om ze ongedaan te maken is bijgevolg niet iets van jou, maar voor jou.

 

Ieder van ons heeft een rol in de Verzoening, maar de kern van die rol is het voorbijzien aan de vergissingen van onze broeders. We weten alleen niet hoe we dat moeten doen, daar hebben we hulp bij nodig. We moeten kunnen vertrouwen op een Gids die het wél weet: de Heilige Geest. We moeten erkennen hoezeer we gericht zijn op het zoeken en vinden van fouten in anderen, en dat we dit zonder hulp niet op kunnen geven.

 

Toepassing : Zeg tegen de Heilige Geest:

Ik erken dat ik vergissingen bega.

Ik erken dat ik niet weet hoe ik ze kan corrigeren.

Ik erken dat ik niet weet hoe ik voorbij kan zien aan de vergissingen van mijn broeders.

Heilige Geest, ik wend mij tot U als mijn Gids. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. De Verzoening is een les in met elkaar delen, die jou gegeven wordt omdat jij bent vergeten hoe je dat doet. De Heilige Geest herinnert jou slechts aan het natuurlijke gebruik van je vermogens. Door het vermogen om aan te vallen te herinterpreteren als het vermogen om met elkaar te delen, vertaalt Hij wat jij gemaakt hebt in wat God geschapen heeft. Als je dit met Zijn hulp wilt volbrengen, kun jij je vermogens niet bekijken met de ogen van het ego, of je zult ze beoordelen zoals het ego dat doet. Heel hun schadelijkheid ligt in het oordeel van het ego. Heel hun nut ligt in het oordeel van de Heilige Geest.

 

Aanvallen is het tegenovergestelde van delen. Maar er is een onderliggende overeenkomst. Het Werkboek leert ons: 'ik ben niet de enige die de gevolgen ervaart van mijn zien' (WdI.18) en: 'Ik ben niet de enige die de gevolgen ervaart van mijn gedachten' (Wdl.19). Met andere woorden: De keuze die wij in onze denkgeest maken heeft gevolgen voor alle denkgeesten, omdat alle denkgeesten met elkaar verbonden zijn. Als we naar het ego luisteren zullen we kiezen voor aanval; als we daarentegen naar de Heilige Geest luisteren zullen we kiezen voor delen. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. Ook het ego heeft een vergevingsplan omdat jij er een vraagt, zij het niet aan de juiste leraar. Het plan van het ego is uiteraard onzinnig en werkt niet. Door zijn plan te volgen zul jij jezelf alleen maar in een onmogelijke situatie manoeuvreren, iets waarnaar het ego jou altijd leidt. Het plan van het ego bestaat erin jou eerst duidelijk de fout te laten zien, om die vervolgens over het hoofd te zien. Maar hoe kun jij over het hoofd zien wat jij tot werkelijkheid hebt gemaakt? Door de fout duidelijk te zien heb je die tot werkelijkheid gemaakt en kun je er niet aan voorbijzien. Op dit punt wordt het ego gedwongen zijn toevlucht tot ‘mysteries’ te nemen en dringt het er bij jou op aan het betekenisloze te accepteren om jezelf te redden. Velen hebben geprobeerd dit in mijn naam te doen, waarbij ze vergaten dat mijn woorden volkomen zinvol zijn, omdat ze van God komen. Ze zijn nu even zinnig als ze dat ooit waren, omdat ze over ideeën spreken die eeuwig zijn.

 

De essentie van deze alinea is dat we een fout die we werkelijk hebben gemaakt, niet over het hoofd kunnen zien, zoals de onjuiste (ego)interpretatie van vergeving ons wil laten geloven. Het ego vertelt ons dat we 'goede' mensen zijn wanneer we tegen een ander (of onszelf) zeggen: 'Ja, je hebt iets verkeerds gedaan, maar ik begrijp het en ik vergeef je deze zonde. Ik houd nog steeds van je, want we zijn beiden kinderen van God'. Dit is een van de 'mysteries' van het ego, waarmee het de projectie van schuld in stand houdt en ons weghoudt van de bron van deze schuld: het geloof in afscheiding in de denkgeest — de enige 'verblijfplaats' van de vergissing.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

5. De vergeving die jij van mij leert, bedient zich niet van angst om angst ongedaan te maken. Noch maakt ze het onwerkelijke tot werkelijkheid om het vervolgens te vernietigen. Vergeving met behulp van de Heilige Geest bestaat er eenvoudig uit van meet af aan voorbij te zien aan de vergissing, zodat die voor jou onwerkelijk blijft. Laat geen enkele overtuiging dat ze echt is in jouw denkgeest binnensluipen, of je zult eveneens geloven dat jij, om zelf te worden vergeven, ongedaan moet maken wat jij hebt gemaakt. Wat geen gevolg heeft bestaat niet, en voor de Heilige Geest zijn de gevolgen van een vergissing niet bestaand. Door overal en in alle opzichten gestaag en consequent alle gevolgen ervan teniet te doen, onderwijst en bewijst Hij dat het ego niet bestaat.

 

'Voorbijzien aan de vergissing' betekent niet dat je negeert dat je buurman zijn vrouw mishandelt. Het betekent dat je jezelf eraan herinnert dat dit niet is wie hij in werkelijkheid is. Je definieert zijn identiteit niet aan de hand van deze fout. Als je dat doet definieer je ook je eigen identiteit aan de hand van je eigen vergissingen.

In de wereld waarin we (denken te) leven worden we geconfronteerd met gevolgen waarvan we ons constant moeten herinneren dat ze niet werkelijk zijn, en dat geen ervan de identiteit van de betrokkenen definieert. De gevolgen die we waarnemen in de wereld zijn niet werkelijk, en de Heilige Geest maakt de schijnbare gevolgen het verlies van onze eenheid met God — 'gestaag en consequent' ongedaan. En daarmee 'onderwijst en bewijst Hij dat het ego niet bestaat'.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

6. Volg dan ook het onderwijs in vergeving dat de Heilige Geest geeft, want vergeving is Zijn functie en Hij weet die volmaakt te vervullen. Dat bedoelde ik toen ik zei dat wonderen natuurlijk zijn, en dat er iets is misgegaan wanneer ze uitblijven. Wonderen zijn niets anders dan het teken van je bereidheid om het verlossingsplan van de Heilige Geest te volgen, in de erkenning dat jij niet begrijpt wat het is. Zijn werk is niet jouw functie, en als je dit niet accepteert kun je niet leren wat jouw functie is.

 

Wonderen zijn het resultaat van vergeving. Toen Jezus zei dat wonderen natuurlijk zijn, en dat er iets is misgegaan wanneer ze uitblijven (TI.1.1:6) bedoelde hij niet dat wonderen een natuurlijke uitdrukking zijn van onze afgescheiden wil, maar dat ze in werkelijkheid natuurlijk zijn. Voor de Heilige Geest zijn ze volkomen natuurlijk, en als we Hem volgen worden ze ook natuurlijk voor ons, evenals vergeving. Onze functie is vergeven, het wonder is het werk van de Heilige Geest.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

7. Functieverwarring is zo kenmerkend voor het ego dat je er onderhand al heel vertrouwd mee moet zijn. Het ego gelooft dat hem alle functies toevallen, ook al heeft het er geen idee van wat die zijn. Dit is meer dan louter verwarring. Het is een bijzonder gevaarlijke combinatie van grootheidswaan en verwarring, waardoor de kans groot is dat het ego zonder de minste reden alles en iedereen aanvalt. Dat is precies wat het ego doet. 6 Het is onvoorspelbaar in zijn reacties, omdat het geen idee heeft wat het waarneemt.

 

Wanneer we denken: 'Ik weet zelf heel goed hoe ik voorbij moet zien aan vergissingen en wonderen moet verrichten' luisteren we naar de zelfoverschattende stem van het ego. Door dit te beweren handelt het ego als een tiran die volkomen in de war is over hoe een land bestuurd moet worden, maar in zijn arrogantie denkt dat geen enkele functie te hoog gegrepen is voor hem. Hij begrijpt niets van de signalen die hij van zijn land krijgt, en heeft dus geen idee hoe hij daarop moet reageren. Daarom reageert hij puur vanuit zijn grootheidswaan, onvoorspelbaar en blindelings, zonder zich te bekommeren om wat hem in de weg staat. Hij is als een op hol geslagen olifant, die alles vertrapt wat hij tegenkomt. En dat alles onder het mom van het redden van zijn land.

Dit is in feite een beschrijving van onszelf, wanneer we denken dat we onze broeders kunnen genezen en de wereld kunnen verlossen zonder de leiding van de Heilige Geest.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

8. Als je er geen idee van hebt wat er gebeurt, hoe kun je dan verwachten dat jij op de juiste manier zult reageren? Ongeacht hoe je de reactie verantwoordt, zou jij je kunnen afvragen of het ego vanwege zijn onvoorspelbaarheid wel in de juiste positie is om als jouw gids te dienen. Laat me herhalen dat de kwalificaties van het ego als gids buitengewoon ongunstig zijn, en dat het als leraar in verlossing een opmerkelijk slechte keuze is. Ieder die een volslagen krankzinnige gids uitkiest, moet zelf wel volslagen krankzinnig zijn. Ook is het niet waar dat je niet beseft dat de gids krankzinnig is. Jij beseft het, want ik besef het, en je hebt het naar dezelfde maatstaf beoordeeld als ik.

 

In ons dagelijks leven volgen we de tiran die ik hierboven beschreven heb — de innerlijke tiran. En hij is blind en onvoorspelbaar en volslagen krankzinnig. En diep vanbinnen — of misschien niet eens zo diep — weten we dat. We zien de resultaten van onze keuze om hem te volgen. We zien de ravage die hij heeft aangericht in het land van onze denkgeest. We hebben meerdere malen besloten hem af te zetten en te verbannen, maar we hebben dat besluit nooit ten uitvoer gebracht. We volgen hem nog steeds. Waarom doen we dat? Waarom ondernemen we geen actie? 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

9. Het ego leeft letterlijk van geleende tijd, en zijn dagen zijn geteld. Vrees het Laatste Oordeel niet, maar verwelkom het en wacht niet, want de tijd van het ego is ‘geleend’ van jouw eeuwigheid. Dit is de Wederkomst die voor jou werd gemaakt zoals de Eerste Komst werd geschapen. De Wederkomst is niets anders dan de terugkeer van het gezond verstand. Kan dit ook maar enigszins angstaanjagend zijn?

 

Zoals van elke tiran zijn ook de dagen van deze tiran geteld. Er zal een dag komen waarop we met hem afrekenen. Zoals we aan het eind van Hoofdstuk 2 zagen, is dat in de visie van Een cursus in wonderen de betekenis van het Laatste Oordeel, die naar de Wederkomst leidt. De Wederkomst is niet de tweede komst van Jezus, maar de wederkomst van Christus in onze denkgeest. Het is 'de terugkeer van het gezond verstand' in een denkgeest die werd geregeerd door een krankzinnig ego. Daarom moeten we onszelf afvragen, net zoals Jezus hier aan ons vraagt: 'Kan dit ook maar enigszins angstaanjagend zijn?' 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

10. Wat anders dan fantasie kan angstaanjagend zijn, en wie geeft zich over aan fantasie tenzij hij de hoop heeft opgegeven voldoening te vinden in de werkelijkheid? Maar het staat vast dat jij nooit voldoening zult kunnen vinden in fantasie, zodat je enige hoop erin bestaat je denken over de werkelijkheid te veranderen. God kan alleen gelijk hebben als de beslissing dat de werkelijkheid angstaanjagend is op een vergissing berust. En ik verzeker je dat God gelijk heeft. Wees dus blij dat jij ongelijk had, maar dit kwam alleen doordat je niet wist wie jij was. 6 Had je dat wel geweten, dan had jij evenmin ongelijk kunnen hebben als God.

 

Vreemd genoeg zijn we bang om ons ego te verliezen. Innerlijke gezondheid lijkt angstaanjagend te zijn omdat we denken dat de werkelijkheid — de ware werkelijkheid — ons nooit voldoening kan geven. Daarom hebben we ons overgegeven aan fantasieën, in de hoop daarin voldoening te vinden. Fantasieën kunnen ons echter nooit voldoening schenken, om de eenvoudige reden dat het fantasieën zijn. Onze enige hoop ligt dus in de erkenning dat we ongelijk hebben; dat alleen de werkelijkheid oneindige voldoening geeft. Toegeven dat we ongelijk hebben is niet kleinerend, omdat de enige reden daarvoor is 'dat je niet wist wie jij was'. Als we dat wel geweten hadden, hadden we alleen maar gelijk kunnen hebben, want het is onze natuur om samen met God gelijk te hebben. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

11. Het onmogelijke kan alleen geschieden in de fantasie. Als je op zoek gaat naar de werkelijkheid in fantasieën, zul je die niet vinden. De symbolen van de fantasie behoren toe aan het ego, en hiervan zul jij er heel wat vinden. Maar zoek er geen betekenis in. Ze hebben even weinig betekenis als de fantasieën waarin ze verweven zijn. Sprookjes kunnen leuk of angstaanjagend zijn, maar niemand noemt ze waar. Kinderen geloven ze misschien en dus zijn de verhalen voor hen een tijdje waar. Maar wanneer de werkelijkheid daagt, zijn de fantasieën verdwenen. De werkelijkheid is onderwijl niet verdwenen. De Wederkomst is de bewustwording van de werkelijkheid, niet de terugkeer ervan.

 

12. Zie, mijn kind, de werkelijkheid is hier. Ze hoort jou toe en mij en God, en geeft Ons allen volmaakt voldoening. Alleen dit bewustzijn geneest, want het is het bewustzijn van de waarheid.

 

Wanneer we naar de vergissingen van onze broeders kijken, kijken we naar de symbolen van het ego. We kijken naar sprookjes. Als we geloven dat we de werkelijkheid van onze broeders zien in hun vergissingen, geloven we dat sprookjes werkelijk zijn. 

(Toelichtingen door Robert Perry)