Hoofdstuk 7

De gaven van het Koninkrijk

I. De laatste stap

 

De vorige paragraaf besprak onze spirituele reis, die haar hoogtepunt bereikt in de fundamentele verandering van waarneming in kennis: de laatste stap, die God zelf zal zetten. Deze paragraaf vertelt ons meer over deze laatste stap, en over de onbegrensde liefdevolle uitbreiding van schepping in de Hemel, die we ons bij de laatste stap weer herinneren.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

1. De scheppingskracht van God en Zijn scheppingen is onbegrensd, maar ze staan niet in een wederkerige relatie. Jij communiceert ten volle met God, zoals Hij met jou. Dit is een voortdurend proces waaraan jij deelhebt, en doordat je er deel aan hebt ben je geïnspireerd om te scheppen zoals God. Daarentegen sta jij in de schepping niet in een wederkerige relatie tot God, aangezien Hij jou geschapen heeft maar jij niet Hem. Ik heb je al gezegd dat jouw scheppingskracht alleen in dit opzicht van de Zijne verschilt. Zelfs in deze wereld is er een parallel. Ouders schenken het leven aan kinderen, maar kinderen schenken niet het leven aan hun ouders. Ze schenken echter wel het leven aan hún kinderen, en brengen zo, net als hun ouders, leven voort.

 

De Cursus spreekt vaak over onze eenheid met God, maar hier herinnert hij ons aan het ene cruciale onderscheid tussen God en ons: onze scheppingskracht is niet wederkerig. Communicatie tussen God en ons is wel wederkerig, een tweerichtingsverkeer waarbij elk geeft aan de ander. Maar schepping beweegt zich slechts in één richting van God naar ons: 'aangezien Hij jou geschapen heeft maar jij niet Hem'. Scheppen in de Hemel lijkt dus op een bekend eenrichtingsverschijnsel in deze wereld: een stamboom. God is onze Vader. Hij schiep ons als Zijn Zoon en wij scheppen op onze beurt onze eigen zonen. Net zoals opeenvolgende generaties de familielijn van Jansen of Pietersen uitbreiden, breiden wij de familielijn van God uit. 

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

2. Had jij God geschapen en Hij jou, dan zou het Koninkrijk zich niet door zijn eigen scheppende gedachte kunnen vermeerderen. De schepping zou daarom begrensd zijn, en jij zou niet de medeschepper zijn van God. Zoals Gods scheppende Gedachte van Hem naar jou uitgaat, zo moet ook jouw scheppende gedachte van jou naar jouw scheppingen uitgaan. Alleen zo kan heel de scheppingskracht zich naar buiten toe uitbreiden.  Gods werken zijn niet die van jou, maar de jouwe zijn zoals die van Hem. Hij heeft het Zoonschap geschapen en jij vermeerdert het. Jij hebt de macht om aan het Koninkrijk bij te dragen, maar niet om bij te dragen aan de Schepper van het Koninkrijk. Je maakt aanspraak op deze macht wanneer je alleen waakzaam bent voor God en Zijn Koninkrijk. Wanneer jij deze macht als de jouwe aanvaardt, heb je geleerd je te herinneren wat jij bent.

 

Onderscheid tussen God en ons is cruciaal, want als schepping wél wederkerig zou zijn, zou het een gesloten systeem zonder uitbreiding zijn, alsof twee mensen jaar na jaar hetzelfde kerstcadeau uitwisselen. Het eenrichtingskarakter van de schepping, die zich van God uitbreidt naar ons, en van ons naar onze zonen, zorgt ervoor dat de familielijn van God zich naar buiten toe uitbreidt. Ze vermeerdert dit onbeperkt, net zoals twee ouders een familie kunnen beginnen, die in de loop van de tijd miljoenen nakomelingen telt.

Hoe kunnen we in contact komen met deze grenzeloze scheppingskracht? Door de laatste les van de Heilige Geest te voltooien: door alleen waakzaam te zijn voor God en Zijn Koninkrijk.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

3. Jouw scheppingen horen in jou thuis, zoals jij thuishoort in God. Jij bent deel van God, zoals jouw zonen deel zijn van Zijn Zonen. Scheppen is liefhebben. Liefde breidt zich naar buiten toe uit eenvoudig omdat ze niet kan worden ingedamd. Doordat ze grenzeloos is stopt ze niet. Ze schept eeuwig, maar niet in de tijd. Gods scheppingen zijn er altijd geweest, omdat Hij er altijd was. Jouw scheppingen zijn er altijd geweest, omdat jij alleen kunt scheppen zoals God schept. De eeuwigheid behoort jou toe, omdat Hij jou als eeuwig heeft geschapen.

 

'Scheppen is liefhebben'. Wat een schitterende gedachte. Schepping breidt zich uit omdat de aard van liefde uitbreiden is, delen, vermeerderen. Denk aan hoe je je voelt als je verliefd bent: je loopt op wolken, lacht naar volkomen vreemde mensen, en beschrijft je geliefde gepassioneerd aan iedereen die wil luisteren. Misschien willen jij en je geliefde jullie liefde uitbreiden door kinderen voort te brengen. Liefde wil altijd op de een of andere manier naar buiten treden en alles omarmen. Als dit al zo is met betrekking tot onze beperkte aardse liefde, bedenk dan hoe graag God Zijn grenzeloze Liefde uit wil breiden, en hoe graag wij deze liefde uit willen breiden naar onze eigen scheppingen.

 

Toepassing : Deze alinea is geen abstracte metafysica; ze gaat over jou. Probeer dat te ervaren door de tekst in de eerste persoon te lezen: Mijn scheppingen horen in mij thuis, zoals ik thuishoor in God. Enzovoort.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

4. Het ego daarentegen eist altijd wederkerige rechten op, omdat het eerder concurreert dan liefheeft. Het is altijd bereid om een handeltje te sluiten, maar kan niet begrijpen dat zijn zoals een ander betekent dat er geen marchanderen mogelijk is. Om te winnen moet je geven en niet marchanderen. Marchanderen is beperkingen opleggen aan het geven, en dat is niet de Wil van God. Willen met God is scheppen zoals Hij. God beperkt Zijn gaven op geen enkele manier. Jij bent Zijn gaven, en dus moeten jouw gaven zijn zoals die van Hem. Jouw gaven aan het Koninkrijk moeten zijn als Zijn gaven aan jou.

 

In de Hemel zorgt het niet-wederkerige eenrichtingskarakter van de schepping ervoor dat iedereen in de familielijn dezelfde aard heeft: zo Vader, zo Zoon, zo zonen. Een aspect van deze aard is het vermogen om zich onbeperkt naar buiten toe uit te breiden. De Hemel is een plaats van onbeperkt geven, onbeperkt vermeerderen. God geeft onbeperkt aan ons, dus onze gaven aan onze scheppingen zijn dat eveneens.

Het ego eist echter wederkerige rechten op. Het wil marchanderen: 'Laten we een deal sluiten'. Voor een deal zijn twee partijen nodig die van elkaar verschillen. Elke partij wil andere dingen hebben en heeft in ruil daardoor andere dingen te geven. Een deal is een gesloten systeem, zoals het uitwisselen van hetzelfde kerstcadeau, wat ik zojuist als voorbeeld gaf. In feite geef je dan niets, en er wordt uiteraard ook niets vermeerderd.

Omdat wij niet een ego zijn maar een schepping van God, 'moeten onze gaven aan het Koninkrijk zijn als Zijn gaven aan ons'. Dit is een verklaring over de Hemel, maar we kunnen dit hier op aarde weerspiegelen. In plaats van een deal met het ego, moeten onze gaven aan elkaar vrije uitbreidingen van liefde zijn, een weerspiegeling van Gods gaven aan ons.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

5. Ik gaf het Koninkrijk alleen liefde, want ik geloofde dat dit het was wat ik was. Wat jij gelooft dat jij bent bepaalt jouw gaven, en als God jou schiep door Zichzelf uit te breiden als jou, kun jij jezelf alleen uitbreiden zoals Hij dat heeft gedaan. Alleen vreugde neemt eeuwig toe, omdat vreugde en eeuwigheid onafscheidelijk zijn. God breidt Zich voorbij grenzen en tijd naar buiten toe uit, en jij die medeschepper bent met Hem breidt Zijn Koninkrijk eeuwig en voorbij alle grenzen uit. Eeuwigheid is het onuitwisbare stempel van de schepping.  Zij die eeuwig zijn verkeren eeuwig in vrede en vreugde.

 

De eerste zin is een subtiele verwijzing naar de boodschap van Jezus' kruisiging: 'Onderwijs louter liefde, want dat is wat jij bent' (T6.I.1.3:2).

'Wat jij gelooft dat jij bent bepaalt jouw gaven'. Als we geloven dat we een ego zijn, zullen we de 'gaven' van het ego schenken en handeltjes sluiten met iedereen en alles. Maar als we, net als Jezus, geloven dat we liefde zijn, zullen we liefde geven. Dan zullen we vreugde en vrede geven, wat de onbeperkte gaven van het eeuwige Koninkrijk weerspiegelt.

 

Toepassing : Zeg: Wat ik geloof dat ik ben, bepaalt mijn gaven. Ik ben een Zoon van God, niet een ego. God schiep mij door Zichzelf uit te breiden, dus moet ik mijzelf uitbreiden zoals Hij dat deed. Om dit te weerspiegelen in de wereld moet ik, net als Jezus, liefde, vrede en vreugde schenken. 

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

6. Denken zoals God is delen in Zijn zekerheid over wat jij bent, en scheppen zoals Hij is delen in de volmaakte Liefde die Hij met jou deelt. Hiertoe leidt de Heilige Geest jou, opdat jouw vreugde compleet mag zijn, want het Koninkrijk van God is heel. Ik heb gezegd dat de laatste stap in het herontwaken van kennis door God wordt gezet. Dit is waar, maar het is moeilijk in woorden uit te leggen, omdat woorden symbolen zijn en niets wat waar is uitleg behoeft. Toch heeft de Heilige Geest de taak het onbruikbare in het bruikbare, het betekenisloze in het betekenisvolle en het tijdelijke in het tijdeloze te vertalen. Hij kan jou daarom iets zeggen over deze laatste stap.

 

Door de lessen van de Heilige Geest te leren, worden we naar het punt geleid waar we klaar zijn voor de laatste stap, die door God wordt gezet. Hij brengt ons terug naar de staat van schepping in de Hemel, naar 'Zijn zekerheid over wat jij bent' en 'de volmaakte Liefde die Hij met jou deelt'. De volgende alinea vertelt ons meer over deze laatste stap. 

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

7. God zet geen stappen, omdat Zijn werken zich niet stapsgewijs voltrekken. Hij onderwijst niet, omdat Zijn scheppingen onveranderlijk zijn. Hij doet niets als laatste, omdat Hij als eerste en voor altijd geschapen heeft.  Men dient te begrijpen dat het woord ‘eerst’ op Hem toegepast geen tijdsbegrip is. Hij is de eerste in die zin dat Hij de Eerste is in de Heilige Drie-eenheid Zelf. Hij is de Oerschepper, omdat Hij Zijn medescheppers schiep.  Omdat Hij dat deed, is de tijd niet van toepassing op Hem noch op wat Hij heeft geschapen. De ‘laatste stap’ die God zal zetten was daarom waar in den beginne, is nu waar, en zal eeuwig waar zijn. Wat tijdloos is bestaat altijd, omdat het wezen ervan eeuwig onveranderlijk is. Het verandert niet door te vermeerderen, omdat het voor eeuwig geschapen werd om te vermeerderen. Als jij het waarneemt als iets wat niet vermeerdert, dan weet je niet wat het is. En weet je ook niet Wie het heeft geschapen. God openbaart dit jou niet, omdat het nooit verborgen was. Zijn licht was nooit verduisterd, omdat het Zijn Wil is het te delen. Hoe kan wat volledig gedeeld is worden achtergehouden en dan geopenbaard?

 

In de vorige alinea waarschuwde Jezus ons al dat de laatste stap moeilijk in woorden is uit te leggen. De bovenstaande tekst zit vol paradoxen, en ik ga niet doen alsof ik het allemaal begrijp (en ik heb vaak gelezen dat Jezus dat ook niet van ons verwacht). Laten we het dus zo goed mogelijk uitzoeken.

Jezus zegt in elk geval veel over wat de laatste stap niét is:

1. Het is geen echte stap, want God zet geen stappen. Het idee van stappen impliceert een geleidelijke ontwikkeling, maar Zijn werken voltrekken zich niet stapsgewijs.

2. God doet niets als laatste, Hij doet alles eerst. Dat betekent hier niet 'eerst in de tijd', omdat Hij tijdloos is. En wat tijdloos is bestaat altijd.

3. Het wordt niet onderwezen. God onderwijst niet, omdat onderwijs verandering impliceert en Zijn scheppingen onveranderlijk zijn.

4. Het is niet de openbaring van een verborgen waarheid. God houdt niets achter. Het is Zijn Wil alles te delen wat Hij heeft.

 

Maar wat is de laatste stap dan wel? Zoals Jezus hier uitlegt heeft deze niets te maken met tijd. Het is Gods oorspronkelijke daad van onze schepping, Zijn uitbreiding van liefde, die er altijd is geweest, die er nu is, en die er altijd zal zijn. Aangezien wij onze terugkeer naar Huis echter stapsgewijs ervaren, beschouwen we het moment waarop God ons opheft naar Zichzelf eveneens als een stap en wel de laatste.

Om dat punt te bereiken hoeven we alleen maar de lessen van de Heilige Geest te leren en toe te passen, totdat we uitsluitend waakzaam zijn voor God en Zijn Koninkrijk. Een belangrijk aspect daarvan is geven aan onze broeders op aarde onze deelgenoten in het Koninkrijk — op een manier die de schepping in de Hemel weerspiegelt. Dit bereidt onze denkgeest voor op Gods 'laatste stap'. 

(Toelichtingen door Greg Mackie)