2. Vergeving

II. Vergeving-ter-vernietiging

 

1. Vergeving-ter-vernietiging neemt, als wapen van de wereld van vormen, vele vormen aan. Niet allemaal zijn die even duidelijk, en sommige zijn zorgvuldig verborgen onder iets wat eruitziet als goedheid. Maar alle vormen die ze lijkt aan te nemen hebben slechts dit ene doel: ze beogen te scheiden en verschillend te maken wat God gelijk geschapen heeft. Het verschil is in verscheidene vormen duidelijk waar de vooropgezette vergelijking niet kan worden gemist, en dat niet zonder opzet.

 

2. In deze groep zijn er allereerst de vormen waarbij een ‘beter’ persoon zich verwaardigt zich te verlagen om een ‘mindere’ te redden van wat hij waarlijk is. Vergeving berust hier op een houding van genadige hooghartigheid, zo ver van liefde verwijderd dat arrogantie nooit ver te zoeken is. Wie kan vergeven en tegelijk minachten? En wie kan een ander vertellen dat hij in zonden is gedompeld en hem toch zien als de Zoon van God? Wie maakt iemand tot slaaf om te onderwijzen wat vrijheid is? Er is hier geen eenheid, alleen verdriet. Dit is geen echte barmhartigheid. Dit is de dood.

 

3. Een tweede vorm, die, mits begrepen, nog steeds erg op de eerste lijkt, doet zich niet geheel in zulke schaamteloze arrogantie voor. Degene die de ander vergeeft beweert niet de betere te zijn. Daarentegen zegt hij nu dat hij de zondigheid van de ander deelt, aangezien zij beiden onwaardig zijn en de vergelding van Gods wraak verdienen. Dit kan een nederige gedachte lijken, maar kan een heuse rivaliteit in zondigheid en schuld ontketenen. Het is geen liefde voor Gods schepping en de heiligheid die Zijn eeuwige gave is. Kan Zijn Zoon zichzelf veroordelen en zich Hem toch herinneren?

 

4. Het doel hier is om de Zoon die Hij liefheeft van God te scheiden, en hem weg te houden van zijn Bron. Dit doel wordt ook nagestreefd door hen die uit zijn op de rol van martelaar door andermans hand. Hier moet het oogmerk scherp worden gezien, want dit kan doorgaan voor zachtmoedigheid en goedheid in plaats van wreedheid. Is het niet vriendelijk om iemands hatelijkheid te aanvaarden en daar alleen met stilte en een goedhartige glimlach op te reageren? Zie eens hoe goed jij bent dat jij geduldig en engelachtig de woede en de pijn verdraagt die een ander jou bezorgt, en niet de bittere pijn laat blijken die je voelt.

 

5. Vergeving-ter-vernietiging zal zich vaak achter zo’n soort mantel verschuilen. Ze toont het gezicht van pijn en lijden, als stil blijk van de schuld en de puinhopen die de zonde maakt. Dat is de getuigenis die ze biedt aan iemand die verlosser, geen vijand, zou kunnen zijn. Maar tot vijand gemaakt, moet hij wel de schuld aanvaarden en het zware verwijt waarmee hij aldus wordt belast. Is dit liefde? Of is het eerder verraad jegens iemand die verlossing nodig heeft van de pijn afkomstig van schuld? Wat kan hiervan het doel anders zijn dan de getuigen van schuld weg te houden van de liefde?

 

6. Vergeving-ter-vernietiging kan ook de vorm aannemen van marchanderen en compromissen sluiten. Ik zal jou vergeven als je mijn behoeften vervult, want in jouw slavernij ligt mijn bevrijding. Zeg dit tegen iemand en jij bent slaaf. En je zult proberen jezelf van schuld te ontdoen door verder te marchanderen, wat geen hoop kan bieden, alleen meer pijn en ellende. Hoe beangstigend is vergeving nu geworden, en hoe misvormd het doel dat ze nastreeft. Heb erbarmen met jezelf die dit soort handel drijft. God geeft en vraagt geen vergoeding. Er is geen andere manier van geven dan te geven zoals Hij. Al het andere is een schijnvertoning. Want wie zou willen proberen te marchanderen met Gods Zoon, én zijn Vader danken voor zijn heiligheid?

 

7. Wat laat jij nu je broeder zien? Probeer jij zijn schuld te versterken en daarmee die van jou? Vergeving is jouw uitweg. Hoe jammer is het om daarvan het middel te maken tot verdere slavernij en pijn. In de wereld van tegenstellingen is er een manier om vergeving aan te wenden voor Gods doel, en de vrede te vinden die Hij jou biedt. Neem niets anders aan, of je hebt jouw dood gezocht, en gebeden om scheiding van jouw Zelf. Christus is er voor allen, omdat Hij in allen is. Zijn gelaat is het dat vergeving jou toont. Zijn gelaat is het waarin jij het jouwe ziet.

 

8. Alle vormen die vergeving aanneemt die niet wegvoeren van woede, veroordeling en vergelijkingen van enige soort, zijn de dood. Want dit is het doel waarop ze aansturen. Wees er niet door misleid, maar leg ze als waardeloos terzijde in hun tragische aanbod. Jij wilt niet in slavernij blijven. Jij wilt niet bang zijn voor God. Jij wilt de zon en de gloed van de Hemel zien schijnen op het aanschijn der aarde, verlost nu van zonde en in de Liefde van God. Vanaf hier wordt gebed bevrijd, samen met jou. Je vleugels zijn vrij, en gebed zal je opheffen en thuisbrengen, waar God wil dat jij bent.