Het doel van speciaalheid

II. Het verraad van speciaalheid

 

1. Vergelijken moet wel een kunstgreep van het ego zijn, want liefde doet dat niet. Speciaalheid maakt steeds vergelijkingen. Ze komt tot stand door een tekort dat in een ander waargenomen wordt, en wordt instandgehouden door te zoeken naar alle tekortkomingen die ze maar kan zien, en door die scherp in het vizier te houden. Hier zoekt ze en hier kijkt ze naar. En aldoor had degene die zij aldus kleineert je verlosser kunnen zijn, had jij er niet voor gekozen in plaats daarvan van hem een miezerige maatstaf voor jouw speciaalheid te maken. Tegenover de kleinheid die je in hem ziet, sta jij er rijzig en waardig bij, schoon en eerlijk, puur en onverdorven vergeleken bij wat je ziet. Maar je begrijpt niet dat jij het zelf bent die je zo kleineert.

 

Jezus beschrijft hier precies wat wij in ons dagelijks leven doen. We kijken naar iemand en zoeken naar zijn tekorten, zijn fouten, zijn gebreken. En als we die gevonden hebben, houden we ze scherp in de gaten. Het resultaat is dat deze persoon klein lijkt te zijn. Hij wordt de maatstaf voor onze status. We vergelijken onszelf met zijn kleinheid en denken: 'ik ben ook niet perfect, maar in elk geval een stuk beter dan hij'. Vergeleken met hem 'staan wij er rijzig en waardig bij, schoon en eerlijk, puur en onverdorven'.

Misschien zijn we niet van plan om hier binnenkort mee te stoppen, maar dit zou ons te denken moeten geven: door degene te kleineren wiens heiligheid en grootheid ons kan verlossen, kleineren we onszelf en doen we onszelf tekort.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. Het najagen van speciaalheid gaat altijd ten koste van vrede. Wie kan zijn verlosser aanvallen en neervellen, en toch diens krachtige steun onderkennen? Wie kan aan diens almacht afbreuk doen, en toch delen in zijn macht? En wie kan hem als graadmeter van kleinheid gebruiken, en van beperkingen worden bevrijd? Jij hebt een functie in de verlossing. Het nastreven ervan zal jou vreugde brengen. Maar het nastreven van speciaalheid kan jou niets anders bezorgen dan pijn. Hier is een doel dat het verijdelen van verlossing beoogt en aldus tegen de Wil van God ingaat. Speciaalheid van waarde achten is achting hebben voor een wezensvreemde wil waarvoor illusies van jezelf dierbaarder zijn dan de waarheid.

 

Gaat het najagen van speciaalheid ten koste van vrede? Doet het ons pijn? Verijdelt het verlossing? Gaat het in tegen de Wil van God? Deze gedachten zetten onze wereld op z'n kop. Weet Jezus niet dat winnaars de gelukkigen zijn in deze wereld? Heeft hij nooit gehoord van de uitverkorenen de speciale personen die door God zijn voorbestemd om gered te worden, terwijl alle anderen naar de hel gaan? Heeft hij nooit gehoord over Gods uitverkoren volk?

Hoe anders Jezus' ideeën ook zijn dan de onze, zijn logica blijft overeind. Als onze status wordt afgemeten aan de kleinheid van onze broeder, hoe kunnen we dan vrij zijn van beperkingen? En als de almacht van onze broeder ons verlost, hoe kunnen we hem dan verslaan en toch verlossing ontvangen?

Deze logica leidt tot een radicale conclusie: We worden alleen verlost wanneer we onze broeder zien zoals hij werkelijk is.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. Speciaalheid is het idee van tot werkelijkheid gemaakte zonde. Zonder die basis is het onmogelijk zich zonde zelfs maar voor te stellen. Want de zonde ontsproot eruit, uit het niets, een kwalijke bloem met totaal geen wortels. Hier is de zelfgemaakte ‘verlosser’, de ‘schepper’ die anders schept dan zijn Vader, en die Diens Zoon naar eigen evenbeeld gemaakt heeft en niet naar dat van Hem. Zijn ‘speciale’ zonen zijn talrijk, nooit één, elk in ballingschap buiten zichzelf en buiten Hem van Wie ze deel uitmaken. Ook hebben ze niet de Eenheid lief die hen één met Hem geschapen heeft. Ze verkozen hun speciaalheid boven de Hemel en de vrede, en omwikkelden haar zorgvuldig met zonde om haar tegen de waarheid te ‘beveiligen’.

 

Het geloof in zonde is het startpunt van alles wat verkeerd gaat. Er komt schuld uit voort, en vervolgens angst en dood. De vermeende zonde van de afscheiding manifesteert zich in speciaalheid. Dit geeft speciaalheid een essentiële plaats in het denksysteem van het ego.

De afscheiding vloeide voort uit twee dingen: de wens om boven onze broeders te staan (we wilden dat God meer van ons hield dan van hen) en de wens om boven God te staan (de wens om Hem te scheppen, in plaats van Hij ons). Wat beide gemeen hebben is de wens om het belangrijkste te zijn. En dat is speciaalheid — bovenaan staan, het belangrijkste zijn, beter zijn.

Dit is wat we gekozen hebben in plaats van de Hemel. Zonde beschermt ons tegen de liefde en de waarheid die ons speciale zelf bedreigen.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. Jij bent niet speciaal. Als je denkt dat je dat wel bent, en je speciaalheid zou willen verdedigen tegen de waarheid omtrent wat jij werkelijk bent, hoe kun je dan de waarheid kennen? Welk antwoord dat de Heilige Geest geeft kan jou bereiken, wanneer het jouw speciaalheid is waarnaar je luistert, die de vragen stelt én het antwoord geeft? Haar nietig antwoord, onhoorbaar in de melodie die eeuwig van God naar jou toestroomt in liefdevolle lof om wat jij bent, is het enige waarnaar jij luistert. En deze machtige lof- en liefdeszang om wat jij bent lijkt tegenover haar ‘imposantheid’ stil en onvernomen. Je spitst je oren om haar onhoorbare stem te horen, maar intussen is de Roep van God Zelf voor jou onhoorbaar.

 

Toepassing:

Stel je voor dat je een opera bijwoont, en jij de eregast bent. Want de opera gaat over jou. De hoofdpersoon speelt de rol van God. Hij heeft een prachtige stem, en zingt een liefdevol loflied over wat jij bent, een lied van eer en liefde voor je eeuwige grootheid. De muziek stroomt naar je toe, stijgend en dalend, met bijna pijnlijke schoonheid. Ze onthult een waarheid over jezelf die je zou moeten vullen met eindeloos geluk. Maar je besteedt er geen aandacht aan. Je hebt je telefoon in je hand waarop je zelf een tekst hebt ingesproken. Het geluid is zo zacht dat je het nauwelijks kunt horen, maar je bent erin getraind om al je aandacht erop te richten, alsof je op een feestje een gesprek aan het voeren bent en je afsluit van het rumoer om je heen. En wat zegt jouw stem op de telefoon? Ze herhaalt een lange lijst: 'Ik ben beter dan Joost, omdat zijn kledingkeuze ontzettend slecht is; ik ben beter dan Monica, omdat ze vergeetachtig is; ik ben beter dan Karel, omdat ik meer succes heb dan hij; ik ben beter dan Annette, omdat ze niet zo vriendelijk is als ik'.

 

Dit is een kleurrijke voorstelling van onze letterlijke situatie. Hier en nu stroomt het prachtige loflied over wie we zijn naar ons toe, maar we hebben ons ervoor afgesloten en ons volledig gefocust op de krassende geluiden over onze speciaalheid. Dit is de reden waarom we het antwoord van de Heilige Geest niet horen als we Hem om hulp vragen. En dit is de reden waarom de Stem namens God 'stil en onvernomen' lijkt te zijn.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

5. Je kunt je speciaalheid verdedigen, maar nooit zul je daarnaast de Stem namens God horen. Ze spreken verschillende talen en treffen verschillende oren. Voor ieder speciaal persoon is een andere boodschap, met een andere betekenis, de waarheid. Maar hoe kan de waarheid nu voor elk verschillend zijn? De speciale boodschappen die zij die speciaal zijn horen, overtuigen hen ervan dat zij anders en apart zijn: elk in zijn speciale zonden, en ‘veilig’ voor de liefde die zijn speciaalheid in het geheel niet ziet. De visie van Christus is hun ‘vijand’, want die ziet niet waar zij graag naar kijken, maar wil hun tonen dat de speciaalheid die zij menen te zien een illusie is.

 

Deze tekst verwijst naar de eerste wet van de chaos. De waarheid die voor iedereen anders is, is ieders speciaalheid. Telkens wanneer we zeggen: 'Dit is mijn waarheid', is de onderliggende betekenis: 'ik ben speciaal'.

Als we naar de Stem namens God zouden luisteren, zouden we allemaal dezelfde waarheid horen en daarin verenigd zijn. Maar in plaats daarvan luisteren we naar de herhalingen van onze eigen egostem, die ons vertelt hoe speciaal we zijn. Daarom zijn we bang voor de visie van Christus, die ons vertelt dat iedereen hier in de wereld precies hetzelfde is als alle anderen.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

6. Wat zouden ze in plaats daarvan zien? De stralende schittering van de Zoon van God, zo aan zijn Vader gelijk dat de herinnering van Hem terstond in de denkgeest opwelt. En met die herinnering herinnert de Zoon zich zijn eigen scheppingen, die evenzeer gelijken op hem als hij op zijn Vader. En heel de wereld die hij heeft gemaakt, en al zijn speciaalheid, en alle zonden die hij zichzelf had aangerekend ter verdediging daarvan, zullen verdwijnen wanneer zijn denkgeest de waarheid omtrent hemzelf aanvaardt, wanneer die terugkeert om hun plaats in te nemen. Dit is de enige ‘prijs’ van de waarheid: je zult niet langer zien wat er nooit was, noch horen wat onhoorbaar is. Is het een offer om niets op te geven, en voor eeuwig Gods Liefde te ontvangen?

 

Als we kijken met de visie van Christus, zullen we niets anders zien dan de stralende schittering van Gods Zoon, waar en naar wie we ook kijken. Iedereen is hetzelfde. En in die gelijkheid zullen we ontwaken tot het volle bewustzijn van God. De wereld zal verdwijnen, samen met onze speciaalheid en alle zonden die we onszelf aanrekenden om haar in stand te houden. In plaats daarvan zullen we thuiskomen in de Hemel. 'Is het een offer om niets op te geven, en voor eeuwig Gods Liefde te ontvangen?'

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

7. Jij die je verlosser aan jouw speciaalheid hebt geketend en die zijn plaats gegeven hebt, vergeet dit niet: hij heeft niet de macht verloren jou al de zonden te vergeven die jij meent te hebben geplaatst tussen hem en de functie van verlossing die hem ten behoeve van jou gegeven is. Ook zul je zijn functie niet veranderen, net zomin als je de waarheid in hem en in jezelf veranderen kunt. Maar wees er zeker van dat de waarheid in beiden precies dezelfde is. Ze geeft geen verschillende boodschappen, en heeft één betekenis. En dat is er een die jij en je broeder beiden kunnen verstaan, en die jullie beiden bevrijding brengt. Hier staat jouw broeder met de sleutel van de Hemel in zijn hand, die hij jou aanreikt. Laat niet de droom van speciaalheid tussen jullie in blijven staan. Wat één is, is in waarheid verbonden.

 

Jezus spreekt uiteraard niet over een fysieke macht die onze broeders zouden bezitten en waarmee ze ons onze zonden zouden kunnen vergeven. De enige macht die we werkelijk bezitten is de macht van de denkgeest om een nieuwe keuze te maken. Die nieuwe keuze is het besef dat we in de denkgeest met elkaar verbonden zijn en dus éénzelfde waarheid delen. Dat is 'de sleutel van de Hemel', die we onszelf schenken wanneer we onze 'droom van speciaalheld' opgeven en de werkelijkheid van onze eenheid omarmen.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

8. Denk aan de lieflijkheid die je in jezelf zult zien, wanneer je naar hem gekeken hebt als naar een vriend. Hij is de vijand van speciaalheid, maar louter vriend voor wat in jou werkelijkheid is. Niet één aanval die je meent op hem te hebben ondernomen, heeft hem de gave ontnomen die God wil dat hij jou geeft. Zijn behoefte om die te geven is even groot als de jouwe om die te ontvangen. Laat hem jou al je speciaalheid vergeven, jouw denkgeest heel maken en jou één met hem. Hij wacht slechts op jouw vergeving om die aan jou terug te mogen geven. Niet God heeft Zijn Zoon veroordeeld, maar jij, om zijn speciaalheid te redden en zijn Zelf te doden.

 

De lieflijkheid die we zien wanneer we voorbij het lichaam van onze broeder kijken naar wat in hem werkelijk is, is de schoonheid van het Zelf — het zijne dat het onze is. Door hem te vergeven, vergeven we onszelf. We zien voorbij aan onze speciaalheid, die hem aanviel en veroordeelde om zelf beter en belangrijker te lijken, en genezen daarmee onze denkgeest die één is met de zijne.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

9. Je bent ver gevorderd op de weg der waarheid, te ver om te weifelen nu. Nog één stap verder, en elk restantje angst voor God zal in liefde wegsmelten. De speciaalheid van je broeder en die van jou zijn vijanden, en moeten in hun haat elkaar onherroepelijk doden en ontkennen dat ze hetzelfde zijn. Toch zijn het niet illusies die zijn doorgedrongen tot dit laatste obstakel dat God en Zijn Hemel zo ver weg doet lijken dat Zij niet kunnen worden bereikt. Hier in deze heilige plaats staat de waarheid inderdaad te wachten om jou en je broeder te ontvangen in stille zegening, en in een vrede zo werkelijk en zo omvattend, dat niets daarbuiten valt. Laat alle illusies van jezelf achter en houd ze buiten deze plaats, waarnaar je vol hoop in alle eerlijkheid komt.

 

Wanneer we voor de laatste blokkade voor vrede staan — de angst voor God — is onze reis bijna ten einde. We hebben de heilige plaats bereikt voor de sluier die het gelaat van Christus bedekt. Het enige wat we nog hoeven te doen is alle illusies achter te laten en de sluier op te tillen. Dan zullen we opgaan in God.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

10. Hier is hij die jou uit je speciaalheid verlost. Hij heeft jouw aanvaarding van hem als deel van jou nodig, zoals jij de zijne nodig hebt. Jij bent God gelijk, zoals God Zichzelf gelijk is. Hij is niet speciaal, want niet één deel van wat Hij is zou Hij voor Zichzelf willen houden, het Zijn Zoon onthouden en het alleen behouden voor Hemzelf. En dat is wat jij vreest, want als Hij niet speciaal is, heeft Hij gewild dat Zijn Zoon is zoals Hij, en jouw broeder is zoals jij. Niet speciaal, maar in het bezit van alles, jou inbegrepen. Geef hem slechts wat hij heeft, en herinner je dat God Zichzelf in gelijke liefde aan jou en je broeder gegeven heeft, opdat beiden het universum zouden delen met Hem die ervoor koos dat liefde nooit verdeeld en gescheiden kon worden gehouden van wat ze is en voor eeuwig moet zijn.

 

Hier zien we de onderliggende reden waarom speciaalheid niet werkelijk is: God is niet speciaal. Hij ziet Zichzelf niet als waardevol omdat Hij iets heeft dat niemand anders heeft, iets dat Hij voor Zichzelf houdt. In plaats daarvan deelt Hij met iedereen alles wat Hij heeft. Hij is dus het tegenovergestelde van speciaal. Maar als God niet speciaal is, zijn wij dat ook niet, want Hij heeft ons naar zijn beeld en gelijkenis geschapen. En dat is precies waar we bang voor zijn. Maar we kunnen die angst ongedaan maken door ons te realiseren dat we alles al hebben — alles wat God heeft. En vooral: dat we alles zijn wat God is.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

11. Jij bent van je broeder; geen deel van de liefde werd hem ontzegd. Maar is het mogelijk dat jij verlies leed omdat hij compleet is? Wat hem gegeven is, maakt jou compleet, evenals hem. Gods Liefde heeft jou aan hem en hem aan jou geschonken, doordat Hij Zichzelf gegeven heeft. Wat hetzelfde is als God is één met Hem. En alleen speciaalheid zou de waarheid dat God en jij één zijn de schijn kunnen geven allesbehalve de Hemel te zijn, met de hoop op vrede eindelijk in zicht.

 

God heeft Zichzelf aan ons gegeven, en daarmee aan al onze broeders die één zijn met ons — niet in de speciaalheid van ons lichaam, maar in de liefde van onze verenigde denkgeest. Hoe kan dit geen ongeëvenaarde zegen zijn? Hoe kan speciaal zijn ooit gelijk zijn aan het wonder van één zijn met God?

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

12. Speciaalheid is het zegel van verraad op het geschenk der liefde. Aan al wat haar doel dient moet het gegeven zijn te doden. Niet één gave die haar zegel draagt, die geen verraad aan gever en ontvanger biedt. Niet één blik in de ogen die zij versluiert, die niet het aanzicht van de dood aanschouwt. Niet één persoon die in haar vermogen gelooft, die niet op zoek is naar handeltjes en compromissen die de zonde zouden bestempelen tot het substituut van liefde, en dat trouw zouden dienen. En niet één relatie waarvoor haar doel dierbaar is, die zich niet vastklampt aan moord als veiligheidswapen en aan de grote verdediger van alle illusies tegen de ‘bedreiging’ van de liefde.

 

Met 'het geschenk der liefde' bedoelt Jezus de speciale liefde, de liefde die zegt: 'Ik hou alleen van jou'. Hoe mooi dit ook lijkt te zijn, in feite geven we elkaar hiermee speciaalheid, 'het zegel van verraad op het geschenk der liefde'. Het is verraad jegens de ware liefde die niemand uitsluit. Uiteraard gaat het niet om de keuze voor een bepaalde partner in ons leven, maar om liefde voorbij het lichaam, de liefde in onze denkgeest die alle andere denkgeesten omvat en omarmt. Deze ware liefde is een bedreiging voor de speciale liefde, die ons er daarom toe aanzet om op alle mogelijke manieren — via 'handeltjes en compromissen' — te proberen de ander te 'vermoorden' om onze speciaalheid in stand te houden en te versterken.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

13. De hoop op speciaalheid doet het mogelijk lijken dat God het lichaam heeft gemaakt als huis van bewaring dat Zijn Zoon van Hem weghoudt. Ze eist namelijk een speciale plaats waar God niet kan binnenkomen, en tevens een schuilplaats waar niemand welkom is behalve je nietige zelf. Niets is hier heilig behalve voor jou en voor jou alleen, apart en afgescheiden van al je broeders, gevrijwaard voor elke inbreuk van gezond verstand op illusies, veilig voor God, en behouden voor eeuwigdurende strijd. Hier zijn de poorten van de hel* die jij achter je gesloten hebt, om in waanzin en in eenzaamheid over je speciale koninkrijk te regeren, los van God, weg van de waarheid en van de verlossing.

 

De hoop op speciaalheid heeft het maken van het lichaam noodzakelijk gemaakt. Speciaalheid zegt: 'Ik heb iets wat jij niet hebt. Ik heb een speciale waarde, een uniek talent, een buitengewone gave die jou helaas ontbreekt. Om dit te houden heb ik een speciale schuilplaats nodig, een speciale kluis die mijn privéruimte is, waar niemand anders dan ik naar binnen kan'.

Die speciale schuilplaats, waar we onze kostbare diamanten van speciaalheid bewaren, is ons lichaam.

 

Toepassing: Zie je lichaam als een kluis die jouw speciaalheid bevat, en ervoor zorgt dat niemand je speciaalheid van je af kan pakken.

Zeg dan:

Hier zijn de poorten van de hel die ik achter mij gesloten heb, om in waanzin en in eenzaamheid over mijn speciale koninkrijk te regeren, los van God, weg van de waarheid en van de verlossing.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

14. De sleutel die jij hebt weggegooid, heeft God aan jouw broeder geschonken, wiens heilige handen die aan jou zouden geven wanneer jij bereid was Zijn plan voor jouw verlossing in de plaats van het jouwe te aanvaarden. Hoe zou deze bereidheid nu kunnen worden bereikt, behalve door het zien van al je ellende en door het besef dat jouw plan er niet in is geslaagd en er ook nooit in zal slagen om jou enige vorm van vrede of vreugde te brengen? Door deze wanhoop reis je nu heen, maar het is slechts een illusie van wanhoop. De dood van speciaalheid is niet jouw dood, maar jouw ontwaken tot het eeuwige leven. Je rijst slechts op uit een illusie van wat jij bent tot de aanvaarding van jezelf zoals God jou heeft geschapen.

 

Toepassing:

Speciaalheid is het gevolg van onze keuze om afgescheiden te zijn van God en van onze broeders. Stel jezelf de volgende vragen:

Heeft mijn speciaalheid — mijn keuze om afgescheiden te zijn — mij gelukkig gemaakt?

Heeft ze mij ertoe gebracht mezelf echt en van harte te waarderen en te respecteren?

Zal speciaalheid mij, gebaseerd op hoe goed of slecht dat tot nu toe is gelukt, ooit vrede en vreugde brengen?

 

Misschien realiseer je je al een poosje dat het antwoord op deze vragen 'nee' is, en dat je je als gevolg daarvan soms wanhopig afvraagt of je ooit gelukkig zult worden.

Maar in feite heb je reden tot vreugde.

Want de dood van speciaalheid is niet jouw dood, maar jouw ontwaken tot het eeuwige leven.

 

Zie je lichaam als een kluis, waarin je je 'kostbare' speciale zelf hebt opgesloten.

Stel je voor dat je ook jezelf in die kluis hebt opgesloten en de sleutel hebt weggegooid.

Na vele jaren in deze kluis te hebben gezeten, realiseer je je eindelijk dat de deur die je achter je gesloten hebt de poort van de hei is, en dat je geen sleutel hebt.

 

Zie nu aan de buitenkant van de kluis een broeder (kies iemand) die de sleutel in zijn hand heeft.

Het enige wat je hoeft te doen is voorbij zijn lichaam te kijken en te zien wie hij werkelijk is — een zondeloze Zoon van God en je te realiseren dat jij hetzelfde bent als hij.

Zie dan dat hij de sleutel in het slot steekt en omdraait, en jou daarmee bevrijdt uit de hel van speciaalheid.

Aanvaard jezelf zoals God jou heeft geschapen.

(Toelichtingen door Robert Perry)

* De King James spreekt van ‘the gates of hell’ waar de Nederlandse Bijbelvertalingen in Mt.16:18b over ‘de poorten van het dodenrijk’ spreken.