Principe 25

Wonderen maken deel uit van een aaneengeschakelde keten van vergeving die, eenmaal voltooid, de Verzoening vormt. De Verzoening is altijd en in alle dimensies van de tijd werkzaam.

     Dit is de eerste verklaring over de Verzoening. Laat ik eerst even uitleggen wat de Cursus met Verzoening bedoelt. Verzoening is in principe synoniem met correctie, de term die de Cursus gebruikt voor het plan dat in de Heilige Geest tot bestaan kwam, om de vergissing van ons geloof, dat we ons van God hebben afgescheiden, ongedaan te maken. God heeft de Heilige Geest in onze denkgeest geplaatst. Hij herenigt ons met de Vader die we verlaten meenden te hebben. Hij is de verbindende schakel tussen ons en God en maakt daarmee de afscheiding ongedaan; Hij corrigeert de vergissing. We kunnen dus zeggen dat de Heilige Geest de uitdrukking is van het Verzoeningsbeginsel, dat zegt dat de afscheiding van God nooit werkelijk heeft plaatsgevonden. Verzoening betekent in de Cursus dus het ontwaken van de Zoon van God uit de nachtmerrie dat hij afgescheiden is.

     Het woord Verzoening wordt ook gebruikt in een minder algemene betekenis, om het individuele Verzoeningsplan voor ieder van ons te beschrijven. De Cursus zegt dat onze enige verantwoordelijkheid is de Verzoening voor onszelf te aanvaarden (T2.V.5:1). Dat betekent dat we de ontkenning van de werkelijkheid van de afscheiding moeten aanvaarden, evenals de werkelijkheid van schuld in de relaties en situaties waarmee we worden geconfronteerd. Verzoening heeft dus ook betekenis op individueel niveau, op ons persoonlijke pad. Met andere woorden: de loper van de tijd bestaat uit miljoenen kleine draadjes en elk draadje vertegenwoordigt een individueel leven. Ieder van ons moet de overtuigingen, die elk draadje bevat, ongedaan maken. Dat is de Verzoening. Wanneer elk kind van God zijn of haar plan heeft voltooid, is het algemene Verzoeningsplan voltooid.

     Het christendom onderwijst dat Verzoening alleen bereikt kan worden door lijden en het brengen van offers. Hoofdstuk 3 van het Tekstboek gaat in paragraaf 1, "Verzoening zonder offer", in op de kruisiging van Jezus. Zijn doel was niet om voor onze zonden te boeten door lijden, kruisiging en dood. Dat is een geloof dat voortkomt uit het geloof in schuld. De ware Verzoening corrigeert die misvatting door te erkennen dat het lichaam niet werkelijk is, dat zonde niet bestaat en dat dit slechts een nare droom is. Het woord Verzoening is dus, nogmaals, synoniem met correctie.

     Door het wonder te kiezen, kiezen we in feite voor vergeving, en hoe meer we dat doen, des te meer we in staat zijn deze vergeving naar anderen uit te breiden. Wanneer dat proces of die keten is voltooid is de Verzoening een feit. Dit beeld gebruikt de Cursus ook op andere plaatsen. Hij zegt dat er 'een sterke keten van Verzoening' wordt gesmeed, elke keer als we een wonder kiezen (T1.III.9:2). Paragraaf V van hoofdstuk 14, "De cirkel van Verzoening", gebruikt het beeld van een steeds groter wordende cirkel. Door anderen te vergeven betrekken we steeds meer mensen bij het Verzoeningsplan.

     "De Verzoening is altijd en in alle dimensies van de tijd werkzaam". De uitdrukking "alle dimensies van de tijd" roepen het beeld op van een hologram, waar ik het al eerder over had. Op een andere plaats staat iets soortgelijks, namelijk dat achter elke broeder duizenden anderen staan (T27.V.10:4). Door jou te vergeven, vergeef ik alle anderen in mijn leven, of in andere levens waar zich hetzelfde probleem voordeed. Alle denkgeesten zijn verenigd. Als ik een probleem heb met jou, bijvoorbeeld een autoriteitsprobleem, dan staan achter jou alle mensen in mijn leven met wie ik datzelfde probleem heb. Verzoening corrigeert en geneest dus alle aspecten van eenzelfde kwestie, zelfs wanneer we ons daar niet van bewust zijn. Verzoening werkt dus zowel op het individuele als op het collectieve niveau.