Het nieuwe begin

I. Regels voor beslissingen

 

1. Beslissingen vinden doorlopend plaats. Je weet niet altijd wanneer jij ze neemt. Maar met een beetje oefening met die welke jij wel herkent, begint zich een reeks af te tekenen die jou door de rest heen helpt. Het is niet verstandig voortdurend bezig te zijn met elke stap die je zet. De juiste reeks, bewust aangewend telkens wanneer je ontwaakt, zal je flink vooruit helpen. En als je bemerkt dat je weerstand sterk en je toewijding zwak is, ben je er nog niet klaar voor. Vecht niet tegen jezelf. Maar denk na over het soort dag dat je wenst, en zeg tegen jezelf dat er een manier is waarop deze dag precies zo verlopen kan. Probeer dan opnieuw de dag te hebben die je wenst.

2. (1) Het uitgangspunt is het volgende:

 

Vandaag zal ik uit mezelf geen beslissingen nemen.

 

Als we het doel van verlossing willen bereiken is dit de fundamentele regel voor elke beslissing. In plaats van uit onszelf beslissingen te nemen, leggen we ze in de handen van de Heilige Geest. Aangezien we constant beslissingen nemen waar we ons niet van bewust zijn, kunnen we beginnen met de beslissingen waarvan we ons wél bewust zijn aan de Heilige Geest te geven. Op die manier ontwikkelen we een 'mindset' die ons in staat stelt om elke situatie in ons leven te zien als een gelegenheid om naar binnen te kijken, en te zien dat alles wat er in ons leven gebeurt het gevolg is van een beslissing die we in onze denkgeest hebben genomen. 

We beginnen met oefenen zodra we ontwaken:

 

Stap 1. We stellen ons doel vast door ons het soort dag voor te stellen die we graag willen, een dag die ons doel van verlossing weerspiegelt. Uiteraard gaat het niet om beslissingen zoals 'wat wil ik eten bij mijn ontbijt?' of 'hoe laat zal ik boodschappen doen?' maar om doelen die vergeving inhouden of weerspiegelen. Het gaat om het loslaten van aanval- en haat gedachten, en vooral om het loslaten van oordelen.

 

Stap 2. We vertellen onszelf dat we deze dag hinnen hebben; dat er een middel is om ons doel te bereiken. Vecht niet tegen jezelf betekent niet dat we toe moeten geven aan onze weerstand en het dus opgeven. Het betekent dat we, wanneer we weerstand voelen, onszelf herinneren aan de dag die we wensen en dat oefenen ons die dag zal geven. Dit zal onze weerstand verzwakken, zodat we opnieuw kunnen proberen de gewenste dag te bereiken.

 

Stap 3. We herinneren onszelf aan het middel tot het doel: Vandaag zal ik uit mezelf geen beslissingen nemen. Ik zal ze samen met de Heilige Geest nemen.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

Dit betekent dat je ervoor kiest niet de beoordelaar te zijn van wat jou te doen staat. Maar dit moet eveneens betekenen dat je geen oordeel zult vellen over de situaties waarin jou om een reactie wordt gevraagd. Want als je die beoordeelt, heb jij de regels vastgesteld voor de manier waarop jij erop hoort te reageren. En dan kan een ander antwoord alleen maar verwarring, onzekerheid en angst teweegbrengen.

 

3. Dit is vooralsnog je voornaamste probleem. Nog steeds neem je eerst een beslissing, en besluit pas daarna om te vragen wat jou te doen staat. En wat je hoort, lost misschien niet het probleem op zoals jij dat eerst zag. Dit leidt tot angst, omdat het in tegenspraak is met wat je waarneemt, en dus voel jij je aangevallen. En daardoor kwaad. Er zijn regels waardoor dit niet gebeuren zal. Maar in het begin, terwijl je nog aan het leren bent hoe je moet horen, is dit wel het geval.

 

Uit onszelf geen beslissingen nemen betekent dat we de Heilige Geest vragen wat ons te doen staat, in plaats van dat eerst zelf te beslissen en vervolgens om hulp te vragen deze beslissing uit te voeren. In dit laatste geval zullen we ons verzetten tegen Zijn leiding over wat we moeten doen, omdat dit het probleem zoals wij het waarnemen niet lijkt op te lossen. Dit proces gaat als volgt:

• Wij bepalen wat er mis is met een situatie — het waargenomen probleem.

• Dit bepaalt welke vraag moet worden gesteld om het antwoord te krijgen dat het probleem oplost.

• Dit bepaalt welk antwoord we zien als een geldige oplossing voor het probleem.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

4. (2) Houd door de dag heen, wanneer je er maar aan denkt, in een stil moment van beschouwing, jezelf opnieuw voor welk soort dag je wenst, de gevoelens die je zou willen hebben, de dingen die je wilt dat jou overkomen en die je zou willen ervaren, en zeg dan:

 

Als ik uit mezelf geen beslissingen neem, is dit de dag die mij zal worden gegeven.

 

Deze twee stappen, mits goed geoefend, zullen jou helpen je zonder angst te laten leiden, want er zal niet eerst verzet ontstaan dat vervolgens zelf een probleem wordt.

 

Nadat we onszelf's morgens in de juiste mindset hebben gebracht, is de volgende stap dit de hele dag in stand te houden. Dit lijkt op de frequente herhalingen in het Werkboek, waar we uitgenodigd worden om, wanneer we maar kunnen, even de tijd te nemen om na te denken over het thema van de dag. Hier denken we aan de gelukkige dag die we willen hebben, en herinneren onszelf eraan dat zelf geen beslissingen nemen het middel is tot die gelukkige dag. Dit helpt ons het scenario van de vorige alinea te vermijden, waarin we het antwoord van de Heilige Geest niet willen horen omdat het geen oplossing lijkt te zijn voor ons vermeende probleem.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

5. Maar er zullen nog steeds momenten zijn waarop je al geoordeeld hebt. Nu zal het antwoord een aanval uitlokken, tenzij je snel je denkgeest op orde brengt om een antwoord te willen dat werkt. Wees er maar zeker van dat dit is gebeurd, als je voelt dat je niet genegen bent af te wachten en te vragen dat het antwoord jou gegeven wordt. Dit betekent dat je uit jezelf een beslissing hebt genomen, en niet kunt zien wat de vraag is. Nu heb je snel een ondersteunend middel nodig voor je de vraag opnieuw stelt.

 

In het ideale geval passen we de twee stappen toe en gaan we rustig door onze dag, terwijl we samen met de Heilige Geest beslissingen nemen. Maar gezien onze identificatie met het ego zullen we onvermijdelijk in situaties terechtkomen waarin we al bepaald hebben wat het probleem is, wat dus de vraag is, en welke antwoorden acceptabel zijn. We weten dat we in deze val zijn gelopen wanneer we de hulp van de Heilige Geest weigeren, door Zijn antwoord te negeren of door te 'vergeten' Hem om hulp te vragen. In dit geval hebben we 'snel een ondersteunend middel nodig' om onze denkgeest weer op het juiste spoor te brengen:

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

6. (3) Herinner je nogmaals wat voor dag je wilt, en onderken dat er iets gebeurd is wat daar geen deel van uitmaakt. Besef dan dat je op eigen gelegenheid een vraag gesteld hebt en op eigen voorwaarden een antwoord moet hebben geformuleerd. Zeg dan:

 

Ik heb geen vraag. Ik ben vergeten wat ik moet beslissen.

 

Dit heft de voorwaarden op die jij hebt gesteld, en laat toe dat het antwoord jou toont hoe de vraag werkelijk had moeten luiden.

 

Dit is het 'ondersteunend middel':

1. We herinneren ons de gelukkige dag die we wensen.

2. We erkennen dat deze dag niet langer een gelukkige dag is, omdat we zelf hebben beslist wat het probleem is, wat de juiste vraag is, en wat een acceptabel antwoord is.

3. We spreken de woorden uit die ons hier gegeven worden: Ik heb geen vraag. Ik ben vergeten wat ik moet beslissen. Met andere woorden: ik weet niet wat in deze situatie de juiste oplossing is. Ik vergat dat ik vandaag alleen samen met de Heilige Geest zou beslissen.

4. We vragen aan de Heilige Geest wat we in deze situatie moeten doen en luisteren met een open denkgeest naar Zijn antwoord, dat ons 'toont hoe de vraag werkelijk had moeten luiden'.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

7. Probeer deze regel, ondanks je verzet, zonder uitstel na te leven. Je bent immers al kwaad geworden. En je angst om op een andere manier antwoord te krijgen dan wat jouw versie van de vraag verlangt, zal aan kracht winnen, tot je gelooft dat de dag die jij wilt er een is waarin je jouw antwoord op jouw vraag krijgt. En je zult dat niet krijgen, want het zou je dag ruïneren door jou te beroven van wat jij werkelijk wilt. Het kan je heel zwaar vallen dit in te zien, wanneer je eenmaal zelf besloten hebt welke regels jou een gelukkige dag beloven. Maar deze beslissing kan nog steeds ongedaan worden gemaakt, door eenvoudige methoden die jij accepteren kunt.

 

Ik heb ontdekt dat het inderdaad cruciaal is om 'deze regel zonder uitstel na te leven'. Als ik eenmaal de weg ben ingeslagen om uit mezelf te beslissen, is het alsof de spreekwoordelijke sneeuwbal van de heuvel rolt: het wordt steeds moeilijker om te stoppen. Ik ben op de automatische piloot met mijn probleem omgegaan, wat in werkelijkheid betekent dat ik het ego mijn piloot heb laten zijn. En ik besef dat de gelukkige dag die ik wenste in rook is opgegaan. Het goede nieuws is echter dat ik de sneeuwbal wél kan stoppen. In de volgende alinea's beschrijft Jezus hoe we onszelf weer op het juiste spoor kunnen krijgen als het 'snelle ondersteunende middel' niet werkt. Het is een proces van redeneringen, waarbij we onze denkgeest rustig maar resoluut terugleiden naar de wens om beslissingen te nemen met de Heilige Geest.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

8. (4) Als je zo ongenegen bent te ontvangen dat je zelfs de vraag niet los kunt laten, kun je beginnen tot andere gedachten te komen met het volgende:

 

Op zijn minst kan ik besluiten dat ik niet prettig vind wat ik nu voel.

 

Zoveel is wel duidelijk, en dat effent de weg voor de volgende gemakkelijke stap.

 

Wanneer we een situatie beoordelen zonder de Heilige Geest, zullen we Hem vanuit onze eigen versie van het probleem een vraag stellen. We hebben besloten dat ons geluk voortkomt uit het door ons gewenste antwoord op die vraag, in plaats van ons open te stellen voor Zijn antwoord op het probleem zoals Hij dat waarneemt. Maar maakt ons dat werkelijk gelukkig? We zijn boos op de Heilige Geest als Hij ons niet het antwoord geeft dat we willen hebben. Of we zijn teleurgesteld in Hem. Misschien voelen we ons schuldig, omdat we er niet in slagen ons in alle opzichten door Hem te laten leiden. En dit alles maakt ons eerder depressief dan gelukkig.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

9. (5) Nu je besloten hebt dat je niet prettig vindt wat je voelt, wat kan er dan gemakkelijker zijn dan als volgt verder te gaan:

 

En dus hoop ik dat ik ongelijk heb.

 

Dit werkt het gevoel van verzet tegen, en brengt je in herinnering dat jou geen hulp wordt opgedrongen, maar dat het iets is wat jij wilt en nodig hebt, omdat jij het niet prettig vindt hoe jij je nu voelt. Deze piepkleine opening zal volstaan om je net die paar kleine stappen vooruit te laten zetten die jij nodig hebt om hulp voor jezelf te aanvaarden.

 

10. Nu heb je het keerpunt bereikt, want het is in je opgekomen dat je erbij zult winnen als niet gebeurt wat jij hebt beslist. Totdat dit punt bereikt is zul je geloven dat jouw geluk afhangt van je gelijk. Maar zoveel redelijkheid heb je nu wel bereikt: je bent beter af als je ongelijk hebt.

 

Jezus spreekt hier niet alleen over ongelijk hebben zelf, maar nodigt ons ook uit om te hopen dat we ongelijk hebben — ongelijk over onze interpretatie van de situatie, die ons naar de verkeerde beslissing heeft geleid om de leiding van de Heilige Geest te negeren. Waarom is het goed om te hopen dat we ongelijk hebben? Omdat ons 'gelijk', onze zienswijze van de situatie, gevoelens heeft opgeroepen die we niet prettig vinden: angst, boosheid, schuld, depressiviteit. Als we ongelijk hebben, hebben we nog steeds kans op geluk, want misschien kan een andere visie van de situatie ons dat geluk geven. Misschien is het aanvaarden van hulp dus toch niet zo'n slecht idee.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

11. (6) Dit greintje wijsheid zal volstaan om je verder te leiden. Je wordt niet gedwongen, maar hoopt alleen iets te krijgen wat je wenst. En in alle eerlijkheid kun je zeggen:

 

Ik wil hier op een andere manier naar kijken.

 

Nu ben je anders over de dag gaan denken en heb je je herinnerd wat jij werkelijk wilt. Het doel is niet langer verduisterd door de waanzinnige overtuiging dat je zo’n dag wilt om gelijk te krijgen terwijl je ongelijk hebt. Zo word je bewust gemaakt van je bereidheid tot vragen, want je kunt niet in conflict zijn wanneer je vraagt om wat je wenst en tevens inziet dat dit het is waarom je vraagt.

 

Als we ons eenmaal realiseren dat de manier waarop we naar de situatie gekeken hebben ons alleen maar pijn heeft bezorgd, kunnen we eerlijk zeggen dat we wensen om er op een andere manier naar te kijken. Onze koppige volharding dat we het zelf kunnen oplossen, heeft ons nergens gebracht. We zijn nu klaar om de visie van de Heilige Geest te aanvaarden.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

12. (7) Deze laatste stap is niets anders dan de erkenning dat elk verzet om geholpen te worden ontbreekt. 2 Het is de uitdrukking van een open denkgeest, onzeker nog, maar wel bereid dat het volgende hem wordt getoond:

 

Misschien is er een andere manier om hiernaar te kijken.

Wat kan ik verliezen als ik daarnaar vraag?

 

Nu kun je dus een vraag stellen die zinnig is, en daarom zal het antwoord ook zinnig zijn. En je zult er ook niet tegen vechten, want je ziet dat jij degene bent die hiermee geholpen is.

 

We bevestigen onze hernieuwde bereidwilligheid om de hulp van de Heilige Geest te ontvangen. We zijn er nog niet zeker van dat Zijn antwoord ons geluk zal brengen, maar we weten wél zeker dat ons eigen antwoord dat niet heeft gedaan. Wat hebben we te verliezen als we de Heilige Geest om advies vragen, aangezien onze eigen manier heeft gefaald? Als we dit punt bereikt hebben, zijn we succesvol teruggekeerd naar ons oorspronkelijke doel om een gelukkige dag te beleven door uit onszelf geen beslissingen te nemen.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

13. Het moet duidelijk zijn dat het makkelijker is een gelukkige dag te hebben als je hoe dan ook voorkomt dat er ongeluk in binnendringt. Dit vraagt echter oefening met de regels die jou zullen beschermen tegen de vernietigende werking van de angst. Wanneer dit is bereikt, is de droeve droom van oordelen voorgoed ongedaan gemaakt. Maar in de tussentijd is het nodig dat jij de regels om hem ongedaan te maken beoefent. Laten we daarom de allereerste van de beslissingen die hier worden gepresenteerd, nog eens bekijken.

 

We kunnen ons verzetten tegen het naleven van deze regels. We kunnen geneigd zijn om te zeggen: 'ik hoef geen regels te volgen, want ik geef gewoon alles over aan de Heilige Geest; ik wil spontaan zijn'. Het punt is echter dat onze denkgeest nog niet zo gedisciplineerd is om dat te kunnen. Zoals de eerste alinea van deze paragraaf zegt, nemen we doorlopend beslissingen zonder ons daar bewust van te zijn. Daarom hebben we regels nodig. Alleen door dit soort gedisciplineerde training van de denkgeest kunnen we onszelf op het punt brengen waar 'de droeve droom van oordelen voorgoed ongedaan [is] gemaakt'.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

14. We hebben gezegd dat je een gelukkige dag kunt beginnen met het vaste voornemen uit jezelf geen beslissingen te nemen. Dit lijkt op zichzelf een echte beslissing. En toch kun je uit jezelf geen beslissingen nemen. De enige werkelijke vraag is waarmee je die verkiest te nemen. Dat is echt alles. De eerste regel houdt dan ook geen dwang in, maar is de simpele vaststelling van een simpel feit. Wat je ook beslist, jij zult uit jezelf geen beslissingen nemen. Want beslissingen worden samen met afgoden, of samen met God genomen. En jij vraagt hulp aan de antichrist of aan Christus, en wie jij kiest zal zich met je verbinden en jou zeggen wat je te doen staat.

 

15. Je dag is niet aan het toeval overgelaten. Hij wordt bepaald door datgene waarmee jij hem verkiest te beleven en door de manier waarop de vriend wiens raad jij hebt gezocht, jouw geluk ziet. Jij vraagt altijd advies voordat je ergens een beslissing over neemt. Laat dit duidelijk zijn, en je kunt zien dat hier geen dwang in het spel is, noch reden tot verzet om je vrijheid te vinden. Er bestaat geen vrijheid van wat geschieden moet. En als je denkt dat die er wel is, heb je beslist ongelijk.

 

Nogmaals, we kunnen weerstand voelen om deze regels na te leven. We kunnen tegen Jezus zeggen: 'Ik word liever niet belemmerd. Ik neem veel liever zelf beslissingen dan vast te zitten aan een adviseur'. Maar Jezus voegt hier nog iets toe aan de eerste regel: het is niet alleen beter om uit onszelf geen beslissingen te nemen, we kunnen dat ook niet. Al dan niet bewust vragen we altijd advies: ofwel aan het ego ofwel aan de Heilige Geest. Elke keer dat we een beslissing nemen luisteren we ofwel naar de krankzinnige adviezen van onze ego-afgoden, ofwel naar de milde raad van de Stem namens God. We worden dus niet gedwongen om de regels na te leven, we worden alleen uitgenodigd om een beter gebruik te maken van een regel die we al naleven. En als we sowieso altijd een adviseur raadplegen, waarom zouden we dan niet luisteren naar Degene die ons daadwerkelijk gelukkige dagen geeft?

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

16. De tweede regel is eveneens niets dan een feit. Want jij en je raadgever moeten het eens zijn over wat jij verlangt, voordat het kan plaatsvinden. Alleen deze overeenkomst laat toe dat alle dingen gebeuren. Er kan niets worden veroorzaakt zonder enige vorm van vereniging, of dat nu met een droom van oordeel is, of met de Stem namens God. Beslissingen veroorzaken gevolgen doordat ze niet in afzondering worden genomen. Ze worden door jou én je raadgever genomen, voor jezelf én voor de wereld. Je schenkt de wereld de dag die je wenst, want dat zal de dag zijn waarom jij hebt gevraagd, en die zal de heerschappij van jouw raadgever in de wereld versterken. Wiens koninkrijk is de wereld vandaag voor jou? Wat voor dag besluit jij te hebben?

 

De tweede regel zegt dat, als we uit onszelf geen beslissingen nemen, de dag die we wensen ons zal worden gegeven. Hier voegt Jezus daaraan toe dat we, juist omdat we altijd een adviseur raadplegen, niets anders kunnen krijgen dan de dag die we wensen. Wanneer onze wens overeenstemt met die van onze raadgever — of dat nu het ego of de Heilige Geest is — zal deze wens vervuld worden. Dit gebeurt niet alleen voor onszelf maar voor de hele wereld, waardoor ofwel de macht van het ego in de wereld wordt versterkt, ofwel die van de Heilige Geest, afhankelijk van wie van beiden we als leraar hebben gekozen.

 

Toepassing : Stel jezelf aan het begin van de dag de volgende vraag:

Wiens koninkrijk is de wereld vandaag voor mij? Dat van het ego of dat van de Heilige Geest?

Verenig ik mij vandaag met de droom van oordeel, of met de Stem namens God?

Welk soort dag wens ik vandaag te beleven?

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

17. Er zijn er maar twee nodig die deze dag gelukkig willen zijn, om dat aan heel de wereld te kunnen beloven. Er zijn er maar twee nodig die begrijpen dat ze niet alleen kunnen beslissen, om te garanderen dat de vreugde waar zij om hebben gevraagd volledig zal worden gedeeld. Want zij hebben de basiswet begrepen die de beslissing macht verleent, en alle gevolgen geeft die deze ooit zal hebben. Er zijn er maar twee nodig. Deze twee zijn verenigd voor er een beslissing kan zijn. Laat dit de enige geheugensteun zijn die jij in gedachten houdt, en je zult de dag hebben die jij wenst, en die aan de wereld geven door hem zelf te beleven. Jouw oordeel is van de wereld weggenomen door jouw keuze voor een gelukkige dag. En zoals je hebt ontvangen, zo moet je wel geven.

 

Deze woorden waren oorspronkelijk bedoeld voor Helen en Bill, die samen de Cursus deden. Het is echter niet noodzakelijk dat twee personen dit gezamenlijk doen. Ware vereniging is immers alleen mogelijk tussen denkgeesten, en in werkelijkheid zijn alle denkgeesten al met elkaar verenigd. Aan het eind van deze paragraaf herinnert Jezus ons eraan dat ons met elkaar verenigen en de regels voor beslissingen volgen niet alleen een gelukkige dag garandeert die gewijd is aan het doel van verlossing, maar dat deze gezegende dag ook gedeeld wordt met de hele wereld. Deze regels illustreren een houding die Jezus ons graag in praktijk ziet brengen bij het doen van de Cursus, een houding die hij later 'zachte vastberadenheid en rustige zekerheid' noemt (WdI.73.10:1). Vastberadenheid is nodig omdat de regels ons geen speelruimte geven: we moeten ze strikt en gedisciplineerd toepassen, en als we van het juiste spoor afwijken, krijgen we middelen aangereikt die we geacht worden te gebruiken om weer op het juiste spoor te komen. Maar de regels zijn ook zacht, omdat we niet gedwongen worden om ze toe te passen. Jezus vertelt ons keer op keer dat het goed is om ze te gebruiken omdat ze ons de gelukkige dagen geven die we echt willen. Vooral de regels die volgen op de eerste twee helpen ons onszelf er op milde wijze van te overtuigen dat dit in ons hoogste belang is. Deze combinatie van zachtheid en vastberadenheid weerhoudt ons ervan om 1) onszelf te forceren om de Heilige Geest te volgen vanuit het gevoel dat we 'offers moeten brengen', of 2) op te geven bij het eerste teken van weerstand. Elk van deze opties leidt ertoe dat we niet naar de Heilige Geest luisteren, omdat we de voortdurende opoffering beu zijn, of omdat we het te veel moeite vinden. Wanneer we ons echter met 'zachte vastberadenheid' overgeven aan de Heilige Geest, zullen we het geluk vinden dat we zoeken.

(Toelichtingen door Greg Mackie)