Hoofdstuk 8
De terugreis
IX. Genezing als gecorrigeerde waarneming
1. Ik heb eerder al gezegd dat de Heilige Geest het Antwoord is. Hij is het Antwoord op alles, omdat Hij weet wat het antwoord op alles is. Het ego weet niet wat een echte vraag is, hoewel het er een eindeloos aantal stelt. Maar jij kunt dit leren wanneer je de waarde van het ego in twijfel leert trekken en zo het vermogen opbouwt zijn vragen op hun waarde te schatten. Wanneer het ego jou tot ziekte verleidt, vraag de Heilige Geest dan niet om het lichaam te genezen, want dat zou slechts betekenen dat jij de overtuiging van het ego overneemt dat het lichaam het eigenlijk doelwit van de genezing is. Vraag de Heilige Geest liever jou de juiste waarneming van het lichaam te leren, want alleen de waarneming kan vervormd zijn. Alleen de waarneming kan ziek zijn, want alleen de waarneming kan verkeerd zijn.
Wij proberen allemaal de antwoorden te vinden op de aanhoudende vragen van het leven. En we hebben twee leraren die we kunnen raadplegen. De ene, de Heilige Geest, is het Antwoord en 'weet wat het antwoord op alles is'. De andere, het ego, weet niet alleen geen enkel antwoord, maar kent ook de echte vragen niet. De keuze lijkt dus niet moeilijk te zijn. Om de juiste keuze te maken en het Antwoord te kunnen ontvangen, moeten we een echte vraag stellen: welke waarde heeft het ego werkelijk? Dit zal ons in staat stellen de vragen van het ego op hun waarde te schatten en te zien dat deze vragen, evenals het ego dat ze stelt, geen enkele waarde hebben.
Een van het 'eindeloos aantal' op het ego gebaseerde vragen is: Heilige Geest, wilt u mijn lichaam genezen? Dit is geen echte vraag, maar een verklaring van het egogeloof dat we een lichaam zijn, en dat ziekte en genezing dus iets van het lichaam zijn. De echte vraag is echter: Heilige Geest, wilt U mijn waarneming van mijn lichaam genezen? Dit bevestigt de waarheid dat we een denkgeest zijn, en ziekte en genezing dus tot de denkgeest behoren. Alleen door het veranderen van onze waarneming van het lichaam kan werkelijke genezing plaatsvinden.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
2. Verkeerde waarneming is wensen dat de dingen zijn wat ze niet zijn. De werkelijkheid van alles is totaal onschadelijk, omdat totale onschadelijkheid de conditie van die werkelijkheid is. En ze is tevens de conditie van jouw bewustzijn van die werkelijkheid. Jij hoeft de werkelijkheid niet te zoeken. Zij zal jou zoeken en jou vinden wanneer jij aan haar condities voldoet. Haar condities maken deel uit van wat ze is. En alleen dit deel is aan jou. De rest zorgt voor zichzelf. Jij hoeft zo weinig te doen omdat jouw kleine deel zo machtig is dat het jou het geheel zal brengen. Aanvaard dan ook jouw kleine deel, en laat het geheel jou toebehoren.
Verkeerde waarneming, die de oorzaak is van ziekte, is de wens om de werkelijkheid te ontkennen. Als zodanig is ze een aanval op de werkelijkheid, de wens om deze schade toe te brengen. Als we de werkelijkheid willen zien, moeten we deze wens dus opgeven en vervangen door 'totale onschadelijkheid'. Onschadelijkheid is de conditie van de werkelijkheid, en tevens de conditie van ons bewustzijn van de werkelijkheid. Met andere woorden: door 'totaal onschadelijk' te zijn in ons dagelijks leven — dat wil zeggen: leven op een manier die de totale onschadelijkheid van de werkelijkheid weerspiegelt — ontwaken we tot de werkelijkheid. We hoeven niet op zoek te gaan naar de werkelijkheid; als we ons kleine deel doen door niemand schade toe te brengen, zal ze in ons gaan dagen.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
3. Heelheid geneest omdat ze de denkgeest eigen is. Alle vormen van ziekte, tot de dood aan toe, zijn fysieke uitingen van de angst te ontwaken. Het zijn pogingen de slaap te versterken uit angst voor wakker zijn. Dit is een armzalige manier om te proberen niet te zien door de vermogens om te zien uit te schakelen. ‘Rust in vrede’ is een zegen voor de levenden, niet voor de doden, omdat rust voortvloeit uit waken, niet uit slapen. Slapen is zich terugtrekken, waken zich verbinden. Dromen zijn illusies van verbinding, omdat ze de vervormde opvattingen van het ego over wat verbinding is weerspiegelen. Maar ook de Heilige Geest kan van de slaap gebruikmaken en kan, als je Hem laat begaan, dromen benutten ten bate van ontwaken.
Waarom kiezen we niet voor onschadelijkheid, zodat we ontwaken tot de werkelijkheid? Omdat we, in onze identificatie met het ego, bang zijn om te ontwaken. We willen ons niet bewust worden van de werkelijkheid, daarom bedenken we verschillende manieren om ons terug te trekken in onbewustheid. Een daarvan is ziekte, wat meestal betekent dat we ons terugtrekken van anderen en wegglijden in een minder bewuste toestand. 'Ziekte is isolatie', zegt de Cursus (WdI.137.2:1). Een andere manier is slapen, een letterlijke terugtrekking in onbewustheid. En uiteindelijk is er de dood, de grote slaap waaruit we niet meer ontwaken.
Zoals Jezus zegt is dit een 'armzalige' manier om het ware zien uit te schakelen. Genezing komt niet voort uit het verdoven van onszelf, maar uit ontwaken tot de werkelijkheid.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
4. Hoe jij ontwaakt is een teken van hoe je de slaap hebt benut. Aan wie heb je die ter beschikking gesteld? Onder de hoede van welke leraar heb je die geplaatst? Telkens wanneer je ontmoedigd wakker wordt, had je die niet aan de Heilige Geest gegeven. Alleen wanneer jij opgewekt ontwaakt, heb je de slaap in overeenstemming met Zijn bedoeling benut. Je kunt inderdaad ‘bedwelmd’ zijn door de slaap, als je die ten behoeve van ziekte hebt misbruikt. De slaap is evenmin een vorm van de dood als de dood een vorm van bewusteloosheid is. Totale bewusteloosheid is onmogelijk. Je kunt in vrede rusten alleen omdat jij wakker bent.
Hier spreekt Jezus niet meer over de spirituele, maar over de fysieke slaap. Wanneer we suf en moedeloos wakker worden, wijten we dat misschien aan iets wat we hebben gehoord in de late nieuwsuitzending van de vorige dag, of aan het snurken van onze partner, of aan de pittige hamburger die we vóór het slapengaan hebben gegeten. Maar hier wordt ons verteld dat het maar door één ding komt: we hebben onze slaap niet aan de Heilige Geest gegeven. Als we dat wel hadden gedaan, zouden we vol vreugde zijn ontwaakt.
Welke bedoeling heeft de Heilige Geest met onze slaap? Hij zal die tijd gebruiken om ons te onderwijzen. Andere passages in de Cursus zeggen dat Jezus ons onderwijst terwijl we slapen (T4.IV.11:2) en zelfs dat wij zelf anderen onderwijzen in onze slaap (Hln.1:6). Jezus zegt hier dat het onmogelijk om volledig bewusteloos te zijn (zie ook T2.VI.9:5-6). In werkelijkheid zijn we altijd wakker. We rusten al in vrede, en met de hulp van de Heilige Geest kunnen we deze vrede naar anderen uitbreiden, ook als we slapen.
Toepassing : Neem je voor om vanaf nu je slaap bewust over te dragen aan de Heilige Geest. Gebruik daarvoor de woorden die het beste bij jou passen.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
5. Genezing is de bevrijding van de angst te ontwaken en de vervanging hiervan door de beslissing wakker te zijn. De beslissing wakker te zijn weerspiegelt de wil om lief te hebben, aangezien alle genezing het vervangen van angst door liefde inhoudt. De Heilige Geest kent geen onderscheid tussen verschillende gradaties van vergissingen, want als Hij zou onderwijzen dat de ene vorm van ziekte ernstiger is dan de andere, zou Hij onderwijzen dat de ene vergissing werkelijker kan zijn dan de andere. Zijn functie is alleen onderscheid te maken tussen wat onwaar en wat waar is, en het onware door het ware te vervangen.
Als ziekte het gevolg is van de angst om te ontwaken, dan is genezing het gevolg van het vervangen van die angst door de beslissing om te ontwaken. Wat een geweldige verklaring!
Wij denken dat er vele vormen van ziekte zijn, die elk hun eigen specifieke remedie nodig hebben. We denken ook dat sommige ziekten moeilijker te genezen zijn dan andere, vooral de terminale ziekte die ons einde betekent: de dood. Maar dit alles is een grote vergissing. In de ogen van de Heilige Geest is de enige ziekte de illusie van angst door schuld, en de enige remedie de werkelijkheid van liefde. De vraag 'willen we gezond of ziek zijn?', is dezelfde vraag als 'willen we ontwaken?'
(Toelichtingen door Greg Mackie)
6. Het ego, dat steeds de denkgeest wil verzwakken, probeert hem van het lichaam te scheiden in een poging hem te vernietigen. Toch gelooft het ego werkelijk dat het hem beschermt. Dat komt doordat het ego gelooft dat de denkgeest gevaarlijk is en dat de denkgeest uitschakelen genezing brengt. Maar de denkgeest uitschakelen is onmogelijk, want dat zou betekenen dat je wat God geschapen heeft tot niets reduceert. Het ego veracht zwakte, ook al doet het alle moeite om die juist teweeg te brengen. Het ego wil alleen wat het haat. Voor het ego is dat volkomen zinnig. Doordat het ego in de macht van de aanval gelooft wil het ook aanvallen.
Het ego wil koste wat kost overleven, en het gelooft dat dit mogelijk is door middel van aanval. Het was immers de 'aanval' op God — de vermeende afscheiding — waaraan het zijn bestaan dankt. Omdat de denkgeest de macht heeft het ego ongedaan te maken, probeert het de denkgeest te vernietigen door ons ervan te overtuigen dat we een lichaam zijn, in plaats van een denkgeest. Het ziet de identificatie met het lichaam als de manier om het lichaam, dat zijn thuis is, te beschermen. Hoewel het denkgeestloze lichaam zwak is, maakt dit het ego juist sterk, 'aangezien de kwetsbaarheid van het lichaam zijn beste argument is dat jij niet van God kunt komen' (T4.V.4:2).
(Toelichtingen door Greg Mackie)
7. De Bijbel maant je volmaakt te zijn, alle vergissingen te genezen, geen gedachte te koesteren over het lichaam als iets afzonderlijks, en alles te volbrengen in mijn naam. Deze naam is niet enkel de mijne, want onze identificatie hebben we gemeen. De Naam van Gods Zoon is één, en jij wordt gemaand de werken der liefde te verrichten omdat wij dit Eenzijn gemeen hebben. Onze denkgeesten zijn heel omdat ze één zijn. Als jij ziek bent betekent dit dat jij je van mij terugtrekt. Jij kunt je echter niet van mij alleen terugtrekken. Jij kunt je louter van jezelf en mij terugtrekken.
Het lijkt alsof Jezus ons hier oproept om hem te volgen zoals zijn discipelen en anderen, zoals Paulus, hem volgden. Maar er is een belangrijk verschil: terwijl zijn volgelingen van toen hem aanbaden als de eniggeboren Zoon van God, de 'Heer Jezus', vraagt hij ons hier onze gelijkheid met hem te erkennen. Wanneer we ons terugtrekken in ziekte, verliezen we de Naam die we met hem delen uit het oog, evenals de roeping die dit met zich meebrengt. Wanneer we echter onze eenheid met hem en het gehele Zoonschap erkennen, zullen we ons bij hem voegen om dezelfde 'werken der liefde' te verrichten als hij.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
8. Het is je vast al opgevallen dat dit een uiterst praktische cursus is, een die precies bedoelt wat hij zegt. Ik zou je niet vragen iets te doen wat jij niet kunt, en het is onmogelijk dat ik iets kan wat jij niet kunt. Hiervan uitgaande, en wel heel letterlijk, is er niets wat jou kan weerhouden precies te doen wat ik vraag, en alles pleit ervoor dat je dat ook doet. Ik leg je geen beperkingen op, omdat God er jou geen oplegt. Wanneer jij jezelf beperkt, zijn wij niet één van denkgeest, en dat is ziekte. Maar ziekte is niet iets van het lichaam, maar van de denkgeest. Alle vormen van ziekte zijn even zovele tekenen dat de denkgeest gespleten is en geen eenduidig doel aanvaardt.
Jezus' vervolgt zijn beroep op ons om, door middel van vergeving, onze functie als verlosser van de wereld op ons te nemen. Wie van ons heeft nooit het gevoel gehad dat Een cursus in wonderen teveel van ons vraagt? We voelen ons beperkt, omdat onze denkgeest verdeeld is tussen de oproep van Jezus en die van het ego. Zolang we het ego volgen en geloven een afgescheiden lichaam te zijn, zijn we beperkt en niet in staat om te voldoen aan Jezus' oproep. Maar wanneer we besluiten naar Jezus te luisteren en voorbij het lichaam te erkennen dat we zijn gelijke zijn, kunnen we ons doel met het zijne verenigen en met hem samenwerken.
Toepassing : Lees de volgende zinnen van deze alinea in de eerste persoon:
Jezus vraagt mij niet iets te doen wat ik niet kan, en het is onmogelijk dat hij iets kan wat ik niet kan. Er is niets wat mij kan weerhouden precies te doen wat hij vraagt. Hij legt mij geen beperkingen op, omdat God er mij geen oplegt. Wanneer ik mijzelf beperk, zijn wij niet één van denkgeest, en dat is ziekte. Maar ziekte is niet iets van het lichaam, maar van de denkgeest.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
9. Het doel eenduidig maken is dan ook de enige manier waarop de Heilige Geest geneest. Dat komt doordat dit het enige niveau is waarop genezing iets betekent. Het herstellen van betekenis in een chaotisch denksysteem is de manier om dat te genezen. Jouw taak bestaat er alleen uit aan de condities voor betekenis te voldoen, aangezien betekenis zelf iets van God is. Toch is het essentieel voor Zijn betekenis dat jij tot de jouwe terugkeert, want jouw betekenis maakt deel uit van de Zijne. Jouw genezing is dus deel van Zijn gezondheid, aangezien ze deel is van Zijn Heelheid. Hij kan die niet verliezen, maar wat jij wel kunt is die niet kennen. Toch is ze nog steeds Zijn Wil voor jou, en Zijn Wil kan niet anders dan voor altijd en in alles standhouden.
Aangezien ziekte het gevolg is van onze weigering om het eenduidige doel van de Heilige Geest te aanvaarden, komt genezing voort uit onze vereniging met dat doel: het vergeven van de wereld. Wanneer we aan die conditie voldoen, wordt de ware betekenis van alles, inclusief die van onszelf, hersteld. Als Gods Zoon maken we deel uit van Zijn gezondheid of volmaakte Heelheid. De aanvaarding hiervan is de enige werkelijke genezing.
(Toelichtingen door Greg Mackie)