1. Strikt genomen spelen woorden helemaal geen rol bij genezing. De motiverende factor is gebed, of vragen. Waar je om vraagt, dat ontvang je. Maar dit verwijst naar het gebed van het hart, niet naar de woorden die je bij het bidden gebruikt. Soms zijn de woorden en het gebed met elkaar in tegenspraak, soms stemmen ze overeen. Het is van geen belang. God verstaat geen woorden, want die zijn gemaakt door afgescheiden denkgeesten om hen in de illusie van afgescheidenheid te houden. Woorden kunnen behulpzaam zijn, vooral voor de beginner, om je te helpen concentreren en het gemakkelijker te maken irrelevante gedachten buiten te houden of op zijn minst te beheersen. Laten we echter niet vergeten: woorden zijn slechts symbolen van symbolen. Ze zijn daarom dubbel van de werkelijkheid verwijderd.

2. Als symbolen hebben woorden heel specifieke verwijzingen. Zelfs wanneer ze uiterst abstract lijken, neigt het beeld dat zich in de denkgeest aandient ertoe zeer concreet te zijn. Als er geen specifieke verwijzing in de denkgeest opkomt in samenhang met het woord, heeft het woord weinig of geen praktische betekenis en kan het zodoende het genezingsproces niet helpen. Het gebed van het hart vraagt niet echt om concrete zaken. Het vraagt altijd om enigerlei ervaring, waarbij de specifieke zaken waar om gevraagd wordt de dragers zijn van de ervaring die naar de mening van de vrager wordt verlangd. De woorden zijn dus symbolen voor de zaken waarom wordt gevraagd, maar de zaken zelf staan slechts voor de ervaringen waarop wordt gehoopt.

3. Het gebed om dingen van deze wereld zal ervaringen van deze wereld brengen. Als het gebed van het hart hierom vraagt, zal dit worden gegeven omdat dit ontvangen zal worden. Het is uitgesloten dat het gebed van het hart in de waarneming van degene die erom vraagt onbeantwoord blijft. Als hij het onmogelijke vraagt, als hij iets wil wat niet bestaat of in zijn hart zoekt naar illusies, wordt dit alles zijn deel. De macht van zijn beslissing schenkt het hem zoals hij het vraagt. Hierin zijn hel en Hemel gelegen. De slapende Zoon van God blijft niets dan deze macht over. Dat volstaat. Zijn woorden doen niet ter zake. Alleen het Woord van God heeft enige betekenis, omdat het datgene symboliseert wat in het geheel geen menselijke symbolen heeft. Alleen de Heilige Geest begrijpt waar dit Woord voor staat. En dit volstaat eveneens.

4. Heeft de leraar van God dan bij zijn onderricht het gebruik van woorden te vermijden? Nee, zeker niet! Velen dienen door middel van woorden te worden bereikt, omdat ze vooralsnog niet in staat zijn in stilte te horen. De leraar van God dient echter woorden op een nieuwe manier te leren gebruiken. Geleidelijk aan leert hij hoe hij ervoor kan zorgen dat zijn woorden voor hem gekozen worden, door niet langer zelf te beslissen wat hij zeggen moet. Dit proces is niets anders dan een bijzonder voorbeeld van de les uit het werkboek die zegt: ‘Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.’ De leraar van God aanvaardt de woorden die hem geboden worden en geeft zoals hij ontvangt. Hij beheerst niet de richting van zijn spreken. Hij luistert en hoort en spreekt.

5. Een aanzienlijke belemmering bij dit aspect van zijn leerweg is de angst van Gods leraar over de geldigheid van wat hij hoort. En wat hij hoort kan zonder meer heel verbijsterend zijn. Het kan ook ogenschijnlijk helemaal niet van toepassing zijn op het voorliggende probleem zoals hij dat ziet, en kan de leraar zelfs met een situatie confronteren die hem in grote verlegenheid lijkt te brengen. Dit zijn allemaal oordelen die geen waarde hebben. Ze zijn van hemzelf en komen voort uit een armoedig zelfbeeld dat hij achter zich zou kunnen laten. Vel geen oordeel over de woorden die tot je komen, maar biedt ze in vertrouwen aan. Ze zijn veel wijzer dan de jouwe. Gods leraren beschikken over Gods Woord achter hun symbolen. En aan de woorden die ze gebruiken geeft Hij Zelf de kracht van Zijn Geest, en verheft ze van betekenisloze symbolen tot de Roep van de Hemel zelf.