Het ontwaken

VI. Vergeving en het einde van de tijd

 

1. Hoezeer ben jij bereid jouw broeder te vergeven? Hoezeer verlang jij vrede in plaats van eindeloze strijd, ellende en pijn? Dit is dezelfde vraag, in andere vorm. Vergeving ís jouw vrede, want hierin ligt het eind van de afscheiding, en van de droom van gevaar en vernietiging, zonde en dood; van waanzin en moord, verdriet en verlies. Dit is het ‘offer’ dat de verlossing vraagt, waarvoor in de plaats ze graag vrede schenkt.

 

Toepassing :

• Kies de persoon jegens wie je waarschijnlijk de meeste wrok koestert.

• Stel jezelf de vraag: 'Hoezeer ben ik bereid deze persoon te vergeven, op een schaal van 1 tot 10?' Neem het eerste getal dat bij je opkomt.

• Realiseer je dat dit getal het antwoord is op de vraag: 'Hoezeer verlang ik vrede in plaats van eindeloze strijd, ellende en pijn?'

• Voelt het vergeven van deze persoon als een offer? Zo ja, realiseer je dan dat het enige wat je 'opoffert' afscheiding is, en de droom van gevaar en vernietiging, zonde en dood, waanzin en moord, verdriet en verlies.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. Zweer niet dat je zult sterven, jij heilige Zoon van God! Je sluit een akkoord dat je niet kunt nakomen. De Zoon van het Leven kan niet worden gedood. Hij is onsterfelijk, zoals zijn Vader. Wat hij is kan niet worden veranderd. Hij is het enige in heel het universum dat één moet zijn. Wat eeuwig lijkt zal allemaal een einde kennen. De sterren zullen verdwijnen, en er zal geen dag of nacht meer zijn. Alle dingen die komen en gaan, de getijden, de seizoenen en de levens van mensen, alle dingen die met de tijd veranderen, opbloeien en wegsterven, zullen niet terugkeren. Daar waar de tijd een eind heeft gesteld is niet waar het eeuwige is. Gods Zoon kan nooit veranderen door wat mensen van hem hebben gemaakt. Hij zal zijn zoals hij was en is, want de tijd heeft zijn lot niet bezegeld, noch het uur van zijn geboorte en dood bepaald. Vergeving zal hem niet veranderen. Maar de tijd wacht op vergeving, zodat de dingen van de tijd kunnen verdwijnen omdat ze nutteloos zijn.

 

In deze alinea probeert Jezus ons duidelijk te maken hoe nutteloos onze belofte aan het ego is om te sterven. Want we kunnen deze belofte — die deel uitmaakt van onze belofte om afgescheiden te zijn — niet nakomen. We zijn de Zoon van het Leven, hoe kunnen we dus sterven? Als we om ons heen kijken, zien we dingen in de natuur die eeuwig lijken te bestaan: de getijden, de seizoenen, dag en nacht. Maar ze zullen ophouden te bestaan terwijl wij er nog zijn, omdat we er als denkgeest geen deel van uitmaken. We lijken door mensen gemaakt te zijn — we worden uit hen geboren — maar dat heeft onze werkelijkheid niet aangetast. Daarom hebben alleen het lichaam, de wereld en de tijd vergeving nodig; als Zoon van God blijven we eeuwig wie we zijn.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. Niets overleeft zijn bedoeling. Als het gemaakt is om te sterven, dan zal het sterven, tenzij het dit doel niet als het zijne aanneemt. Verandering is het enige wat hier tot een zegen kan worden gemaakt, waar het doel niet vastligt, hoe onveranderlijk dit ook lijkt. Denk niet dat jij een doel kunt stellen dat van Gods bedoeling voor jou verschilt, of het tot iets onveranderlijks en eeuwigs kunt maken. Je kunt jezelf een bedoeling geven die jij niet hebt. Maar je kunt het vermogen om je denken te veranderen niet wegnemen, en daar een andere bedoeling zien.

 

Zolang we de droom van de wereld het doel van de dood toekennen, zal alles in de wereld, inclusief wijzelf, lijken te sterven. Daarom is deze wereld zo'n sombere plaats, waar hoop en dromen nog vaker sterven dan lichamen. We hebben onszelf het doel van de dood gegeven, maar dat is het tegenovergestelde van het doel dat God ons gaf. We zijn echter vrij om een nieuwe keuze te maken en alsnog Gods doel te aanvaarden. En met die verandering verandert alles.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. Verandering is het grootste geschenk dat God gegeven heeft aan alles wat jij eeuwig zou willen maken, om ervoor te zorgen dat alleen de Hemel niet voorbijgaat. Jij werd niet geboren om te sterven. Jij kunt niet veranderen, want jouw functie is vastgelegd door God. Alle andere doelen, op één na, zijn in de tijd geplaatst en veranderen, opdat de tijd in stand zou blijven. Vergeving streeft niet naar het behouden van de tijd, maar naar het einde ervan, wanneer hij geen nut heeft. Is zijn doel ten einde, dan is hij voorbij. En waar hij eens de scepter leek te zwaaien, is nu de functie die God voor Zijn Zoon heeft ingesteld, tot het volle bewustzijn teruggekeerd. De tijd kan aan haar vervulling of onveranderlijkheid geen einde stellen. Er is geen dood, want de levenden delen de functie die hun Schepper hun gegeven heeft. Sterven kan niet de functie van het leven zijn. Uitbreiding van het leven moet dat zijn, opdat het voor eeuwig en altijd één is zonder einde.

 

Het ego wil de dingen van de tijd eeuwig maken om te bewijzen dat ze werkelijk zijn. Voor díé dingen is verandering dus 'het grootste geschenk dat God gegeven heeft'. Alleen wat God geschapen heeft is eeuwig en onveranderlijk. Deze onveranderlijkheid wordt in de wereld weerspiegeld door vergeving: de verandering die alle andere veranderingen ongedaan maakt. Wanneer we deze functie hebben vervuld, zal ze vervangen worden door onze scheppingsfunctie in de Hemel, 'de functie die God voor Zijn Zoon heeft ingesteld'.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

5. Deze wereld zal je voeten binden, je handen boeien en je lichaam doden, maar alleen als jij denkt dat ze gemaakt werd om de Zoon van God te kruisigen. Want ook al was het een droom van de dood, dan nog hoef jij niet toe te laten dat het dit ook voor jou behelst. Laat toe dat dit verandert, en er is niets ter wereld of het moet eveneens veranderen. Want hier is niets of het wordt gedefinieerd als datgene waartoe het in jouw ogen dient.

 

De wereld werd gemaakt als een droom van de dood. Ze werd gemaakt om een plaats te zijn waar elke verandering de treurige conclusie bevestigt dat niets ooit verandert. Maar wanneer we de wereld een ander doel geven zal alles veranderen — werkelijk veranderen. Want het gaat er niet om waartoe de wereld in onze ogen in het verleden diende, het gaat erom waartoe ze nú in onze ogen dient.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

6. Hoe lieflijk is de wereld waarvan het doel is de vergeving van Gods Zoon! Hoe vrij van angst, hoe vervuld van zegen en geluk! En wat een vreugde om korte tijd te vertoeven in zo’n gelukkig oord! En in zo’n wereld kan men ook niet vergeten dat het inderdaad een korte tijd duurt tot tijdloosheid in stilte de plaats van de tijd inneemt.

 

We starten in een wereld waarin voortdurende verandering betekent dat er in feite niets verandert, wat het doel is van het ego. Maar als we in plaats van het ego de Heilige Geest kiezen als onze Leraar, leert Hij ons vergeven. Want dat is Zijn doel voor de wereld. Door vergeving verandert alles en ervaren we de werkelijke wereld: een 'gelukkig oord', waarin we 'een korte tijd vertoeven' om daarna door God opgenomen te worden in tijdloosheid — in de Hemel.

(Toelichtingen door Robert Perry)