Principe 6

Wonderen zijn natuurlijk. Wanneer ze uitblijven, is er iets misgegaan.

      De Cursus onderwijst dat in vrede zijn het meest natuurlijke is in deze wereld, omdat die vrede afkomstig is van de Heilige Geest in ons. Alles wat zich tegen deze natuurlijkheid verzet is onnatuurlijk: woede, conflict, depressie, verlies, schuld, angst, enzovoort. Het is onnatuurlijk omdat het niet afkomstig is van wie we werkelijk zijn. In deze wereld weerspiegelen gevoelens van vrede, vreugde en eenzijn met andere mensen wie we werkelijk zijn en daarom is dat natuurlijk. Met andere woorden: als er geen wonderen gebeuren — en in dit geval kunnen we een wonder zien als de uitbreiding van de Heilige Geest in onze denkgeest — is er iets misgegaan omdat we een hindernis hebben opgeworpen. Dat is alles wat het ego is: een hindernis die ons weghoudt van het bewustzijn van wie we werkelijk zijn.

Vraag: ik had een probleem met jouw verklaring dat niemand heiliger is dan een ander, maar wat je nu zegt maakt dit duidelijker. Bij sommige mensen ervaar je een tegenwoordigheid, een heelheid, het gevoel dat ze een zijn met zichzelf of met God. Dat zou ik een heilige persoon noemen.

Antwoord: Dergelijke mensen hebben minder belemmeringen ten opzichte van hun heiligheid dan anderen. In deze wereld is dat waar. In paragraaf II van dit eerste hoofdstuk zegt Jezus dat hij niet anders is dan anderen (T1.II.3:5-6). Hij is niet meer of minder heilig dan ieder van ons. Het enige verschil is dat hij zijn ego sneller heeft losgelaten dan wij. In de wereld van de tijd is hij anders omdat hij geen ego heeft. In de wereld van de eeuwigheid is hij echter hetzelfde als wij. Daarom zegt hij dat het misplaatst is om ontzag voor hem te koesteren. Hij definieert ontzag als iets wat alleen gerechtvaardigd is in de aanwezigheid van iemand die groter is dan wij. De enige bij wie dat dus gerechtvaardigd is, is God, omdat God onze Schepper is. We dienen geen ontzag te hebben voor Jezus, omdat hij onze gelijke is. Hij is alleen een beetje slimmer dan wij, dat is alles. En daarom kunnen we hem om hulp vragen.

Vraag: Om daar nog even op door te gaan: kunnen we in alles wat we in anderen zien en als heilig ervaren onze eigen heiligheid zien?

Antwoord: Ja, maar wees daar wel heel zorgvuldig in. Vaak maken we onszelf op een subtiele manier kleiner, wanneer we de heiligheid van een ander zien. We vinden die persoon heiliger dan we zelf zijn. Dat is de misvatting. Daarom zegt de Cursus dat het een misvatting is om Jezus groter te maken dan anderen. Door te zeggen dat hij de enige Zoon van God is, maken we onszelf kleiner. Door te zeggen dat alleen hij volmaakt en zuiver is, zien we onszelf als onvolmaakt en onzuiver. Het gaat dus niet zozeer om een verklaring over Jezus, maar om een verklaring over onszelf. We voelen ons zo schuldig en zondig dat we hem wel anders móéten maken. Maar het belangrijkste aspect van het onderwijs van de Cursus is dat we niet verschillend zijn; we zijn allemaal hetzelfde. We zijn allemaal Christus. Het enige verschil met Jezus is dat hij de eerste was die erkende wie hij werkelijk was en is; dat hij Christus is en iedereen helpt om dat eveneens te erkennen.

     Dat wij bepaalde mensen beter of heiliger of spiritueler maken dan anderen is een voorbeeld van wat de Cursus 'spirituele speciaalheid' zou noemen. Het is een subtiele manier om onszelf kleiner te maken, waarmee we het geloof versterken dat we afgescheiden zijn. En dit geldt natuurlijk eveneens wanneer we denken dat wij spiritueler zijn dan een ander dat is de andere kant van dezelfde medaille.