Hoofdstuk 16

De vergeving van illusies

IV. De illusie en de werkelijkheid van de liefde

 

1. Wees niet bang om naar de speciale haat-relatie te kijken, want er schuilt vrijheid in het kijken ernaar. Was dit er niet, dan zou het onmogelijk zijn de betekenis van liefde niet te kennen. Want de speciale liefde-relatie, waarin de betekenis van liefde verborgen is, wordt uitsluitend aangegaan om de haat te neutraliseren, maar niet om die los te laten. Je verlossing zal duidelijk voor je open ogen oprijzen wanneer jij hiernaar kijkt. Je kunt haat niet beperken. De speciale liefde-relatie zal die niet neutraliseren, maar hem gewoon ondergronds doen gaan, weg uit het zicht. Het is van wezenlijk belang hem in het zicht te brengen, en geen enkele poging te doen hem te verbergen. Want juist de poging om haat op te laten wegen tegen liefde maakt dat liefde voor jou geen betekenis heeft. Je beseft de reikwijdte niet van de splitsing die hierin besloten ligt. En tot je dit wel beseft, zal de splitsing onherkend en dus ongenezen blijven.

 

Wij hebben vele speciale haat-relaties, uiteraard met mensen die we meestal mijden. We proberen zo weinig mogelijk tijd en aandacht te besteden aan mensen die in onze ogen niet deugen. We zijn ervan overtuigd dat ons leven veel prettiger zou zijn als deze mensen er niet zouden zijn.

We proberen dit te compenseren met zoveel mogelijk liefdevolle relaties, waarmee we als het ware een hek om onze tuin zetten, zodat de haatrelaties veilig buiten blijven, terwijl we binnen het hek feesten met onze goede vrienden. Deze tactiek werkt echter niet. We kunnen haat namelijk niet beperken. Hij loopt dwars door onze hekken, nu vermomd als speciale liefde.

Het enige wat we echter in deze speciale liefde-relaties vinden is haat die een glimlachend masker draagt. Denken dat dit liefde is, toont aan dat we geen idee hebben wat liefde werkelijk is. Door te proberen om pure haat te compenseren met vermomde haat, zijn we volkomen afgesplitst van ware liefde.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. De symbolen van haat spelen tegen de symbolen van liefde een conflict uit dat niet bestaat. Want symbolen staan voor iets anders, en het symbool van liefde heeft geen betekenis als liefde alles is. Je zult volkomen ongedeerd door dit laatste ongedaan-maken heen gaan, en tenslotte als jezelf tevoorschijn komen. Dit is de laatste stap in het gereed zijn voor God. Wees nu niet onwillig, je bent te dichtbij, en je zult de brug in volmaakte veiligheid oversteken, en in stilte worden overgebracht van oorlog naar vrede. De illusie van liefde zal immers nooit voldoening schenken, maar haar werkelijkheid, die jou aan de overkant opwacht, zal jou alles geven.

 

Ons leven is een slagveld van de strijd tussen liefde en haat. Deze strijd is echter betekenisloos, omdat hij zich afspeelt tussen symbolen. Symbolen staan buiten datgene dat ze symboliseren, en de symbolen van liefde betekenen sowieso niets omdat niets buiten liefde staat. Liefde is alles. De schijnbare strijd tussen de symbolen van liefde en haat maakt ons blind voor de werkelijke betekenis van liefde. Als we deze betekenis willen kennen, moeten we de symbolen, en daarmee de strijd tussen hen, dus ongedaan maken. Dat lijkt onmogelijk te zijn, omdat we geloven dat deze strijd bij het leven hoort. We zijn ervan overtuigd dat het in het leven draait om het laten zegevieren van liefde over haat. Maar zelfs als we erin slagen om liefde te laten zegevieren, gaat het om een illusie van liefde. En deze zal ons nooit voldoening schenken. Dat kan alleen de ware liefde die op ons wacht aan de overkant van de brug.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. De speciale liefde-relatie is een poging de vernietigende gevolgen van haat in te dammen door een veilige haven te vinden in de storm van schuld. Ze doet geen poging om boven de storm uit te rijzen, het zonlicht tegemoet. Integendeel, ze legt de nadruk op de schuld buiten de veilige haven door te proberen daar dijken tegen op te werpen, en daarbinnen te blijven. De speciale liefde-relatie wordt niet gezien als een waarde op zich, maar als een veilige plaats vanwaar haat wordt afgesplitst en in afzondering gehouden. De speciale liefdespartner is alleen aanvaardbaar zolang hij dit doel dient. Haat kan binnensluipen, en is wel degelijk welkom in bepaalde aspecten van de relatie, maar die wordt nog steeds bijeengehouden door de illusie van liefde. Verdwijnt de illusie, dan breekt de relatie, of ze wordt onbevredigend op grond van desillusie.

 

De 'dijken' die we hebben opgeworpen tegen onze schuld, zijn de projecties van onze schuld op anderen. Binnen die dijken denken we veilig te zijn, omdat we de schuld nu niet meer in onszelf zien. Dit valse gevoel van veiligheid versterken we door speciale liefde-relaties aan te gaan. Maar zoals we gezien hebben zijn deze relaties gebaseerd op schuld, die voortkomt uit het feit dat we de ander gebruiken om onze behoeften te vervullen (T15.\/). Schuld en haat spelen een fundamentele maar verborgen rol in onze speciale liefde-relaties. Zolang we de vermomde haat aanzien voor liefde houdt de relatie stand, maar wanneer de schuld niet meer ontkend kan worden, wordt de illusie een desillusie. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. Liefde is geen illusie. Ze is een feit. Waar desillusie mogelijk is, was er geen liefde maar haat. Want haat is een illusie, en wat veranderen kan is nooit liefde geweest. Het staat vast dat zij die in enig aspect van het leven een bepaald iemand als partner kiezen, en hem voor welk doel ook gebruiken dat ze niet met anderen willen delen, eerder proberen met schuld te leven dan eraan te sterven. Dat is de keuze die zij zien. En liefde is voor hen slechts een ontsnappen aan de dood. Ze zijn wanhopig naar haar op zoek, maar niet in de vrede waarin ze met vreugde en in stilte tot hen wil komen. En wanneer ze ontdekken dat de angst voor de dood nog steeds op hen drukt, verliest de liefdesrelatie de illusie dat ze is wat ze niet is. Wanneer de dijken ertegen breken, dan stormt angst naar binnen en triomfeert de haat.

 

Wanneer we gedesillusioneerd zijn over een liefdesrelatie is er nooit liefde geweest maar haat. Want alleen haat is een illusie; liefde is een feit.

Speciale relaties brengen, nogmaals, altijd schuld met zich mee, omdat ze gebaseerd zijn op de eis dat onze partner onze behoeften moet vervullen. We zijn bereid met deze schuld te leven omdat we geen andere keuze zien: 'Beter iets dan niets'. Als we bereid zouden zijn om 'aan de schuld te sterven' zouden onze relaties heilig worden in plaats van speciaal (dit wordt in het volgende hoofdstuk behandeld). Dan zouden we de liefde ervaren 'in de vrede waarin ze met vreugde en in stilte tot [ons] wil komen'. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

5. Er bestaan geen triomfen van de liefde. Alleen haat houdt zich überhaupt met de ‘triomf der liefde’ bezig. De illusie van liefde kan over de illusie van haat triomferen, maar altijd door de prijs te betalen van beide een illusie te maken. Zolang de illusie van haat voortduurt, zolang zal liefde een illusie voor jou zijn. En de enige keuze die dan open blijft, is aan welke illusie jij de voorkeur geeft. Er is geen conflict in de keuze tussen waarheid en illusie. Op deze manier bekeken, zou niemand aarzelen. Maar het conflict sluipt binnen zodra de keuze er een tussen illusies lijkt, maar deze keuze doet niet ter zake. Waar de ene keuze even gevaarlijk is als de andere, moet het wel een beslissing uit wanhoop zijn.

 

Wij houden van de 'triomf van de liefde'. Maar Jezus zegt dat triomfen van liefde niet bestaan. Want zolang wij geloven in de illusie van haat, is liefde eveneens een illusie. De oplossing is niet de keuze tussen twee illusies, maar tussen de illusie van haat en de werkelijkheid van liefde. En dat is een eenvoudige keuze, want het is de keuze tussen werkelijkheid en fantasie. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

6. Het is niet jouw taak op zoek te gaan naar liefde, maar enkel in jezelf alle hindernissen te zoeken die jij ertegen opgeworpen hebt, en die te vinden. Het is niet nodig te zoeken naar wat waar is, maar wel naar wat onwaar is. Iedere illusie is er een van angst, welke vorm die ook aanneemt. En de poging om van de ene illusie in de andere te vluchten moet wel mislukken. Als jij buiten jezelf naar liefde zoekt, kun je er zeker van zijn dat je vanbinnen haat ziet, en er bang voor bent. Vrede zal echter nooit voortvloeien uit de illusie van liefde, maar alleen uit haar werkelijkheid.

 

Wij besteden in ons leven veel tijd aan het zoeken naar de liefde van enkele speciale personen. Misschien beseffen we dat we daarmee proberen te ontsnappen aan de haat van kwaadwillende mensen. Maar wat we niet beseffen is dat we in feite proberen te ontsnappen aan de haat in onszelf, die we op anderen hebben geprojecteerd. Om ware liefde te vinden, zullen we op zoek moeten gaan naar de haat in onszelf en alles wat daaruit voortkomt — 'de blokkades voor het bewustzijn van de aanwezigheid van liefde' TIn.1:7). In plaats van dit alles te ontkennen en te projecteren, moeten we er samen met Jezus zonder oordeel naar kijken en besluiten dat we dit niet langer willen. Dan zullen we ons realiseren dat de ware, zuivere, onvoorwaardelijke liefde al in ons is, en daar altijd is geweest. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

7. Erken dit, want het is waar, en de waarheid dient erkend te worden wil ze van de illusie worden onderscheiden: de speciale liefde-relatie is een poging om liefde in de afscheiding binnen te brengen. En als zodanig is het niets anders dan een poging om liefde in de angst binnen te brengen, en ze in de angst werkelijkheid te verlenen. In een fundamentele schending van de enige voorwaarde van de liefde wil de speciale liefde-relatie het onmogelijke verwezenlijken. Hoe kan dit worden gedaan, behalve in de illusie? Het is van wezenlijk belang dat we van heel nabij kijken naar wat jij nu precies denkt te kunnen doen om het dilemma op te lossen dat jou heel reëel lijkt, maar desondanks niet bestaat. Je bent de waarheid dicht genaderd, en dit is het enige wat tussen jou en de brug staat die jou daarin binnenleidt.

 

We hebben onszelf in een staat van afgescheidenheid gebracht, omringd door vreemdelingen en vijanden. Hoe zouden we dus niet bang kunnen zijn? We proberen dit op te lossen door te midden van alle haat een eiland van liefde te bouwen, waar we met onze speciale partners veilig denken te zijn. We beseffen niet dat dit in werkelijkheid niet mogelijk is. Want in een illusie kan geen ware liefde bestaan. Daarom nodigt Jezus ons uit om samen met hem te kijken naar de werkelijke oplossing van dit dilemma. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

8. De Hemel wacht in stilte, en je scheppingen strekken de hand naar jou uit om je te helpen oversteken en ze te verwelkomen. Want zij zijn het die je zoekt. Je bent slechts naar je eigen compleetheid op zoek, en zij zijn het die jou completeren. De speciale liefde-relatie is maar een armzalig surrogaat voor wat jou in waarheid, en niet in illusie, heel maakt. Aan je relatie met hen kleeft geen schuld, en dit stelt jou in staat in dankbaarheid naar al je broeders te kijken, omdat jouw scheppingen in eenheid met hen werden geschapen. Het aanvaarden van jouw scheppingen is het aanvaarden van het Eenzijn van de schepping, zonder welke jij nooit compleet zou kunnen zijn. Geen enkele speciaalheid kan jou bieden wat God gegeven heeft en wat jij bent, met Hem in het geven verbonden.

 

We keren terug naar het beeld van de brug. Waar we nu staan zoeken we compleetheid in de speciale relaties met speciale mensen, maar aan de andere kant van de brug wachten onze scheppingen op ons. Onze scheppingen zijn geen lichamen of vormen in de wereld, maar onze uitbreidingen van liefde in de Hemel. Zij zijn wat ons werkelijk compleet maakt, en dat is wat we onbewust maar tevergeefs in elke speciale relatie zoeken. Omdat we in de denkgeest één zijn met onze broeders, hebben we onze scheppingen samen met hen geschapen. Als we ons dat realiseren, kunnen we in dankbaarheid naar hen kijken. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

9. Aan de overkant van de brug ligt jouw compleetheid, want je zult totaal in God zijn, en niets speciaals willen dan louter totaal als Hij te zijn, en Hem te completeren door jouw compleetheid. Wees niet bang om over te steken naar de woonstee van vrede en volmaakte heiligheid. Alleen daar is de compleetheid van God en Zijn Zoon voor eeuwig gegrondvest. Zoek hier niet naar in de kille wereld van illusie, waar niets zeker is en alles teleurstelt. Wees in Naam van God volkomen bereid alle illusies op te geven. In elke relatie waarin je volkomen bereid bent compleetheid te aanvaarden, en anders niets, daar is God compleet, en Zijn Zoon met Hem.

 

Het ego zorgt ervoor dat we een diepe angst ervaren om de brug over te steken, om het bekende en vertrouwde los te laten, om vormen los te laten, om onze afgescheiden identiteit los te laten, en iets binnen te gaan wat volkomen anders is. Maar alleen door de brug over te steken kunnen we compleet zijn. Alleen daar wordt ons diepste verlangen vervuld: 'totaal in God zijn'. Dat maakt ons compleet en onze compleetheid completeert Hem. In de wereld zoeken we deze compleetheid tevergeefs, omdat de wereld een plaats is 'waar niets zeker is en alles teleurstelt'. We kunnen hier echter wel het begin van compleetheid ervaren 'in elke relatie waarin je volkomen bereid bent compleetheid te aanvaarden, en anders niets'. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

10. De brug die tot eenheid in jezelf leidt moet wel tot kennis leiden, want ze werd gebouwd met God aan jouw zijde, en zal je rechtstreeks naar Hem leiden waar jouw compleetheid rust, volkomen verenigbaar met die van Hem. Elke illusie die jij bereikbaar acht en zodoende in je denkgeest aanvaardt, neemt jouw eigen gevoel van compleetheid weg, en ontkent aldus de Heelheid van jouw Vader. Elke fantasie, zij het over liefde of over haat, berooft jou van kennis, want fantasieën zijn de sluier waarachter de waarheid schuilgaat. Om de sluier op te lichten die zo duister lijkt en zwaar, is het alleen noodzakelijk de waarheid waarde te verlenen boven alle fantasie, en in het geheel niet bereid te zijn met illusie in plaats van met de waarheid genoegen te nemen.

 

Elke keer wanneer we naar de dingen van de wereld kijken en denken: 'Als ik dat zou hebben, zou ik gelukkig zijn', vertragen we de ervaring van volledige compleetheid. En wanneer we ons overgeven aan de een of andere fantasie over speciale liefde of haat houden we kennis van ons af, omdat fantasieën de waarheid versluieren. Door de waarheid te verkiezen boven fantasieën en illusies, lichten we deze sluier op en kunnen we naar kennis worden geleid. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

11. Wil je niet door de angst heen naar de liefde gaan? Want dat lijkt de reis te zijn. Liefde roept, maar haat wil dat je blijft. Hoor de roep van de haat niet, en zie geen fantasieën. Want jouw compleetheid ligt in de waarheid, en nergens anders. Zie in de roep van de haat, en in iedere fantasie die opdoemt om jou op te houden, slechts de roep om hulp die onafgebroken van jou naar je Schepper opstijgt. Zou Hij jou geen antwoord geven wiens compleetheid de Zijne is? Hij heeft jou lief, volkomen zonder illusie, zoals jij dient lief te hebben. Want liefde is volkomen zonder illusie, en daardoor volkomen zonder angst. Wie God Zich herinnert moet wel heel zijn. En God heeft nooit vergeten wat Hem heel maakt. In jouw compleetheid liggen de herinnering van Zijn Heelheid en Zijn dankbaarheid jegens jou voor Zijn compleetheid. In Zijn band met jou liggen zowel Zijn onvermogen om te vergeten als jouw vermogen om je te herinneren. In Hem zijn jouw bereidwilligheid om lief te hebben en alle Liefde van God, die jou niet vergeten heeft, verbonden.

 

Wij twijfelen tussen de keuze om hier te blijven en te proberen er in de wereld iets van te maken, of de brug over te steken en iets volkomen nieuws binnen te gaan. Liefde roept ons om de oversteek te maken, maar haat vermomd als romantiek, rijkdom, genot, enzovoort — verleidt ons om hier te blijven. Deze haat bevindt zich niet buiten ons, maar in onszelf. We moeten hem zien als onze roep om hulp, onze roep tot God. Hij zal onze roep absoluut beantwoorden. Zijn Liefde voor ons is zo groot, dat Hij niet in staat is om ons te vergeten.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

12. Je Vader kan evenmin de waarheid in jou vergeten als jij in staat bent je die níet te herinneren. De Heilige Geest is de Brug naar Hem, gemaakt uit jouw bereidwilligheid om je met Hem te verenigen, en geschapen door Zijn vreugde in verbondenheid met jou. De reis die eindeloos leek is bijna voltooid, want wat eindeloos is, is heel nabij. Je hebt het bijna herkend. Keer je nu met mij resoluut van alle illusies af, en laat niets de waarheid in de weg staan. Wij zullen de laatste nutteloze reis weg van de waarheid samen ondernemen, en dan gaan we samen rechtstreeks naar God, in vreugdevol antwoord op Zijn Roep om Zijn compleetheid.

 

Deze alinea bevat een zeer interessante opmerking over de Heilige Geest, namelijk dat Zijn functie als brug naar God werd 'gemaakt uit jouw bereidwilligheid om je met Hem [God] te verenigen'. Toen God de Heilige Geest in onze denkgeest plaatste, als onmiddellijk antwoord op ons 'nietig dwaas idee', wist Hij dat we, ondanks ons geloof dat we ons op dat moment van Hem losmaakten, in werkelijkheid alleen maar bij Hem wilden blijven. Vandaar onze bereidwilligheid om ons (weer) met Hem te verenigen.

Wat bedoelt Jezus met zijn uitspraak: 'Wij zullen de laatste nutteloze reis weg van de waarheid samen ondernemen'? Eerder noemde hij ook zijn kruisiging de laatste zinloze of nutteloze reis. Zijn kruising was de laatste nutteloze reis, omdat hij er de zinloosheid en onwerkelijkheid van inzag. Hier vraagt hij ons om nog één keer de speciale relatie-dans uit te voeren, maar nu met hem aan onze zijde, zodat we al onze illusies van liefde ongedaan kunnen maken, al onze fantasieën over verlossing, die we laten afhangen van de liefde van enkele speciale personen.

Zijn we er klaar voor om werkelijk gedesillusioneerd te worden? 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

13. Als speciale relaties van welke soort ook Gods compleetheid zouden belemmeren, kunnen ze voor jou dan enige waarde hebben? Wat God zou hinderen moet jou wel hinderen. Alleen in de tijd lijkt een belemmering van Gods compleetheid mogelijk te zijn. De brug waarover Hij jou dragen wil, tilt jou uit de tijd de eeuwigheid in. Ontwaak uit de tijd, en beantwoord onbevreesd de Roep van Hem die jou in je schepping de eeuwigheid geschonken heeft. Aan deze kant van de brug naar tijdloosheid begrijp je niets. Maar wanneer je die lichtvoetig oversteekt, door tijdloosheid ondersteund, word je recht naar het Hart van God geleid. In het midden ervan, en daar alleen, ben jij voor eeuwig veilig, omdat jij voor eeuwig compleet bent. Er is geen sluier die de Liefde van God in ons samen niet kan oplichten. De weg naar de waarheid ligt open. Volg die met mij.

 

Toepassing : Denk aan een van je speciale relaties die jou verlossing lijkt te beloven, en zeg het volgende tegen jezelf:

De speciaalheld in deze relatie belemmert Gods compleetheid.

Kan deze dan waarde hebben voor mij?

Ze belemmert ook mijn eigen compleetheid.

Hoe kan ik dat willen?

Wil ik onwetend blijven of de brug naar kennis oversteken?

Met Jezus' hulp kan ik de sluier van mijn fantasieën oplichten.

De weg naar de waarheid ligt open.

Samen met hem zal ik die volgen. 

(Toelichtingen door Robert Perry)