Verlossing en de heilige relatie

V. Zwakheid en een verdedigende houding

 

1. Hoe overwint men illusies? Beslist niet met geweld of woede, noch door je er op enigerlei wijze tegen te verzetten. Maar eenvoudig door de rede je te laten vertellen dat ze de werkelijkheid weerspreken. Ze druisen in tegen wat waar moet zijn. De tegenstand komt van hun kant, niet van de werkelijkheid. De werkelijkheid verzet zich nergens tegen. Wat louter is, behoeft geen verdediging, en biedt er ook geen. Alleen illusies hebben verdediging nodig, omwille van hun zwakheid. En hoe kan het nu moeilijk zijn de weg van de waarheid te bewandelen wanneer alleen zwakheid in de weg staat? Jij bent in dit ogenschijnlijk conflict de sterke. En jij hebt geen verdediging nodig. Al wat verdediging behoeft, wil je niet hebben, want iets wat verdediging behoeft, zal jou verzwakken.

 

Wij denken dat we moeten vechten tegen een gigantisch ego. Hoe kunnen we dat gevecht ooit winnen? Het ego lijkt veel te groot en te sterk te zijn.

In plaats van ertegen te vechten, moeten we naar de rede luisteren die zegt: 'Je ego is een fantasie, jij bent de sterke in dit ogenschijnlijke conflict'. De felle verdediging van het ego bewijst hoe zwak het in werkelijkheid is. Daarom is het in feite gemakkelijk om de weg van de waarheid te bewandelen, want onze 'tegenstander' is een machteloze illusie. We hoeven ons alleen maar te realiseren dat onze verdediging ons juist verzwakt, en rusten in de kracht van onze werkelijkheid die geen verdediging nodig heeft.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

2. Ga eens na waarvoor het ego verdedigingen nodig heeft. Het is altijd om te rechtvaardigen wat tegen de waarheid indruist, op de vlucht slaat bij de aanblik van de rede, en onzinnig is. Kan dit wel gerechtvaardigd zijn? Wat kan dit anders zijn dan een uitnodiging aan krankzinnigheid om je van de waarheid te verlossen? En waarvan wil je anders worden verlost dan van wat je vreest? Geloof in zonde heeft een aanzienlijke verdediging nodig, en vergt een enorm hoge prijs. Tegen alles wat de Heilige Geest biedt moet een verdediging komen, en het moet worden opgeofferd. Want de zonde wordt in een blok gekerfd, gesneden uit je vrede, en tussen jou en haar terugkeer gelegd.

 

Wanneer we het ego verdedigen, verdedigen we ons geloof in zonde tegen de waarheid. Dit klinkt vreemd, maar we kunnen het zien in onze weerstand tegen de Cursus wanneer Jezus ons vraagt onze investering in het lichaam, het voertuig van de zonde, op te geven. We denken dat hij van ons vraagt om alles wat we prettig vinden op te offeren omwille van de waarheid, maar het werkelijke offer komt voort uit onze pogingen om te rechtvaardigen wat tegen de waarheid ingaat. Om de massieve blokkade van zonde te 'redden' offeren we de gaven van de Heilige Geest en onze vrede op. Wat kan er krankzinniger zijn dan bang zijn voor de waarheid en koppig vasthouden aan een illusie die ons alleen maar pijn bezorgt?

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

3. Hoe kan vrede echter zo versplinterd zijn? Ze is nog steeds heel, en er is niets uit haar weggenomen. Zie hoe middelen en materiaal van kwade dromen niets zijn. In waarheid staan jij en je broeder naast elkaar, met niets tussen jullie in. God houdt jullie handen vast, en wat kan wie Hij als één met Hem verbonden heeft, nog scheiden? Het is tegen je Vader dat jij je verdedigen wilt. Maar het blijft onmogelijk liefde te weren. God rust met jou in stilte, niet verdedigd en totaal niet verdedigend, want alleen in deze staat van stilte schuilt kracht en macht. Hier kan geen zwakheid binnendringen, want hier is geen sprake van aanval en dus ook niet van illusies. Liefde rust in zekerheid. Alleen onzekerheid kan defensief zijn. En alle onzekerheid is twijfel over jezelf.

 

Wij stoppen veel energie in de verdediging van zonde tegen de waarheid, maar ons geloof in zonde kan onze werkelijkheid niet veranderen. We rusten nog steeds in eeuwige vrede. In de heilige relatie staan we naast elkaar, en God 'houdt onze handen vast'. We koesteren ons in Zijn Liefde die geen verdediging nodig heeft, omdat er niets is dat haar aanvalt. Zelfs wanneer wij aanvallen ter verdediging van onze illusies over onszelf, verblijft ons ware Zelf in de zekerheid van Liefde.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

4. Hoe zwak is angst toch, hoe klein en betekenisloos! Hoe onbetekenend tegenover de stille kracht van hen die de liefde met elkaar verbonden heeft! Dit is je ‘vijand’: een angstig muisje dat een aanval op het universum wil doen. Hoeveel kans op slagen heeft het? Kan het moeilijk zijn geen acht te slaan op zijn zwak gepiep dat van zijn almacht spreekt en dat het loflied voor zijn Schepper overstemmen wil dat ieder hart door heel het universum voor eeuwig zingt als één? Wie is de sterkste? Is het dat nietige muisje, of al wat God geschapen heeft? Jij en je broeder zijn niet door die muis met elkaar verbonden, maar door de Wil van God. En kan een muis spotten met wie God verbonden heeft?

 

In onze heilige relaties hebben we ons met onze broeders verbonden, maar we houden nog steeds vast aan het geloof in zonde. We hebben nog steeds moeite om elkaar te vergeven. De angst voor de waarheid, die zonde in stand houdt, lijkt een onoverwinnelijke vijand te zijn, die ons belet ons doel van eenheid te bereiken. Maar die gevreesde 'vijand' is slechts een angstig muisje dat lijkt te brullen.

 

Toepassing: Denk aan iemand die dicht bij je staat en aan de grieven die je jegens hem of haar koestert, of de conflicten tussen jullie. Dit lijkt een massieve blokkade te zijn die het onmogelijk lijkt te maken om jullie met elkaar te verbinden en jullie weg naar God te vinden.

Stel je voor dat je de hand van deze persoon vastpakt en dat jullie samen die enorme blokkade aanraken.

Door deze aanraking verandert de blokkade in een kleine, piepende muis, volkomen onbeduidend ten opzichte van de stille kracht van de Liefde die jou en je broeder verbindt.

Wat is sterker: dit nietige muisje of alles wat God geschapen heeft?

Je bent niet met je broeder verbonden door dit muisje, maar door de Wil van God.

En kan een muis spotten met wie God verbonden heeft?

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

5. Als je maar eens inzag hoe weinig er tussen jou en je bewustzijn van jouw eenheid met je broeder staat! Laat je niet misleiden door de illusies die het omtrent grootte, dikte, gewicht, vastheid en stevigheid van fundament naar voren brengt. Zeker, voor de ogen van het lichaam ziet het eruit als een enorm vast en stevig lichaam, onbeweeglijk als een berg. Maar binnenin jou bevindt zich een Kracht, die illusies niet kunnen weerstaan. Dit lichaam lijkt alleen maar onbeweeglijk; in waarheid is deze Kracht onweerstaanbaar. Wat staat er dan te gebeuren wanneer ze samenkomen? Kan de illusie van onbeweeglijkheid lang verdedigd worden tegenover iets waar rustig doorheen en aan voorbij wordt gegaan?

 

Keer op keer smeekt Jezus ons om in te zien hoe zwak en betekenisloos datgene is dat ons bewustzijn van onze eenheid met onze broeders in de weg lijkt te staan. Waarom lijkt dat zo enorm voor ons te zijn? Omdat we nog steeds de ogen van ons lichaam gebruiken om ons te vertellen wat werkelijk is. En zolang we dat doen, zien we zonde in alles en iedereen waar we naar kijken. In plaats van een illusie voor waar te houden, moeten we een beroep doen op de Kracht in onszelf. Deze Kracht is de Wil van God, die onthuld wordt wanneer we kijken met de ogen van de rede. Wanneer deze Kracht en de blokkade voor zonde samenkomen, zal de Kracht de blokkade verwijderen. Jezus beloofde ons ooit dat geloof bergen kan verzetten (Mattheüs 17:20), dus hoe kunnen we in zonde blijven geloven als dit mogelijk is?

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

6. Vergeet niet dat wanneer jij de behoefte voelt opkomen om over wat dan ook defensief te zijn, jij je met een illusie vereenzelvigd hebt. En dat jij je daarom zwak voelt omdat je alleen bent. Dat is de prijs voor alle illusies. Er is er niet één die niet op de overtuiging berust dat je afgescheiden bent. Er is er niet één die niet zwaar, vast en onbeweeglijk tussen jou en je broeder in lijkt te staan. En er is er niet één waar de waarheid niet lichtvoetig overheen kan stappen, met zo’n gemak dat je er, in weerwil van wat je dacht dat ze was, wel van overtuigd moet zijn dat ze niets is. Als jij je broeder vergeeft, moet dit gebeuren. Want het is jouw onwil om voorbij te zien aan wat tussen jou en je broeder in lijkt te staan, die er de schijn van ondoordringbaarheid aan geeft, en de illusie van zijn onbeweeglijkheid verdedigt.

 

Toepassing: in deze alinea wordt ons een praktische toepassing gegeven van alles wat deze paragraaf heeft besproken.

Denk nogmaals aan de persoon van de vorige toepassing, of kies desgewenst iemand anders.

Denk aan een recente situatie met deze persoon, die de behoefte bij je oproept om je te verdedigen, en pas de volgende tekst toe op deze situatie:

 

Ik voel behoefte om me te verdedigen omdat ik mij vereenzelvig met een illusie.

Dit is de illusie over mijzelf.

Ik voel mij zwak, omdat ik denk dat ik afgescheiden en alleen ben.

Mijn behoefte aan verdediging maakt deze illusie tot een massieve muur die tussen mij en mijn broeder staat.

 

Heilige Geest, help me om mijn onwil los te laten om voorbij te zien aan deze schijnbare blokkade tussen ons.

Help me mijn broeder te vergeven.

Als ik dat doe, zal ik de waarheid zo gemakkelijk over deze blokkade heen zien vloeien, dat ik ervan overtuigd zal zijn dat het in feite niets was.

(Toelichtingen door Greg Mackie)