Hoofdstuk 22

Verlossing en de heilige relatie

IV. De splitsing van de weg

 

1. Wanneer je op het punt komt waar de splitsing van de weg heel duidelijk is, kun je niet verder gaan. Je moet de ene of de andere weg nemen. Want als je nu rechtdoor gaat, de richting die je volgde vóór je de splitsing bereikte, ga je nergens heen. Het was juist de bedoeling van het bereiken van dit punt dat je zou beslissen welke weg je nu zult inslaan. De weg die je hebt afgelegd, is niet meer van belang. Die heeft afgedaan. Niemand die al zover gekomen is, kan de verkeerde beslissing nemen, ofschoon hij wel kan aarzelen. En er is geen deel van de reis dat hopelozer en nuttelozer lijkt dan op de splitsing van de weg te staan, en niet te besluiten welke weg men zal gaan.

 

Wanneer we de weg van Een cursus in wonderen volgen, bereiken we op een gegeven moment een splitsing. Eén weg is die van het ego, de andere is de weg van God. Het bereiken van dit punt was het doel van onze reis tot nu toe. Wat zullen we nu doen? Kiezen we de weg van God, of slaan we op deze splitsing ons kamp op?

Het goede nieuws is dat de keuze voor God onvermijdelijk is — we kunnen deze keuze alleen uitstellen. Maar waarom zouden we dat doen? Waarom maken we niet meteen een keuze?

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

2. Slechts de eerste paar schreden op de juiste weg lijken zwaar, want je hebt gekozen, hoewel je nog steeds kunt denken dat je terug kunt gaan en de andere keuze maken. Dat is niet zo. Een gedane keus die door de macht van de Hemel wordt ondersteund, kan niet ongedaan worden gemaakt. Jouw weg is vastgesteld. Als je dit erkent, zal er niets zijn wat jou niet zal worden verteld.

 

Wanneer we kiezen voor de weg die naar God leidt, kan dat in het begin moeilijk lijken. We kunnen de andere weg nog steeds zien en hij is nog steeds verleidelijk. We worden intens aangetrokken door de beloften van God, maar ook ons oude egoleven heeft zijn aantrekkingskracht nog niet verloren. Het doen van de Cursus en vergeven zijn geweldig, maar het voelt nog steeds goed om die vervelende persoon eens goed op zijn plaats te zetten. Maar er is geen weg terug. We hebben gekozen voor God en nu moeten we op de juiste weg de ene voet voor de andere blijven zetten. Jezus vertelt ons dat het gemakkelijker zal worden, omdat onze keuze door de macht van de Hemel wordt ondersteund en we bij elke stap worden begeleid.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

3. En zo staan jij en je broeder hier, op deze heilige plaats, voor de sluier der zonde die tussen jou en het gelaat van Christus in hangt. Laat die worden opgetild! Licht hem op, samen met je broeder, want het is niet meer dan een sluier die tussen jullie in hangt. Elk afzonderlijk zullen jij of je broeder die als een massieve versperring zien, zonder te beseffen hoe dun het gordijn wel is dat jullie nu scheidt. Maar in je bewustzijn is dit vrijwel voorbij en heeft de vrede jou zelfs hier, vóór de sluier, bereikt. Bedenk wat er daarna zal gebeuren. De Liefde van Christus zal jouw gelaat verlichten, en vandaaruit op een verduisterde wereld stralen die behoefte heeft aan licht. En vanuit deze heilige plaats zal Hij met jou terugkeren, en noch haar noch jou verlaten. Je zult Zijn boodschapper worden, en Hem terugbrengen tot Zichzelf.

 

Hier zien we opnieuw de vierde blokkade voor vrede: we staan voor de laatste sluier die het gelaat van Christus bedekt. Om deze sluier op te lichten moeten we onze broeders vergeven. Als we dat niet doen, zien we de sluier als een granieten blokkade van zonde. Dan zijn we niet in staat om voorbij het lichaam en het gedrag van de ander zijn werkelijkheid te zien. Maar als we vergeven zullen we zien dat de sluier zo dun is dat de vrede van God er al doorheen straalt.

In deze alinea voegt Jezus vervolgens een element toe dat nog niet eerder is genoemd. Bij 'De blokkades voor vrede' vertelt hij dat we, als de sluier eenmaal is opgelicht, opgaan in de Liefde voorbij de sluier en onze reis voorbij is. Hier voegt hij daaraan toe dat we, nadat we de sluier hebben opgelicht en het stralende gelaat van Christus zien, met Christus naar de wereld terugkeren en Zijn licht 'op een verduisterde wereld [laten] stralen die behoefte heeft aan licht'. We worden Zijn boodschappers, door de Verzoening voor onszelf te aanvaarden en vervolgens in praktijk te brengen.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

4. Denk aan de lieflijkheid die jij zult zien die aan Zijn zijde gaat! En bedenk eens hoe prachtig jij en je broeder er voor elkaar zullen uitzien! En hoe blij jullie zullen zijn dat jullie samen zijn, na zo’n lange en eenzame tocht die je alléén hebt gemaakt. De poorten van de Hemel, die nu voor jou openstaan, zul jij nu openen voor hen die bedroefd zijn. En er is er niet een die de Christus in jou aanschouwt, die zich niet zal verheugen. Hoe prachtig is het schouwspel dat jij achter de sluier hebt gezien, en dat je mee zult brengen om licht te geven aan de vermoeide ogen van hen die nu zo afgemat zijn als jij ooit was. Hoe dankbaar zullen ze zijn te zien dat jij in hun midden komt, en hun de vergeving van Christus schenkt om hun geloof in zonde te verdrijven.

 

Dit is een prachtige beschrijving van wat er zal gebeuren wanneer we de laatste sluier hebben opgelicht en onze broeder hebben vergeven. We kijken voorbij zijn lichaam naar de Christus in hem, naar zijn ware Zelf. En 'duizenden staan achter hem, en achter elk van dezen nog eens duizenden' (T27.V.10:4). Zo vervuilen we onze vergevingsfunctie in de wereld en verdrijven we samen met Jezus eenzaamheid en verdriet. Niet door te proberen lichamen gelukkig te maken, maar door daaraan voorbij te zien naar wat werkelijk en blijvend gelukkig maakt: de erkenning van onze werkelijkheid ais Gods ene Zoon.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

5. Iedere vergissing die jij of je broeder maakt, zal de ander mild corrigeren. Want in zijn zicht is jouw lieflijkheid zijn verlossing, die hij tegen elk kwaad beschermen wil. En jij zult je broeders sterke beschermer zijn tegen alles wat er tussen jullie beiden lijkt op te rijzen. Zo zul je met mij, wiens boodschap nog niet aan iedereen is gegeven, door de wereld gaan. Want jij bent hier om te zorgen dat ze ontvangen wordt. Gods aanbod is nog steeds van kracht, maar wacht nog op aanvaarding. Van jou die het aanvaard hebt, wordt het ontvangen. In jouw handen, samen met die van jouw broeder, is het veilig gegeven, want jij die het deelt werd daarvan de bereidwillige bewaarder en beschermer.

 

Zelfs in deze gevorderde fase van onze reis begaan we nog steeds vergissingen. We zijn nog steeds in de verleiding om zonde te zien in anderen, en de blokkade van zonde tussen ons in te plaatsen. Maar als dat gebeurt zijn we nu in staat om de ander daarvan te bevrijden door vergeving. En dat doen we vol vreugde, want we weten dat het zien van de zondeloosheid van de ander onze verlossing is. We hebben Gods boodschap aanvaard, en samen met Jezus brengen we deze naar iedereen die haar nog niet ontvangen heeft.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

6. Aan allen die de Liefde van God delen wordt de genade geschonken de gevers te zijn van wat zij hebben ontvangen. En zo leren zij dat het hun voor eeuwig toebehoort. Alle barrières verdwijnen wanneer zij in aantocht zijn, zoals ieder obstakel dat eerder leek op te rijzen om hen de weg te versperren, uiteindelijk overwonnen werd. Deze sluier die jij en je broeder tezamen oplichten, opent de weg naar de waarheid voor meerderen dan jullie alleen. Zij die illusies uit hun denkgeest laten wegnemen, zijn de verlossers van deze wereld, want ze gaan samen met hun Verlosser door de wereld, en brengen Zijn boodschap van hoop en vrijheid en bevrijding van lijden naar eenieder die een wonder nodig heeft om te worden verlost.

 

De eerste twee zinnen benoemen een thema dat vaak wordt herhaald in de Cursus: ontvangen, geven, leren. Eerst ontvangen we de liefde van God. Dit stelt ons in staat om Zijn Liefde aan de wereld te geven. En hierdoor leren we dat Gods Liefde voor eeuwig de onze is. Zoals we de blokkades voor vrede overwonnen hebben die we zelf in onze speciale relaties hadden opgeworpen, zullen we de blokkades overwinnen die opgeworpen lijken te zijn door anderen en de wereld (zie T19.IV.1:2-3). Het oplichten van de laatste sluier opent de weg naar de waarheid voor iedereen. Wanneer we onze illusies loslaten, worden we 'de verlossers van deze wereld'. Dit betekent niet dat we daadwerkelijk 'door de wereld moeten gaan' om de boodschap van de Cursus te verkondigen, want die boodschap is immers juist dat er geen wereld is om doorheen te wandelen. Onze functie als verlosser bestaat alleen in de denkgeest, en door de Verzoening te aanvaarden voor onszelf, hebben we deze aanvaard voor iedereen. Hoewel Jezus dus niet spreekt over veranderingen in ons gedrag, zal dit ongetwijfeld veranderen door de veranderingen in onze denkgeest. En daardoor zullen we anderen inspireren om — vroeger of later — dezelfde keuze te maken die wij hebben gemaakt.

(Toelichtingen door Greg Mackie)

 

7. Hoe makkelijk is het om eenieder dit wonder aan te bieden! Niemand die het voor zichzelf ontvangen heeft kan dit moeilijk vinden. Want door het te ontvangen, heeft hij geleerd dat het niet alleen hem werd gegeven. Dat is de functie van een heilige relatie: samen ontvangen, en te geven zoals je ontvangen hebt. Staande voor de sluier, lijkt dit nog altijd moeilijk. Maar strek je hand uit, verbonden met die van je broeder, en raak deze schijnbaar zware versperring aan, en je zult ontdekken hoe makkelijk je vingers door haar nietsheid heen glijden. Het is geen massieve muur. En slechts een illusie staat tussen jou en je broeder, en het heilige Zelf dat jullie delen met elkaar.

 

Dit is dus de functie van de heilige relatie: ontvangen, en geven zoIs je ontvangen hebt. We hebben het wonder van Gods Liefde in onze relatie ontvangen, en worden nu opgeroepen om dit wonder aan iedereen aan te bieden. Voordat we de laatste sluier oplichten lijkt dit een ontmoedigend vooruitzicht. Hoe kunnen wij, met onze dysfunctionele relatie, dat doen? Hoe kunnen we een wonderdoener worden zoals Jezus? Maar als we onze handen met die van de ander verbinden door onze grieven jegens hem los te laten, en de schijnbaar massieve muur van zonde aanraken, zullen we zien hoe fragiel hij in werkelijkheid is. En dan zullen we weten dat alleen een illusie tussen ons en ons gedeelde Zelf stond, en zien hoe gemakkelijk het infeite is om het wonder van Gods Liefde aan iedereen aan te bieden.

(Toelichtingen door Greg Mackie)