V. Het genezingsproces

 

1. Hoewel de waarheid eenvoudig is, moet ze desondanks worden onderwezen aan degenen die hun weg reeds zijn kwijtgeraakt in eindeloze labyrinten van complexiteit. Dit is de grote illusie. In haar kielzog volgt de onvermijdelijke overtuiging dat men, om veilig te zijn, het onbekende onder controle moet hebben. Deze vreemde overtuiging steunt op bepaalde stappen die nooit tot het bewuste doordringen. Om te beginnen wordt ze ingeluid door de overtuiging dat er krachten overwonnen dienen te worden om überhaupt te kunnen leven. En vervolgens lijkt het alsof deze krachten alleen in toom kunnen worden gehouden door een opgeblazen zelfgevoel, dat in het duister houdt wat werkelijk wordt gevoeld en illusies tot het licht probeert te verheffen.

 

2. Laten we niet vergeten dat degenen die voor hulp naar ons toekomen in bittere angst verkeren. Wat zij geloven dat zal helpen, kan alleen maar schaden; wat zij geloven dat zal schaden, kan alleen maar helpen. Vooruitgang wordt onmogelijk totdat de patiënt ertoe bewogen wordt zijn verwrongen manier van naar de wereld kijken, zijn verwrongen manier van naar zichzelf kijken, om te keren. De waarheid is simpel. Maar ze dient onderwezen te worden aan degenen die denken dat ze hen in gevaar zal brengen. Ze dient onderwezen te worden aan degenen die willen aanvallen omdat ze zich bedreigd voelen, en aan degenen die bovenal een les in verdedigingsloosheid nodig hebben, om hun te laten zien wat kracht is.

 

3. Als deze wereld ideaal was, zou er misschien ideale therapie kunnen zijn. Maar die zou nutteloos zijn in een ideale staat. We spreken over ideaal onderricht in een wereld waarin de volmaakte leraar niet lang aanwezig zou kunnen blijven; waar de volmaakte psychotherapeut slechts een zweem van een gedachte is waarvan men nog geen idee heeft. Maar desondanks spreken we over wat toch gedaan kan worden om de waanzinnigen binnen de limieten van het bereikbare te helpen. Zolang ze ziek zijn, kunnen en moeten ze worden geholpen. Meer wordt van psychotherapie niet gevraagd; minder dan al wat hij te geven heeft, is de therapeut niet waardig. Want God Zelf reikt zijn broeder aan als zijn verlosser van de wereld.

 

4. Genezing is heilig. Niets ter wereld is heiliger dan iemand te helpen die om hulp vraagt. En beiden komen met deze poging, hoe beperkt ook, hoe gebrekkig ook qua oprechtheid, heel dicht bij God. Waar twee zich hebben verenigd ter genezing, is God aanwezig. En Hij heeft gegarandeerd dat Hij gehoor zal geven en hen in waarheid antwoorden. Ze kunnen er zeker van zijn dat genezing een proces is dat onder Zijn leiding staat, want het is in overeenstemming met Zijn Wil. We hebben Zijn Woord als gids, wanneer we onze broeders proberen te helpen. Laten we niet vergeten dat we van onszelf uit hulpeloos zijn, en ons voor wat er te onderwijzen en wat er te leren valt verlaten op een kracht die ligt buiten ons beperkt bereik.

 

5. Een broeder die hulp zoekt kan ons geschenken brengen verheven boven de hoogten waargenomen in enige droom. Hij biedt ons verlossing, want hij komt tot ons als Christus en Verlosser. Wat hij vraagt wordt door God gevraagd via hem. En wat wij voor hem doen, wordt ons geschenk aan God. De heilige roep van Gods heilige Zoon om hem in zijn vermeende ellende te helpen, kan slechts door zijn Vader worden beantwoord. Maar Hij heeft een stem nodig waarmee Hij Zijn heilig Woord kan spreken, een hand waarmee Hij Zijn Zoon bereikt en diens hart raakt. Wie kan er in zo’n proces niet worden genezen? Deze heilige interactie is het plan van God Zelf, waardoor Zijn Zoon wordt verlost.

 

6. Want twee hebben zich verenigd. En nu houdt God Zijn beloften. De beperkingen die zowel patiënt als therapeut zijn opgelegd vallen in het niets, want de genezing is begonnen. Wat zij in gang moeten zetten, zal hun Vader compleet maken. Want Hij heeft nooit meer gevraagd dan slechts het kleinste beetje bereidwilligheid, de geringste vordering, het lichtste gefluister van Zijn Naam. Hulp vragen, in welke vorm ook, is slechts een beroep doen op Hem. En Hij zal Zijn Antwoord zenden via de therapeut die Zijn Zoon in al diens huidige behoeften het best kan dienen. Wellicht lijkt het antwoord geen geschenk uit de Hemel. Het lijkt misschien eerder een verslechtering dan een hulp. Maar laten we geen oordeel vellen over het resultaat.

 

7. Ergens moeten alle gaven van God worden ontvangen. In de tijd kan geen enkele inspanning vergeefs worden geleverd. Er wordt niet gevraagd dat wij volmaakt zijn in onze pogingen te genezen. We zijn al misleid als we denken dat er behoefte aan genezing is. En de waarheid zal alleen tot ons komen via iemand die onze droom van ziekte schijnbaar deelt. Laten we hem helpen zichzelf alle overtredingen te vergeven waarmee hij zich zonder reden veroordelen wil. Zijn genezing is de onze. En wanneer we de zondeloosheid in hem zien gaan stralen dwars door de sluier van schuld die de Zoon van God verhult, zullen we in hem het gelaat van Christus zien, en begrijpen dat dit slechts het onze is.

 

8. Laten we in stilte voor Gods Wil staan en doen wat die voor ons te doen gekozen heeft. Er is maar één manier waarop we naar het punt komen waar alle dromen begonnen zijn. En daar zullen wij ze neerleggen, om voor eeuwig in vrede heen te gaan. Hoor een broeder om hulp roepen en geef hem antwoord. Het is God aan wie je antwoord geeft, want Hem riep je aan. Er is geen andere manier om Zijn Stem te horen. Er is geen andere manier om Zijn Zoon te zoeken. Er is geen andere manier om jouw Zelf te vinden. Heilig is genezing, want door haar lieflijke omhelzing keert Gods Zoon naar de Hemel terug. Want genezing vertelt hem, met de Stem namens God, dat al zijn zonden hem vergeven zijn.