Hoofdstuk 25
Gods rechtvaardigheid
VII. De rots der verlossing
1. Als de Heilige Geest echter elk vonnis dat jij over jezelf hebt geveld in een zegening kan omzetten, dan kan het geen zonde zijn. Zonde is het enige in heel de wereld wat niet veranderen kan. Ze is onveranderbaar. En op haar onveranderlijkheid rust de wereld. De magie van de wereld kan de pijn van de zonde ogenschijnlijk voor de zondaren verbergen, en camoufleren met glitter en list. Maar iedereen weet dat de prijs voor de zonde de dood is. En dat is ook zo. Want zonde is een verzoek om de dood, een wens om het fundament van deze wereld even zeker te maken als de liefde, even betrouwbaar als de Hemel, en even sterk als God Zelf. Voor ieder die zonde mogelijk acht, is de wereld tegen de liefde beveiligd. En zonde zal niet veranderen. Is het dan mogelijk dat wat God niet geschapen heeft de kenmerken van Zijn schepping zou vertonen, als het daar in elk opzicht mee in strijd is?
Toen God ons via de Heilige Geest onze speciale functie gaf (T25.VI.6:6) werd 'speciale zonde tot speciale genade gemaakt'. Dit keert het geloof van de wereld dat zonde onveranderlijk is volledig om. Het ego beweert dat zonde onveranderlijk is, omdat dit 'bewijst' dat de wereld werkelijk is. Maar 'het loon van de zonde is de dood' (Romeinen 6:23), en ook dat gebruikt het ego als bewijs van zijn werkelijkheid. Het geloof in zonde beschermt hem tegen de Liefde van God die hem ongedaan zou maken. Maar is het werkelijk logisch dat zonde — het tegenovergestelde van Gods schepping net zo onveranderlijk kan zijn als de liefde die Hij heeft geschapen?
(Toelichtingen door Greg Mackie)
2. Het kan niet zo zijn dat de doodswens van de ‘zondaar’ even sterk is als de Levenswil van God. En evenmin kan de basis van een wereld die Hij niet gemaakt heeft even stevig en zeker zijn als de Hemel. Hoe zouden Hemel en hel hetzelfde kunnen zijn? En is het soms mogelijk dat wat Hij niet wilde, níet kan worden veranderd? Wat is er naast Zijn Wil onveranderbaar? En wat kan de kenmerken ervan vertonen behalve die Wil zelf? Welke wens kan tegen Zijn Wil in opstand komen, én onveranderbaar zijn? Als je eens kon beseffen dat niets onveranderlijk is behalve de Wil van God, dan zou deze cursus niet moeilijk voor je zijn. Want dat is het juist wat jij niet gelooft. En toch is er niets anders wat je zou kunnen geloven, als je slechts keek naar wat hij werkelijk is.
Het kernpunt van deze alinea is eenvoudig maar diepgaand: alleen Gods Wil is onveranderlijk, dus alles wat niet Zijn Wil is moet veranderlijk zijn. Met andere woorden: het enige wat de kenmerken van Gods Wil kan bevatten — in dit geval onveranderlijkheid — is datgene wat Gods Wil is. Gods Wil voor het leven is onveranderlijk, en onze doodswens is veranderlijk. Onschuld is onveranderlijk, en de zonde die het fundament is van onze wereld is veranderlijk. De Hemel is onveranderlijk en de hel die we voor onszelf hebben gemaakt is veranderlijk. 'Als je eens kon beseffen dat niets onveranderlijk is behalve de Wil van God, dan zou deze cursus niet moeilijk voor je zijn'. Waarom? Omdat het aanvaarden van Gods Wil het einde betekent van ons speciale zelf — en dat is onze grootste angst. Daarom kan, zoals het Werkboek zegt, het idee dat er geen wil is buiten die van God 'als de centrale gedachte worden beschouwd waarop al onze oefeningen zijn gericht' (WdI.74.1:1).
(Toelichtingen door Greg Mackie)
3. Laten we terugkeren naar wat we eerder hebben gezegd, en dat zorgvuldiger overdenken. Het moet zo zijn dat ofwel God gek is, of deze wereld een plaats van gekte. Niet één van Zijn Gedachten heeft in deze wereld ook maar iets zinnigs. En niets van wat de wereld voor waar houdt heeft in Zijn Denkgeest enige betekenis. Wat zin noch betekenis heeft, is krankzinnig. En wat waanzin is kan niet de waarheid zijn. Als één enkele overtuiging die hier van zo grote waarde wordt geacht waar was, zou iedere Gedachte die God ooit heeft gehad een illusie zijn. En als slechts één van Zijn Gedachten waar is, dan zijn alle overtuigingen waaraan de wereld enige betekenis hecht onwaar, en volledig zonder zin. Dat is de keuze die jij maakt. Doe geen poging dit anders te zien, en verdraai het ook niet tot iets wat het niet is. Want alleen deze beslissing kun jij nemen. De rest is aan God, niet aan jou.
Deze alinea bevat een ander kernpunt, dat cruciaal is voor deze paragraaf: ofwel Gods Liefde is krankzinnig, ofwel de wereld van zonde. Gods Liefde, die ons vraagt aanval volledig op te geven en in plaats daarvan onbeperkt lief te hebben, is volstrekt zinloos in een wereld waarin aanval noodzakelijk is om te overleven. Omgekeerd heeft dit bloedige slagveld van een wereld geen enkele zin vanuit de zienswijze van Iemand die pure Liefde is en letterlijk niet in staat is om aan te vallen. Wij proberen liefde en aanval te combineren, maar dat is onmogelijk. Het is een of/of keuze. We moeten beslissen of we geloven dat Gods Liefde waar is, of de wereld van zonde. Dat is de keuze die we moeten maken, elke dag in elke situatie waarin we ons bevinden.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
4. Eén enkele waarde rechtvaardigen die deze wereld hooghoudt komt neer op het ontkennen van je Vaders wijsheid en die van jou. Want God en Zijn geliefde Zoon denken niet verschillend. En het is het overeenstemmen van hun gedachten wat de Zoon tot medeschepper maakt met de Denkgeest wiens Gedachte hem geschapen heeft. Als hij er dus voor kiest één enkele gedachte te geloven die zich tegen de waarheid verzet, dan heeft hij besloten niet zijn Vaders Zoon te zijn omdat die Zoon krankzinnig is, en moet wijsheid wel losstaan van zowel de Vader als de Zoon. Dit is wat jij gelooft. Denk niet dat dit geloof afhankelijk is van de vorm die het aanneemt. Wie meent dat de wereld op enigerlei wijze gezond en wijs is, gerechtvaardigd is in ook maar iets wat ze denkt, of in stand wordt gehouden door enige vorm van rede, gelooft dat dit waar is. Zonde is niet werkelijk, omdat de Vader en de Zoon niet krankzinnig zijn. Deze wereld heeft geen betekenis, omdat ze op de zonde rust. Wie zou het onveranderlijke kunnen scheppen, als dat niet op de waarheid rust?
Als we ook maar één idee over de werkelijkheid van de wereld voor waar aannemen, hebben we in feite besloten dat we niet de Zoon van God kunnen zijn. Want God heeft Zijn Zoon geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis. Daarom denken ze hetzelfde, en weten ze dat elke gedachte over de wereld die haar bestaan rechtvaardigt een verzet tegen de waarheid, en dus waanzin is. Maar wij denken daar anders over en daarom kunnen we niet Zijn Zoon zijn. Maar noch God, noch Zijn Zoon zijn krankzinnig, daarom kan zonde niet werkelijk zijn. En de wereld die op zonde rust evenmin.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
5. De Heilige Geest heeft de macht om heel het fundament van de wereld die jij ziet in iets anders te veranderen: in een basis die niet krankzinnig is, waarop een gezonde waarneming gevestigd en een andere wereld waargenomen kan worden. Een waarin niets wat de Zoon van God naar wijsheid en vreugde leiden zou weersproken wordt. Niets getuigt er van dood of wreedheid, van afscheiding of verschil. Want hier wordt alles als één waargenomen, en verliest niemand, zodat ieder wint.
Het feit dat de wereld waanzin is en dus niet werkelijk, betekent dat de Heilige Geest het fundament van de wereld — zonde — kan veranderen. Hij heeft deze verandering al voltrokken door de werkelijke wereld te maken, een wereld die gebaseerd is op het fundament van liefde. In deze wereld wordt niets weersproken wat ons naar de wijsheid en de vreugde van de Vader en de Zoon leidt. In plaats van zonde, afscheiding en verschillen, wordt hier 'alles als één waargenomen, en verliest niemand, zodat ieder wint'.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
6. Toets alles wat je gelooft aan dit ene vereiste, en begrijp dat al wat aan deze ene eis voldoet je vertrouwen waard is. Maar iets anders niet. Wat geen liefde is is zonde, en elk ziet de ander als krankzinnig en betekenisloos. Liefde is de basis voor een wereld die als volstrekt waanzinnig wordt beschouwd door zondaren die geloven dat hún weg naar wijsheid voert. Maar zonde is even waanzinnig in de zachtmoedige ogen van de liefde, die aan waanzin voorbijzien en vredig op de waarheid rusten. Elk ziet een wereld die onveranderbaar is, zoals elk de onveranderlijke en eeuwige waarheid bepaalt van wat jij bent. En elk weerspiegelt een zienswijze over wat de Vader en de Zoon dienen te zijn, om dit gezichtspunt betekenisvol en zinnig te maken.
Het 'ene vereiste' is wat de laatste zin van de vorige alinea zegt: 'Want hier [in de werkelijke wereld] wordt alles als één waargenomen, en verliest niemand, zodat ieder wint'. Dit is de maatstaf waaraan alles wat we geloven moet worden getoetst. Elk geloof dat zegt dat iemand moet verliezen zodat een ander kan winnen moet opzij worden gezet. Dit geloof is de essentie van zonde, want het betekent dat we moeten aanvallen om te winnen, en aanval is zonde.
Maar voor ons, 'zondaars', lijkt dit volkomen gerechtvaardigd, nietwaar? In deze wereld, waarin de wet van de sterkste geldt, lijken we aan te moeten vallen om niet verpletterd te worden. Misschien vinden we niet-aanvallende liefde prachtig, maar een leven dat daarop is gebaseerd is onpraktisch — kijk maar naar wat er gebeurde met Jezus en Gandhi en Martin Luther King. In de ogen van de liefde is het geloof dat we kunnen winnen ten koste van een ander echter krankzinnig. Hoe kunnen we winnen door te stelen van degenen die één met ons zijn? Zoals zonde de constante oorlogvoering van deze wereld ziet als een eeuwig bewijs van het feit dat de Liefde van God krankzinnig is, zo rust de liefde sereen boven het slagveld en getuigt van Gods innerlijke gezondheid en waarheid.
Toepassing : Denk aan enkele overtuigingen die je koestert over de wereld — niet je hoogste idealen, maar de overtuigingen die je dagelijks leven bepalen. Weerspiegelen deze overtuigingen het idee dat iedereen één is, zodat niemand wint ten koste van een ander?
Zeg bij elke overtuiging die niet door deze toets komt het volgende:
Deze overtuiging verdient mijn vertrouwen niet.
Het is geen liefde, en dus een onjuist geloof in zonde.
Heilige Geest, help me om deze overtuiging los te laten.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
7. Jouw speciale functie schuilt in de speciale vorm waarin het feit dat God niet krankzinnig is jou het zinnigst en meest betekenisvol toeschijnt. De inhoud is dezelfde. De vorm is aan jouw speciale behoeften aangepast, en aan de speciale tijd en plaats waar jij je denkt te bevinden, en waar jij van plaats en tijd, en van alles waarvan jij meent dat het jou onherroepelijk beperkt, bevrijd kunt zijn. De Zoon van God kan niet aan tijd of plaats, of iets wat God niet wil gebonden zijn. Maar als Zijn Wil als waanzin wordt gezien, dan vraagt de vorm van innerlijke gezondheid die deze het meest aanvaardbaar maakt voor hen die krankzinnig zijn, om een speciale keus. En die keus kan niet worden gemaakt door de krankzinnigen zelf, wier probleem het juist is dat hun keuzen niet vrij zijn, en niet met rede in het licht van gezond verstand werden gemaakt.
Onze speciale functie is ons specifieke aandeel in het verlossingsplan van de Heilige Geest. Haar inhoud is altijd vergeving; haar vorm wordt bepaald door ons individuele leven. Ze is ontworpen om ons ervan te overtuigen dat God niet krankzinnig is — dat liefde en vergeving zinnig zijn, niet aanval en zonde — in een zodanige vorm dat we dit niet kunnen missen. Zo wordt speciaalheid een klaslokaal voor vergeving, en leren we geleidelijk aan hoe we kunnen kiezen tussen waanzin en gezond verstand.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
8. Het zou krankzinnig zijn verlossing aan waanzinnigen over te laten. Omdat Hij niet krankzinnig is, heeft God Iemand aangesteld die even gezond en wijs is als Hij, om een gezondere wereld te doen verrijzen voor het oog van ieder die waanzin als zijn verlossing koos. Aan Deze wordt de keuze van de vorm overgelaten die voor hem het meest geschikt is; een die de wereld die hij ziet niet aanvalt, maar zich er in stilte in begeeft en hem laat zien dat hij krankzinnig is. En Deze wijst slechts op een alternatief, een andere manier van kijken naar wat hij voorheen heeft gezien, en herkent als de wereld waarin hij leeft en die hij voordien meende te begrijpen.
We moeten in gedachten houden dat Jezus tot ons spreekt in de dualistische taal die wij begrijpen. Met andere woorden: God heeft de Heilige Geest niet letterlijk aangesteld om voor ons te bepalen op welke manier we onze functie vorm moeten geven. De Heilige Geest stelt ons in staat om de wereld die we gemaakt hebben in een nieuw licht te zien. Onze speciale functie heeft een vorm die de wereld niet aanvalt, maar een alternatieve wereld onthult die nog steeds lijkt op de wereld die we nu zien, maar waar we anders naar kijken. Alle waanzin is eruit verdreven, waardoor alleen de pure innerlijke gezondheid overblijft die Hij daar heeft geplaatst.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
9. Nu moet hij dit wel in twijfel trekken, omdat de vorm van het alternatief van dien aard is dat hij die niet kan ontkennen, over het hoofd zien, of er volledig in kan slagen er totaal blind voor te zijn. Voor ieder is zijn speciale functie zo ontworpen dat hij die als een mogelijkheid beschouwt, die steeds aantrekkelijker wordt naarmate ze hem bewijst dat ze een alternatief is dat hij werkelijk wil. Vanuit dit standpunt biedt zijn zondigheid, en alle zonde die hij in de wereld ziet, hem steeds minder. Totdat hij gaat inzien dat het ten koste van zijn innerlijke gezondheid gaat, en tussen hem en elke hoop staat die hij koestert ooit gezond en wijs te zijn. En hem wordt geen uitweg uit de waanzin onthouden, want hij speelt een speciale rol in ieders ontsnapping. Hij kan net zomin buitengesloten blijven, zonder speciale functie in de hoop op vrede, als de Vader Zijn Zoon negeren kan en in achteloze onbedachtzaamheid aan hem voorbij kan gaan.
Het vervullen van onze speciale functie zet in onze denkgeest een proces in gang. Enerzijds kunnen we het alternatief van de Heilige Geest niet ontkennen, maar anderzijds willen we het ego nog niet loslaten. Omdat het vervullen van onze speciale functie ons echter steeds meer rust en vrede geeft, wordt deze steeds aantrekkelijker. We beginnen ons te realiseren dat het geloof in zonde ons alles heeft gekost en het schenken van vergeving ons alles biedt. Als we voor het eerst horen dat we een speciale functie moeten vervullen, denken we misschien dat het om een grootse roeping gaat die boven ons bereik ligt. Wel, groots is het zeker, maar het ligt niet buiten ons bereik: 'Voor ieder is zijn speciale functie zo ontworpen dat hij die als een mogelijkheid beschouwt'. Het is iets dat dat absoluut haalbaar voor ons is, ongeacht onze tekortkomingen of eventuele beperkingen van onze levenssituatie.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
10. Wat is er betrouwbaar behalve Gods Liefde? En waar woont wijsheid behalve in Hem? Degene die namens Hem spreekt kan jou dit tonen, in het alternatief dat Hij speciaal voor jou gekozen heeft. Het is Gods Wil dat jij je dit herinnert, en aldus uit de diepste rouw tot volmaakte vreugde verrijst. Aanvaard de functie die jou in Gods eigen plan is toegewezen om Zijn Zoon te laten zien dat hel en Hemel verschillen, en niet hetzelfde zijn. En dat Zij in de Hemel geheel hetzelfde zijn, zonder de verschillen die van de Hemel een hel en van de hel een hemel zouden hebben gemaakt, als zo’n waanzin al mogelijk was.
Uiteindelijk onthult het vervullen van onze speciale functie Gods Liefde voor ons. Wij geloven dat de hel die we gemaakt hebben onontkoombaar is, omdat we de Hemel voorgoed verloren hebben. Daarom hebben we onszelf wijsgemaakt dat de hel waarin we nu leven de Hemel is. Maar niets van dit alles is waar. Op ditzelfde moment zijn we thuis bij God in de Hemel, rustend in volmaakte innerlijke gezondheid, één met God en met al onze broeders.
Toepassing : Aanvaard je speciale functie met de onderstaande woorden. Maak je geen zorgen of je de vorm ervan al kent of niet. Doe op dit moment eenvoudigweg de belofte om de jou toegewezen rol op je te nemen:
Heilige Geest, ik aanvaard de functie die mij is toegewezen in Gods verlossingsplan.
Ik aanvaard het alternatief dat u speciaal voor mij gekozen heeft.
Mijn denkgeest staat open voor elke vorm die u voor mij kiest.
Dit zal Gods Liefde voor mij onthullen.
Het zal me helpen om uit de diepste rouw tot volmaakte vreugde te verrijzen.
Het zal me tonen dat ik één ben met God en met al mijn broeders.
Het zal me naar de Hemel leiden.
Wat zou ik anders willen dan dit?
(Toelichtingen door Greg Mackie)
11. Heel de overtuiging dat iemand verlies lijdt weerspiegelt slechts de onderliggende stelling dat God krankzinnig moet zijn. Want in deze wereld lijkt het dat iemand wint omdat een ander verliest. Als dit waar was, zou God inderdaad waanzinnig zijn! Maar wat is deze overtuiging anders dan een vorm van de fundamentelere stelling: ‘Zonde is werkelijk en regeert de wereld’? Voor elk beetje winst dient iemand verlies te lijden en met gepaste munt in bloed en lijden te betalen. Want anders zou het kwaad zegevieren, en vernietiging de totaalprijs zijn van elke denkbare winst. Jij die gelooft dat God krankzinnig is, kijk hier zorgvuldig naar, en zie in dat óf God óf dit waanzin moet zijn, maar beslist niet allebei.
Het geloof dat zonde onveranderlijk is — 'Zonde is werkelijk en regeert de wereld' — en het geloof dat iemand moet verliezen zodat een ander kan winnen, zijn slechts verschillende vormen van hetzelfde idee. Het idee dat mijn winst jouw verlies is, betekent dat ik jou moet aanvallen om te winnen. Met andere woorden: dat ik moet zondigen. En aangezien ik zondig wanneer ik win ten koste van jou, moet ik gestraft worden en betalen 'met gepaste munt in bloed en lijden'. Zonder deze controle een controle die de wereld 'eerlijkheid' of 'rechtvaardigheid' noemt — zou het kwaad zegevieren. Is deze bloedige strijd krankzinnig of is Gods Liefde dat? Dat is de keuze waar we voor staan.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
12. Verlossing is de wedergeboorte van het idee dat niemand kan verliezen, wil iemand winnen. En iedereen moet wel winnen, wil wie dan ook een winnaar zijn. Hier wordt wijsheid hersteld. En op deze enkelvoudige rots der waarheid kan het geloof in Gods eeuwige gezondheid in volmaakt vertrouwen en in volmaakte vrede rusten. De rede is tevreden, want alle krankzinnige overtuigingen kunnen hier worden gecorrigeerd. En als dit waar is, moet zonde onmogelijk zijn. Dit is de rots waarop verlossing rust, het geschikte punt vanwaaruit de Heilige Geest betekenis en richting geeft aan het plan waarin jouw speciale functie een rol speelt. Want hier wordt jouw speciale functie heel gemaakt, omdat ze deelt in de functie van het geheel.
Hier zien we 'de rots der verlossing' die deze paragraaf zijn titel gaf: 'niemand kan verliezen, wil iemand winnen'. We winnen of verliezen allemaal samen. Dit cruciale inzicht demonstreert dat zonde niet onveranderlijk is — ze is onmogelijk. Want ze is gebaseerd op het geloof dat de één alleen kan winnen dankzij het verlies van de ander, en samen winnen of verliezen betekent dat we één zijn, dat er geen 'een en een ander' is. Dit inzicht herstelt onze innerlijke gezondheid en ons bewustzijn van die van God. Het is de kern van het verlossingsplan van de Heilige Geest, het plan dat we dienen door het vervullen van onze speciale functie. Het geeft betekenis en richting aan het plan, en brengt elk aspect ervan samen in een harmonieus geheel.
(Toelichtingen door Greg Mackie)
13. Onthoud dat elke verleiding niets is dan dit: een waanzinnige overtuiging dat Gods krankzinnigheid jou wijs zou maken en jou zou geven wat je wenst; dat óf God óf jij het tegen de waanzin af moet leggen, omdat jullie doeleinden niet kunnen worden verzoend. Dood eist leven, maar leven instandhouden vraagt geen enkele prijs. Niemand kan lijden opdat Gods Wil zou worden vervuld. Zijn Wil is verlossing omdat jij die deelt. Niet omwille van jou alleen, maar omwille van het Zelf dat Gods Zoon is. Hij kan niet verliezen, want kon hij dat wel, dan zou het verlies ook zijn Vader gelden, en in Hem is geen verlies mogelijk. En dit is zinnig, want het is de waarheid.
Elke verleiding om toe te geven aan het ego is geworteld in dit idee: we moeten Gods Liefde krankzinnig verklaren om de wereld van zonde in stand te houden. Dit is een vorm van het basisprincipe van deze wereld: iemand moet verliezen zodat de ander kan winnen. Hier moet God Zijn innerlijke gezondheid verliezen zodat wij die kunnen bezitten. Het kan niet anders, want God wil iets anders dan wij. In werkelijkheid is onze wil en de Wil van God hetzelfde. We winnen of verliezen dus samen. Zijn krankzinnigheid of gezondheid is de onze, 'want God en Zijn geliefde Zoon denken niet verschillend' (T25.VII.4:2). Wanneer we dit erkennen, kiezen we Zijn gezondheid en beseffen we dat we niet kunnen verliezen omdat God niet kan verliezen. Wat kan er zinniger zijn dan de erkenning dat de almachtige Schepper van alles onmogelijk kan verliezen en wij met Hem?
(Toelichtingen door Greg Mackie)