Principe 8

Wonderen genezen doordat ze een gemis aanvullen; ze worden door hen die tijdelijk meer hebben, verricht voor hen die tijdelijk minder hebben.

     Dit principe introduceert het woord 'gemis', dat af en toe door Een cursus in wonderen wordt gebruikt en deel uitmaakt van het concept van schaarstebewustzijn (zie bijvoorbeeld T1.IV.3; T4.II.6). Schaarstebewustzijn is een aspect van schuld, dat zegt dat er iets in ons ontbreekt of dat er ergens niet genoeg van is. Het ego vertelt ons natuurlijk niet dat we alleen God missen. God is buitengesloten van het ego-denksysteem en dat bedoelt de Cursus met schaarstebewustzijn. Gemis is daar een afgeleide van. Het geloof dat we iets missen is afkomstig van het egogeloof in- en de waarneming van een wereld van afgescheidenheid. Dit principe zegt dus dat het wonder een correctie is van dit geloof in gemis. Het leert ons dat we niet afgescheiden zijn, dat we in werkelijkheid een zijn met iedereen. Dit is een weerspiegeling van de heelheid van Christus. Het wonder verwijdert de last van schuld, die ons weghoudt van de herinnering van de overvloed van Christus.

     De eerste zin van dit principe is weer een voorbeeld van het feit dat de Cursus niet altijd nauwkeurig is in zijn woordgebruik. Op een andere plaats zegt hij namelijk dat we gemis niet kunnen aanvullen, omdat dat zou betekenen dat er iets ontbreekt, wat het gemis werkelijk zou maken. De juiste woordkeuze is dus hoe de Cursus het later beschrijft: het wonder is de correctie van de misvatting over gemis.

     "Ze worden door hen die tijdelijk meer hebben, verricht voor hen die tijdelijk minder hebben" . Dit betekent dat een wonder wordt verricht door iemand die tijdelijk leeft vanuit zijn juist gerichte denkgeest, voor een ander die tijdelijk leeft vanuit zijn onjuist gerichte denkgeest. Het woord 'tijdelijk' is in dit opzicht belangrijk. Het Tekstboek zegt dat genezing pas plaats kan vinden wanneer de genezer vrij is van angst (T27.V.2:7-14). Dat betekent niet dat een genezer altijd zonder angst is, maar hij is dat wel op het moment waarop hij ervoor kiest te genezen, in plaats van aan te vallen. De brochure over psychotherapie zegt dat de therapeut " een beetje voor de patiënt uit loopt" (P2.III.1:1). Zoals elke therapeut weet is dit niet altijd het geval en zeker niet vele kilometers.

     Ook in dit principe wordt het woord 'wonder' weer gebruikt in de betekenis van iets wat iemand doet.