De lessen van de Liefde

V. De lessen van de Heilige Geest

1. Zoals elke goede leraar, weet de Heilige Geest meer dan jij nu weet, maar Hij onderwijst alleen om jou aan Hem gelijk te maken. Jij had jezelf reeds het verkeerde geleerd, door te geloven wat niet waar was. Je geloofde niet in je eigen volmaaktheid. Zou God jou onderwijzen dat je een gespleten denkgeest had gemaakt, wanneer Hij jouw denkgeest uitsluitend als heel kent? Wat God wel weet is dat Zijn communicatiekanalen niet voor Hem openstaan, zodat Hij Zijn vreugde niet kan meedelen en weten dat Zijn kinderen een en al vreugde zijn. Het schenken van Zijn vreugde is een doorgaand proces, niet in de tijd maar in de eeuwigheid. Wanneer het Zoonschap niet als één met Hem communiceert, wordt Gods uitbreiding naar buiten, maar niet Zijn compleetheid, belemmerd. En dus dacht Hij: ‘Mijn kinderen slapen en moeten worden gewekt.’

De Heilige Geest weet meer dan wij, maar elk gevoel van vernedering dat dit zou kunnen veroorzaken, wordt door twee feiten uitgewist. Ten eerste: Hij onderwijst alleen om ons aan Hem gelijk te maken. De Cursus zegt meerdere malen dat dit het doel is van elke goede leraar. Ten tweede: wat Hij weet en wij niet, is dat we volmaakt zijn.

De rest van deze alinea zegt dat God niet weet dat we een gespleten denkgeest hebben, maar wel dat we in slaap zijn gevallen en onze communicatie met Hem hebben verbroken. Deze alinea bevat, samen met T4.VII.6, een van de belangrijkste verklaringen in de Cursus over Gods bewustzijn van de afscheiding. Beide alinea's zeggen vrijwel hetzelfde. Als je de uitspraken naast elkaar zet, zijn de overeenkomsten duidelijk:

2. Kun je kinderen op een nog zachtaardiger manier wekken dan door een zachte Stem die hen niet verschrikt, maar hen er eenvoudig aan herinnert dat de nacht voorbij is en het licht gekomen? Je vertelt hun niet dat de nachtmerries die hen van angst zo vreselijk beklemden niet werkelijk zijn, omdat kinderen in magie geloven.  Je zegt hun alleen geruststellend dat ze nu veilig zijn. Dan train je hen om het verschil tussen slapen en waken te herkennen, zodat ze begrijpen dat ze niet bang hoeven zijn voor dromen. En zo zullen ze wanneer er boze dromen komen, zelf een beroep doen op het licht om die te verdrijven.

Deze alinea beschrijft hoe we om moeten gaan met kleine kinderen. Wanneer ze een nachtmerrie hebben, vertellen we hen dat de nacht voorbij is, dat het licht is gekomen, en dat ze nu veilig zijn. We vertellen hen niet dat de nachtmerrie niet echt was, omdat ze dit niet begrijpen. Ze denken dat hun droom werkelijk was, omdat ze nog niet oud genoeg zijn om het verschil te kennen tussen slapen en wakker zijn. Als ze groter worden trainen we hen geleidelijk aan om dit onderscheid te maken. Dan beseffen ze, als ze een nachtmerrie hebben, dat ze dromen en kunnen ze zelf het licht aandoen.

Dit is de manier waarom de Heilige Geest met ons omgaat. We zijn als kleine kinderen die zich niet realiseren dat hun dromen niet werkelijk zijn. Met oneindige mildheid zegt de Heilige Geest dus alleen maar: 'Het is oké, je bent nu veilig'. Naarmate we ons ontwikkelen begint Hij ons het verschil te leren tussen illusie en waarheid, zodat we onze nachtmerries leren herkennen als nachtmerries, en zelf een beroep kunnen doen op het licht in onszelf. En uiteindelijk zullen we helemaal niet meer dromen maar voorgoed wakker zijn. En dan hebben we de Heilige Geest niet meer nodig. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

3. Een wijze leraar onderwijst door toenaderingsgedrag en niet door vermijdingsgedrag te stimuleren. Hij legt niet de nadruk op wat je moet vermijden om te ontsnappen aan het gevaar, maar op wat je dient te leren om vreugde te kennen. Denk je eens de angst en de verwarring in die een kind ervaart als het te horen kreeg: ‘Doe dat niet omdat het je pijn zal doen en in gevaar brengen, maar als je in plaats daarvan dit doet, zul je aan het gevaar ontsnappen en veilig zijn, en dan zul je niet bang zijn.’ Het is beslist beter om maar drie woorden te gebruiken: ‘Doe alleen dit!’ Deze eenvoudige uitspraak is volkomen duidelijk, makkelijk te begrijpen en heel makkelijk te onthouden.

Dit is een geweldige beschrijving van de manier waarop Jezus onderwijst. Hij erkent de waarde van onderwijzen door het aanmoedigen van vermijdingsgedrag, maar geeft de voorkeur aan onderwijs dat ons leert hoe we gelukkig worden. Zijn eenvoudige, positieve, en gemakkelijk te onthouden verklaring 'Doe alleen dit!' klinkt hetzelfde als zijn samenvatting van de boodschap van de kruisiging: 'Onderwijs louter liefde'. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

4. De Heilige Geest maakt nooit een lijstje van vergissingen, omdat Hij kinderen niet bang wil maken, en wie het aan wijsheid ontbreekt zijn kinderen. Toch antwoordt Hij steeds als ze roepen, en dat ze op Hem kunnen rekenen maakt hen zekerder. Kinderen halen wel degelijk fantasie en werkelijkheid door elkaar, en zijn bang omdat ze het verschil niet herkennen. De Heilige Geest maakt geen onderscheid tussen dromen. Hij schijnt ze eenvoudig weg. Zijn licht is altijd de Roep om te ontwaken, wat je ook maar droomde. Er ligt niets duurzaams in dromen, en de Heilige Geest, die met het licht van God Zelf straalt, spreekt alleen uit naam van wat eeuwig duurt.

Lijstjes van wat we verkeerd hebben gedaan zijn altijd beangstigend. Het idee van het bestaan van zulke lijstjes, of ze nu door God of door Sinterklaas worden gemaakt, heeft een enorme greep op onze denkgeest. Daarom confronteert de Heilige Geest ons daar niet mee. Zijn boodschap luidt: 'Er is geen verschil tussen je vergissingen. Dromen zijn dromen. Niets is werkelijk in een droom, zelfs niet de goede dingen. Laat Mij jou het licht geven dat alle dromen wegschijnt, dan zullen we samen vinden wat eeuwig duurt'. Gaandeweg bouwt Hij ons vertrouwen en gevoel van zekerheid op, door elk beroep dat we op Hem doen te beantwoorden.

(Toelichtingen door Robert Perry)