50 principes van wonderen

Principe 9

 

Wonderen zijn een soort uitwisseling. Zoals alle uitingen van liefde, die in de ware zin altijd wonderbaarlijk zijn, draait deze uitwisseling de natuurkundige wetten om. Ze brengen gever en ontvanger beiden meer liefde.

 

     In de zienswijze van het ego raak je iets kwijt wanneer je iets geeft. Als ik jou iets geef heb jij daar méér van en ik minder. Volgens het ego is geven altijd kwantitatief. Dat geldt voor alles, of het nu gaat om materiële of psychologische zaken of om gedachten. Een van de sleutelbegrippen van projectie is dat, als we onze schuld aan een ander geven, wij hem kwijt zijn en de ander hem heeft. We geloven ook dat wanneer we een idee weggeven, iemand anders dat heeft en wij het kwijt zijn.

     Het wonder corrigeert dit en leert ons dat we ontvangen wat we geven, omdat we allen één zijn. In werkelijkheid geef ik helemaal niets buiten mij, omdat er buiten mij niets is. Alles bevindt zich in mijn denkgeest. Als ik iets geef, geef ik het dus aan mijzelf, waardoor ik dit vermeerder en versterk. Als ik jou mijn schuld geef, door deze op jou te projecteren en je aan te vallen, vermeerder of versterk ik mijn eigen schuld. Als ik jou liefde geef versterk ik de aanwezigheid van liefde in mezelf en die aanwezigheid is de Heilige Geest, de Enige die werkelijk liefde geeft. Daarom zijn geven en ontvangen hetzelfde. Dit is een van de sleutelbegrippen van de Cursus en het basisidee van enkele werkboeklessen (bijvoorbeeld les 108 en les 126). Ook in het Tekstboek komt dit thema diverse keren terug.

     Wonderen zijn dus " een soort uitwisseling". Ik sta de Heilige Geest toe Zijn Liefde via mij uit te breiden, wat niet alleen bevestigt wie jij bent als kind van de Liefde, maar ook wie ik ben. En zo worden we beiden genezen.

     Dit idee is een omkering van hoe de wereld of het ego denkt, en dat is de betekenis van de verklaring dat het wonder de natuurkundige wetten omdraait. De wereld leert dat wat we weggeven zelf missen. Hoe meer we voor wonderen kiezen en hoe meer we onszelf toestaan een instrument van wonderen te zijn, des te meer we de zegeningen daarvan ontvangen. Hoe meer we liefhebben, genezen en vergeven, des te meer geliefd, genezen en vergeven we worden. Het gebed van Sint Franciscus is daar een prachtige uitdrukking van.