De eindvisie

VIII. Maak opnieuw je keuze

 

Jezus beëindigt het Tekstboek van Een cursus in wonderen met een meesterlijke paragraaf. Hij heeft ons vele malen gevraagd om een nieuwe keuze te maken, en nu vraagt hij ons nog dit één keer. Hij vraagt ons om te kiezen of we toegeven aan de verleiding om te geloven dat we een zwak, sterfelijk lichaam zijn, of dat we aanspraak maken op de kracht van Christus, die ons in staat stelt om onze ware functie als verlosser van de wereld op ons te nemen.

Hij beëindigt deze paragraaf met een ontroerend gebed tot God, waarin hij Hem niet vraagt om ons te helpen deze keuze te maken, maar Hem bedankt omdat we deze zullen maken; dat we de wereld terug zullen leiden naar waar we begonnen zijn, terug naar God.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

1. Verleiding kent één les die ze in al haar vormen wil onderwijzen, waar ze ook maar optreedt. Ze wil de heilige Zoon van God ervan overtuigen dat hij een lichaam is, is geboren in wat sterven moet, niet bij machte om aan de broosheid ervan te ontkomen, en gebonden door wat het hem gebiedt te voelen. Het legt beperkingen op aan wat hij vermag; de macht ervan is de enige kracht die hij heeft; zijn greep reikt niet verder dan het nietige bereik ervan. Zou jij dit willen zijn, als Christus jou in al Zijn glorie verscheen, en jou niets anders vroeg dan dit:

 

Maak opnieuw de keuze of jij je plaats wilt innemen onder de verlossers van de wereld, of in de hel wilt blijven, en daar je broeders vasthouden wilt.

 

Want Hij is gekomen, en Hij vraagt jou dit.

 

Toepassing : In de vorige paragraaf zei Jezus dat elke verleiding om toe te geven aan het ego altijd de wens weerspiegelt een zelf te zijn dat we niet zijn (T31.VII.12:1). Nu formuleert hij dat specifieker: het is de wens om te geloven dat we een lichaam zijn.

Als je het onderstaande lijstje doorneemt zul je hoogstwaarschijnlijk het meeste, zo niet alles ervan herkennen:

• Ik ben geboren in een lichaam dat onvermijdelijk zal sterven.

• Ik ben niet bij machte om aan de broosheid ervan te ontsnappen.

• Ik voel alles [zowel de pijn als het genot] wat het mij gebiedt te voelen.

• Het legt beperkingen op aan wat ik kan.

• Zijn kracht is de enige macht die ik bezit.

• Ik kan niet verder reiken dan zijn vingertoppen.

 

Stel je nu de Christus voor, je ware Zelf, die je een fundamentele beslissing voorlegt:

[Je naam], maak opnieuw de keuze ot jij je plaats wilt innemen onder de verlossen van de wereld, of in de hel wilt blijven, en daar je broeders vasthouden wilt.

 

Als Christus werkelijk naar je toe zou komen en je dit zou vragen, wat zou dan je eerlijke antwoord zijn?

Realiseer je nu dat Hij is gekomen, dat Hij nu hier is, en dit aan je vraagt.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. Hoe maak jij die keuze? Hoe gemakkelijk laat zich dit uitleggen! Je kiest altijd tussen jouw zwakheid en de kracht van Christus in jou. En wat je kiest is wat je voor werkelijk houdt. Door zwakheid eenvoudig nooit als leidraad voor je handelingen te gebruiken, heb je haar geen kracht gegeven. En het licht van Christus in jou heeft de leiding gekregen over alles wat jij doet. Want jij hebt je zwakheid naar Hem gebracht, en Hij heeft jou Zijn kracht daarvoor in de plaats gegeven.

 

Hoe maken we de keuze om onze plaats in te nemen als verlosser van de wereld? Door te beseffen dat de enige kracht van zwakheid de kracht is die wij eraan geven door het ego te kiezen als onze leraar. Kiezen we daarentegen voor de Heilige Geest, dan zal Hij ons naar de werkelijke kracht van Christus leiden. En alleen met deze kracht zijn we in staat om onze verlossingsfunctie te vervullen.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. Beproevingen zijn niets dan lessen die je verzuimde te leren, opnieuw aan jou gepresenteerd, zodat waar je eerst een verkeerde keuze maakte, je nu een betere kunt doen, en zo ontsnappen kunt aan alle pijn die jouw eerdere keus je bracht. Bij iedere moeilijkheid, elke verwarring en in alle nood, roept Christus jou en zegt Hij liefdevol: ‘Mijn broeder, kies opnieuw.’ Hij wil geen enkele bron van pijn ongenezen laten, noch enig beeld dat de waarheid versluiert laten bestaan. Hij wil alle ellende wegnemen van jou die door God werd geschapen tot altaar voor de vreugde. Hij wil je niet achterlaten zonder troost*, moederziel alleen in helse dromen, maar jouw denkgeest bevrijden van alles wat Zijn gelaat voor jou verborgen houdt. Zijn Heiligheid is die van jou, want Hij is de enige macht die werkelijk is in jou. Zijn kracht is die van jou, want Hij is het Zelf dat God heeft geschapen als Zijn enige Zoon.

 

Alles wat in ons leven gebeurt biedt ons de mogelijkheid om opnieuw te kiezen. Dat geldt vooral voor beproevingen: nare dingen die zich herhalen — niet omdat een situatie buiten onszelf zich steeds opnieuw voordoet, maar omdat we een verkeerde keuze hebben gemaakt die we nu kunnen herstellen. Christus is 'bij iedere moeilijkheid, elke verwarring en in alle nood' bij ons om ons aan te sporen een andere keuze te maken. Hij wil dat we deze kans aangrijpen om niet alleen onszelf te bevrijden van alle ellende, maar alle sluiers voor Zijn gelaat te verwijderen zodat we, als we naar Hem kijken, eindelijk beseffen dat Hij ons Zelf is, 'het Zelf dat God heeft geschapen als Zijn enige Zoon'.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. De beelden die jij maakt kunnen niet triomferen over wat God Zelf wil dat jij bent. Wees dan ook nooit bang voor verleiding, maar zie die als wat ze is: een volgende kans om opnieuw te kiezen, en toe te staan dat de kracht van Christus zegeviert in iedere omstandigheid en op elke plaats waar jij voordien een beeld van jouzelf had opgericht. Want wat schijnbaar het gelaat van Christus verborgen houdt, staat machteloos voor Zijn heerlijkheid en verdwijnt voor Zijn heilig zicht. De verlossers van de wereld, die zien zoals Hij, zijn eenvoudig degenen die Zijn kracht verkiezen boven hun eigen zwakheid, die los van Hem wordt gezien. Zij zullen de wereld verlossen, want ze zijn verbonden in heel de macht van Gods Wil. En wat zij willen is louter wat Hij wil.

 

Het landschap van ons leven is als een veld bezaaid met stenen afgoden. Elk ervan is een afbeelding van onszelf als een nietig, kwetsbaar lichaam. Het zijn valse beelden van wat we denken te zijn. Ze blokkeren het zien van onze werkelijke Identiteit als Christus. Ons leven is een proces waarin we deze standbeelden steeds opnieuw bezoeken. We herhalen elke situatie waarin we toegaven aan de verleiding om dit als onze waarheid te zien. Maar we hoeven niet bang te zijn voor deze verleiding. We kunnen haar zien als een kans om opnieuw te kiezen; als een kans om het valse beeld tot stof te laten vergaan en vervangen te worden door onze werkelijkheid als Gods Zoon. Het is een kans om te leren dat geen enkel beeld kan 'triomferen over wat God Zelf wil dat jij bent'. Wanneer we de kracht van Christus verkiezen boven de zwakheid van het ego, kunnen we de wereld verlossen omdat we verbonden zijn in Gods Wil die ook de onze is.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

5. Maak je dan ook de gelukkige gewoonte eigen elke verleiding om jezelf als zwak en ellendig te zien te pareren met de woorden:

 

Ik ben zoals God mij geschapen heeft. Zijn Zoon kan niet lijden.

En ik ben Zijn Zoon.

 

Zo wordt de kracht van Christus uitgenodigd te zegevieren, en al jouw zwakheid vervangen door de kracht die komt van God en nooit kan falen. En zo worden wonderen even natuurlijk als angst en ondraaglijke pijn dit leken te zijn, voordat de keuze voor heiligheid werd gemaakt. Want in die keuze vallen alle valse onderscheidingen weg, worden illusoire alternatieven terzijde gelegd, en blijft er niets over wat de waarheid in de weg kan staan.

 

In paragraaf III van dit hoofdstuk sprak Jezus over een 'gewoontereactie op verleidingen'. Hier geeft hij ons een reactie om mee te oefenen, zodat we er een 'gelukkige gewoonte' van kunnen maken. Het is een voorproefje van veel meer van dergelijke oefeningen in het Werkboek, waaronder de oefening uit deze alinea in les 110. Laten we dus oefenen:

 

Toepassing : Denk aan een probleem waarmee je te kampen hebt, een situatie die zich al eerder heeft voorgedaan in je leven en waarin je de verleiding voelt om je zwakheid voor je te laten beslissen. Wees niet bang voor deze verleiding, want dit is de kans om een nieuwe keuze te maken vanuit de kracht van Christus die altijd in je is. Zeg vol vertrouwen:

 

Ik ben zoals God mij geschapen heeft.

Zijn Zoon kan niet lijden.

En ik ben Zijn Zoon.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

6. Jij bent zoals God jou heeft geschapen, en dat geldt ook voor elk levend wezen waarnaar je kijkt, ongeacht de beelden die jij ziet. Wat jij ziet als ziekte en als pijn, als zwakheid, lijden en verlies, is niets anders dan de verleiding jezelf als weerloos en in de hel te zien. Bezwijk daar niet voor, en je zult zien dat alle pijn, waar en in welke vorm die zich ook voordoet, eenvoudig oplost als nevelslierten voor de zon. Een wonder is gekomen om Gods Zoon te genezen, de deur voor zijn dromen van zwakheid te sluiten, en zo de weg te openen naar zijn verlossing en bevrijding. Kies opnieuw wat jij zou willen dat hij is, en houd daarbij in gedachten dat elke keuze die jij maakt je eigen identiteit bepaalt zoals jij die zult zien en geloven dat die is.

 

Een van de belangrijkste vormen van verleiding is het waarnemen van anderen — en daarmee onszelf — als een zwak, ziek en lijdend lichaam. Het is de verleiding om onszelf te zien als 'weerloos en in de hel'. Als we zouden beseffen dat dit onze eigen keuze is, zouden we dan niet onmiddellijk een andere keuze maken? Als we werkelijk zouden beseffen dat we zijn zoals God ons geschapen heeft, zou dat het einde zijn van 'alle pijn, waar en in welke vorm die zich ook voordoet'. Dan zouden we genezen zijn door het wonder dat de waarneming van lijden en dood in onze denkgeest verandert en geneest.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

7. Ontzeg mij niet de geringe gave die ik vraag, wanneer ik in ruil daarvoor Gods vrede aan jouw voeten leg, en de macht om deze vrede naar ieder te brengen die onzeker, eenzaam, en in constante angst door de wereld dwaalt. Want het is jou gegeven je met hem te verbinden, en door middel van de Christus in jou de sluier van zijn ogen weg te nemen, en hem de Christus in hem te laten zien.

 

Het enige wat Jezus van ons vraagt is dat we op verleidingen reageren met de vreugdevolle erkenning dat we zijn zoals God ons geschapen heeft. Dan laten we het valse beeld van onszelf als een zwak lichaam los, en aanvaarden in plaats daarvan Gods vrede — een geschenk dat Jezus in ruil daarvoor aan onze voeten legt! Dan hebben we de kracht om een verlosser te zijn. Dan hebben we de kracht om bij iedereen die alleen, onzeker en angstig door de wereld gaat 'de sluier van zijn ogen weg te nemen, en hem de Christus in hem te laten zien'.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

8. Mijn broeders in de verlossing, laat niet na mijn stem te horen en naar mijn woorden te luisteren. Ik vraag niets anders dan jullie eigen bevrijding. Er is voor de hel geen plaats in een wereld waarvan de lieflijkheid zo intens en alomvattend kan zijn, dat het van daar naar de Hemel nog maar een stap is. Naar jullie vermoeide ogen breng ik een visie van een andere wereld, zo nieuw en zuiver en fris, dat jullie de pijn en smart die jullie voordien zagen, zullen vergeten. Dit is echter een visie die jullie dienen te delen met ieder die je ziet, want anders zul je die zelf niet zien. Deze gave geven is de manier om ze de jouwe te maken. En God heeft, in liefdevolle goedheid, beschikt dat ze voor jullie is.

 

Hier, aan het einde van zijn meesterwerk, het Tekstboek van Een cursus in wonderen, houdt Jezus een ontroerend pleidooi om te luisteren naar wat hij ons heeft verteld. Wij zetten een stap achteruit en slaan sceptisch onze armen over elkaar, in de veronderstelling dat hij ons vraagt ons kostbare geluk op te offeren. Maar het enige wat hij wil is ons bevrijden van onze zelfopgelegde ketenen. We hoeven ons niet zwak en ellendig te voelen en in de hel te blijven. We kunnen de werkelijke wereld bereiken. We kunnen zijn visie aanvaarden die onze vermoeide ogen geneest. Zouden we niet liever een wereld zien waarin we alle pijn en lijden vergeten die we zelf ervaren hebben of waarvan we getuige waren? Deze visie wordt ons aangeboden, maar we kunnen haar alleen verwerven als we haar delen met iedereen die we zien.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

9. Laten we blij zijn dat we de aarde kunnen bewandelen en zoveel kansen krijgen om telkens weer een situatie te zien waarin Gods gave opnieuw als de onze kan worden herkend! En zo zullen alle sporen van de hel, de geheime zonden en de verborgen haatgevoelens zijn uitgewist. En heel de lieflijkheid die zij verborgen hielden verschijnt nu als hemelse weiden voor onze ogen, om ons hoog boven de doornige paden te verheffen die wij volgden voordat de Christus verscheen. Hoor mij, mijn broeders, luister en sluit je bij mij aan. God heeft beschikt dat ik niet tevergeefs kan roepen, en in Zijn zekerheid rust ik voldaan. Want jullie zullen horen, en jullie zullen opnieuw je keuze maken. En met deze keuze is iedereen bevrijd.

 

Met onze huidige visie kan het ontzettend moeilijk zijn om de aarde te bewandelen en alle lijdende mensen te zien. Maar onze nieuwe visie heeft de macht om alle lijden te genezen. Nu kunnen we blij zijn als we onze broeders zien, want elke ontmoeting is een kans om het geschenk van God door te geven, en door het te geven tot het onze te maken. Terwijl we dat doen zal het gordijn van de hel worden opgetild, en zullen we een landschap van oneindige schoonheid zien. In plaats van de doornige paden die we bewandelden, zullen we hemelse weiden zien, met de poort van de Hemel op slechts korte afstand. Waarom zouden we dus niet naar Jezus luisteren? 'Hoor mij, mijn broeders, luister en sluit je bij mij aan', smeekt hij. En hij verzekert ons dat we hem vroeg of laat zullen horen en dat we opnieuw zullen kiezen, omdat dit Gods Wil is. Als we het uiteindelijk dus toch gaan doen, waarom dan niet meteen?

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

10. Ik dank U, Vader, voor deze heiligen die mijn broeders en Uw Zonen zijn. Mijn geloof in hen is het Uwe. Ik ben er even zeker van dat zij tot mij zullen komen, als U zeker bent van wat zij zijn, voor eeuwig onveranderd. Zij zullen de gave aanvaarden die ik hun bied, want U heeft ze mij ten behoeve van hen geschonken. En zoals ik slechts Uw heilige Wil wens te doen, zo zullen ook zij hiervoor kiezen. En ik breng dank voor hen. Het lied van de verlossing zal bij elke keuze die zij maken over heel de wereld weerklinken. Want wij zijn één van doel, en het eind van de hel is nabij.

 

Hier begint Jezus te bidden tot zijn en onze Vader. Dit gebed is een weerspiegeling van het gebed in Johannes 17. Terwijl hij op het punt staat deze wereld te verlaten, bidt Jezus voor zijn leerlingen: 'Maar nu kom ik naar U toe en nog in de wereld zeg ik dit, opzij zij mijn vreugde ten volle in zich zouden bezitten' (Johannes 17:13). Hier gebeurt ongeveer hetzelfde. Terwijl hij op het punt staat zijn Tekstboek af te sluiten, bidt Jezus voor zijn leerlingen. Hij vraagt echter niet of God ons wil helpen een nieuwe keuze te maken, hij dankt Hem voor het feit dat we dit zullen doen. Hij drukt hetzelfde absolute vertrouwen in ons uit dat onze Vader in ons heeft. Hij is er zeker van dat we dezelfde keuze zullen maken als hij; dat het lied van de verlossing over de hele wereld zal weerklinken en het einde van de hel zal aankondigen.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

11. In vreugdevol welkom reik ik mijn uitgestoken hand aan iedere broeder die zich bij mij voegen wil om voorbij de verleiding te gaan, en met onwankelbare vastberadenheid kijkt naar het licht dat met volmaakte bestendigheid daarachter schijnt. Geef mij de mijnen, want ze behoren U toe. En kunt U falen in wat louter Uw Wil is? Ik zeg U dank voor wat mijn broeders zijn. En met ieder die verkiest zich bij mij aan te sluiten, breidt het danklied van de aarde tot de Hemel zich uit van kleine verspreide flarden melodie tot één alomvattend koor van een wereld die verlost is van de hel, en die dankzegt aan U.

 

Jezus steekt zijn hand uit om ons vol vreugde welkom te heten. Hij vertrouwt erop dat we deze aan zullen nemen en ons bij hem zullen voegen. Hij kan niet ophouden God voor ons te danken. En hij kijkt vooruit in het vertrouwen dat steeds meer broeders zijn hand zullen nemen, zodat het lied van de verlossing van enkele verspreide stemmen uitgroeit tot één gigantisch koor dat zijn stem verheft om God te danken: 'Dank U, Vader, voor onze verlossing uit de hel'. Jezus' optimisme is ongelooflijk groot. Wat betekent het voor ons dat hij de dingen zo ziet? Betekent dit niet dat het werkelijk zo is?!

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

12. En nu zeggen wij: ‘Amen.’ Want Christus is gekomen om de woning te betrekken die U voor Hem hebt toebereid in de vredige eeuwigheid, voor er sprake was van tijd. De reis loopt ten einde, en eindigt op de plaats waar ze begon. Geen spoor ervan blijft achter. Aan geen enkele illusie wordt geloof gehecht, en geen enkel plekje duisternis blijft nog over om het gelaat van Christus voor wie ook te verbergen. Uw Wil is geschied, volledig en volmaakt, en heel de schepping herkent U en kent U als haar enige Bron. Helder naar Uw evenbeeld straalt het licht uit van al wat leeft en zich beweegt in U. Want we zijn aangekomen waar wij allen één zijn, en we zijn thuis, waar U wilt dat wij zijn.

 

Toen Helen aan Jezus vroeg hoe ze kon weten dat de Cursus klaar is, antwoordde hij: 'Als je het laatste 'Amen' hoort'. Het Amen in deze alinea besluit het Tekstboek, maar het 'laatste Amen' is het moment waarop de hele wereld uiteindelijk verenigd is in 'één alomvattend koor' dat een danklied zingt tot God voor onze verlossing uit de hel. Dat is het moment waarop onze reis door ruimte en tijd voorbij is; het moment waarop de cirkel rond is en we terug zijn bij het begin. We zijn op onze schreden teruggekeerd, zodat elke stap ongedaan is gemaakt. 'Geen spoor ervan blijft achter'.

Net als de reis van de verloren zoon was onze reis één grote ontkenning van onze Vader, een daad waarbij we Hem de rug leken toe te keren. Zijn Eenheid werd ontkend door onze fragmentatie. Zijn waarheid als enige Bron werd tegengesproken door de leugen van de andere bronnen die we om ons heen zagen. Maar nu is die ontkenning ongedaan gemaakt. Het 'Amen' dat onze reis beëindigt, is het Amen waarmee de communicatie met onze Vader is hersteld.

Nu erkennen we Hem en niet de wereld als onze enige Bron. We stralen als Zijn gelijkenis, niet als die van het ego. Wij leven en bewegen in Hem, niet in tijd en ruimte. Hij bepaalt onze woonplaats, niet onze kinderlijke fantasieën. We zijn eindelijk waar Hij wil dat we zijn. We zijn thuis.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

* De Nederlandse bijbels geven voor Joh.14:18: ‘Ik zal u niet als wezen/verweesd achterlaten.’ Dit wijkt af van de King James, zoals geciteerd door de Engelse Course: ‘I will not leave you comfortless’ (Ik zal je niet zonder troost achterlaten).