50 principes van wonderen
Principe 49
Het wonder maakt geen onderscheid in gradaties van verkeerde waarneming. Het is een middel ter correctie van de waarneming, dat geheel los van de graad of de richting van de vergissing werkzaam is. Hierin ligt zijn ware onderscheidsloosheid.
Dit is een herformulering van het eerste principe: "Wonderen kennen geen rangorde naar moeilijkheid" . Dat idee wordt hier verder uitgewerkt. Het wonder corrigeert vergissingen, ongeacht hun vorm. Of het nu een liefdevolle of een haatdragende handeling lijkt te zijn, of het een kosmische of een individuele daad is, het maakt geen enkel verschil, omdat alle vergissingen hetzelfde zijn. Het wonder geneest niet het lichaam, maar onze misvattingen over anderen, vooral de misvatting dat anderen ons tot slachtoffer maken. Ze zijn onze broeders en zusters. Wanneer we hen ervan beschuldigen dat ze ons tot slachtoffer maken, komt dat doordat we eerst onszelf ervan beschuldigd hebben onszelf of anderen tot slachtoffer te maken en die schuld op anderen projecteren. Les 134 leert ons dat we, wanneer we in de verleiding komen om iets of iemand te beschuldigen, eerst aan onszelf moeten vragen: "Wil ik mezelf hiervan beschuldigen?" (WdI.134.9:3). Dit is een van de centrale thema's in Een cursus in wonderen en een van de teksten die de volledige boodschap van de Cursus in één zin samenvat. We zijn uitsluitend het slachtoffer van onze eigen gedachten. Dat betekent dat we ze kunnen veranderen en niet de gevangene zijn van anderen. We hebben niemand tot slachtoffer gemaakt, ook God niet — en dat haalt het hele denksysteem van het ego onderuit.
Dit principe is een essentieel onderdeel van het onderwijs van de Cursus. Als we geloven dat bepaalde dingen in de wereld beter of slechter zijn dan andere lopen we in de val. Het is dezelfde valkuil als de verrijzenis van het lichaam, een subtiele manier om het lichaam werkelijk te maken en het middelpunt van onze aandacht. Het lichaam kan echter ook door de Heilige Geest of Jezus gebruikt worden om Zijn boodschap door te geven. Zo is de Cursus ook tot ons gekomen. Maar het lichaam is niet werkelijk, het dient alleen een bepaald doel.
Les 184 spreekt over de vele namen die de wereld gebruikt als vervanging voor de Naam van God. Al deze namen zijn symbolen, maar het laatste gedeelte van deze les legt uit dat het geen zin heeft om aan alle symbolen van de wereld voorbij te gaan, als je gevraagd wordt in deze wereld een onderwijzende functie op je te nemen. Ze legt ook uit hoe de Heilige Geest de symbolen van deze wereld gebruikt om Zijn boodschap door te geven en dat we er een gewoonte van moeten maken om van het licht, dat we in het heilig ogenblik kennen als de werkelijkheid, terug moeten keren naar de duisternis van deze wereld, zodat we de wereld een nieuwe boodschap kunnen brengen. Met andere woorden: in de wereld, maar niet van de wereld zijn. Een cursus in wonderen is dus niet tegen het gebruik van de symbolen van deze wereld — in tegendeel. Hij zegt alleen dat het symbolen zijn. Dat moeten we niet uit het oog verliezen, evenmin als de waarheid achter het symbool (zie T27.III: " Voorbij alle symbolen"). Vergeet ook niet dat de Cursus zegt dat je niet van de ene kant van de loper naar de andere moet springen. Daarvan zou je alleen maar in paniek raken. Leg de weg langzaam af, stapje voor stapje.
Vraag: Het Tekstboek zegt dat iedereen wel eens heeft ervaren uit zijn lichaam te zijn. Verwijst dit naar buitenlichamelijke ervaringen?
Antwoord: Nee, dat denk ik niet. De Cursus zegt het ook niet precies zo. Hij spreekt over een ervaring alsof je boven jezelf wordt uitgetild (T18.VI.11:1). Dat zou buitenlichamelijke ervaringen in kunnen sluiten, maar waar het hier in feite om gaat is om het ervaren van een verbinding met iets voorbij het lichaam, bijvoorbeeld opgaan in een mooi schilderij of een muziekstuk, of je gedurende een kort moment volledig verbonden voelen met een ander mens, of je vereenzelvigen met een idee. Het zou dus ook betrekking kunnen hebben op buitenlichamelijke ervaringen, maar ik denk niet dat het daartoe beperkt blijft.