Hoofdstuk 24
Het doel van speciaalheid
Inleiding
Dit hoofdstuk behandelt onze behoefte om speciaal te zijn, iets wat de wereld verheerlijkt, maar waarvan Jezus zegt dat het de bron is van alle problemen. Het gaat hier niet om speciale relaties, maar om speciaalheid zelf, de persoonlijke prijs die we hopen te winnen in deze relaties.
(Toelichting door Robert Perry)
1. Vergeet niet dat de motivatie tot deze cursus het bereiken en behouden van de staat van vrede is. Is die staat gegeven, dan is de denkgeest vredig en de toestand waarin God herinnerd wordt bereikt. Het is niet nodig Hem te zeggen wat Hij moet doen. Hij zal niet in gebreke blijven. Waar Hij kan binnentreden is Hij al aanwezig. En is het mogelijk dat Hij niet kan binnengaan waar Hij wil zijn? Vrede zal jouw deel zijn omdat het Zijn Wil is. Kun jij geloven dat een schaduw de Wil kan tegenhouden die het universum geborgen houdt? God wacht niet op illusies om Hem Zichzelf te laten zijn. Zijn Zoon evenmin. Zij zijn. En welke illusie die doelloos tussen Hen lijkt te zwalken heeft de macht te ondermijnen wat Hun Wil is?
Jezus heeft ons al eerder verteld dat de motivatie om deze Cursus te doen vrede is (zie T8.I.1:1-2), want vrede is de poort naar de kennis van de Hemel. Na het vorige hoofdstuk heeft dit echter een diepere betekenis gekregen. Vrede is de afwezigheid van conflict. Het enige wat we moeten doen is onze wapens neerleggen, dan zal God binnenkomen, zegt Jezus. En we zullen onze wapens neerleggen omdat Hij binnen wil komen. De commandant die het bevel gaf om te vuren — het ego — is tenslotte slechts een illusie, een schaduw. En hoe kan een schaduw 'de Wil tegenhouden die het universum geborgen houdt'?
(Toelichtingen door Robert Perry)
2. Om deze cursus te leren dien je bereid te zijn iedere waarde die jij eropna houdt in twijfel te trekken. Niet één kan er verborgen en in het duister gehouden worden, of deze zal jouw leerproces in gevaar brengen. Geen enkele overtuiging is neutraal. Elk heeft de macht iedere beslissing die je neemt te dicteren. Want een beslissing is een conclusie gebaseerd op alles wat je gelooft. Ze is het resultaat van een overtuiging, en volgt daar even zeker uit als lijden volgt uit schuld, en vrijheid uit zondeloosheid. Er is geen surrogaat voor vrede. Wat God schept kent geen alternatief. De waarheid ontstaat uit wat Hij weet. En jouw beslissingen komen even zeker uit jouw overtuigingen voort, als heel de schepping in Zijn Denkgeest verrees als gevolg van wat Hij weet.
Om de vrede te vinden waar de Cursus ons naar toe leidt, moeten we onze waarden in twijfel trekken. Bij elk ervan moeten we ons afvragen: 'Ik vind dit waardevol, maar is het dat ook?' De reden hiervoor is dat wij er waarden op nahouden die niet tot vrede, maar tot oorlog leiden. We moeten deze waarden echter eerst vinden, voordat we ze kunnen beoordelen. Vele ervan zijn verborgen, onherkenbaar, dubieus. Maar ze verbergen neutraliseert ze niet. Ze hebben nog steeds ingrijpende gevolgen. Want waarden zijn overtuigingen, en onze beslissingen zijn gebaseerd op onze overtuigingen. Zolang we onze overtuigingen over oorlog niet kennen, zullen ze ons blijven motiveren om ons in de strijd te storten.
(Toelichtingen door Robert Perry)