1. Heel eenvoudig gesteld is het doel van psychotherapie de belemmeringen voor de waarheid weg te nemen. Ze beoogt de patiënt te helpen zijn vastgeroeste waansysteem op te geven en hem te laten beginnen de valse oorzaak-en-gevolgrelaties waarop dat berust te heroverwegen. Niemand in deze wereld ontkomt aan angst, maar ieder kan de oorzaken daarvan opnieuw overdenken en die de juiste waarde leren verlenen. God heeft iedereen een Leraar gegeven, wiens wijsheid en hulp elke bijdrage die een aardse therapeut maar kan leveren, verre te boven gaan. Toch zijn er tijden en situaties waarin een aardse patiënt-therapeut-relatie het middel wordt waarmee Hij beiden Zijn grootste gaven biedt.

2. Kan een relatie een beter doel hebben dan de Heilige Geest uit te nodigen daarin binnen te treden en daaraan Zijn eigen groots geschenk van vreugde te geven? Kan er voor iemand een hoger doel zijn dan te leren een beroep op God te doen en Zijn Antwoord te horen? En kan er een transcendenter streven zijn dan zich de weg, de waarheid en het leven te binnen te brengen en zich God te herinneren? Hierbij te helpen is het eigenlijke doel van psychotherapie. Kan er iets heiliger zijn? Want psychotherapie, mits juist begrepen, onderwijst vergeving en helpt de patiënt deze te herkennen en aanvaarden. En door zijn genezing wordt de therapeut, samen met hem, vergeven.

3. Ieder die hulp nodig heeft, ongeacht de vorm van zijn leed, valt zichzelf aan, en zijn innerlijke vrede lijdt daaronder. Deze neigingen worden vaak als ‘zelf-vernietigend’ omschreven, en de patiënt ziet ze zelf ook vaak op die manier. Wat hij niet beseft en dient te leren is dat dit ‘zelf’ dat zowel kan aanvallen als worden aangevallen, een denkbeeld is dat hij heeft bedacht. Meer nog, hij koestert en verdedigt het, en is soms zelfs bereid zijn ‘leven’ ervoor ‘op te offeren’. Want hij beschouwt het als zichzelf. Dit zelf ziet hij als iets wat beïnvloed wordt, een speelbal van externe krachten, en hulpeloos te midden van de macht der wereld.

4. Psychotherapie nu moet hem opnieuw bewust maken van zijn vermogen zijn eigen beslissingen te nemen. Hij moet de bereidheid vinden zijn denken om te keren, en te begrijpen dat wat hij dacht dat zijn uitwerking op hem projecteerde, gemaakt werd door zijn projecties op de wereld. De wereld die hij ziet bestaat dan ook niet. Pas wanneer de patiënt dit, al was het maar ten dele, aanvaardt, kan hij zichzelf zien als werkelijk in staat beslissingen te nemen. En hij zal tegen zijn vrijheid vechten, omdat hij denkt dat ze slavernij is.

5. De patiënt hoeft de waarheid niet als God te zien om in verlossing vooruitgang te boeken. Maar hij moet wel beginnen waarheid van illusie te scheiden, in het besef dat die niet hetzelfde zijn en steeds meer bereid illusies als onwaar te zien en de waarheid als waar te aanvaarden. Zijn Leraar zal hem vandaar verder meenemen, zo ver als hij bereid is te gaan. Psychotherapie kan hem slechts tijd besparen. De Heilige Geest gebruikt de tijd zoals Hij dat het beste acht, en Hij vergist Zich nooit. Psychotherapie onder Zijn leiding is een van de middelen die Hij aanwendt om tijd te besparen, en om extra leraren voor te bereiden op Zijn werk. De hulp die Hij begint en leidt, kent geen einde. Welke weg Hij ook kiest, alle psychotherapie leidt uiteindelijk naar God. Maar dat is aan Hem. Wij allen zijn Zijn psychotherapeuten, want Hij wil dat wij allen genezen zijn in Hem.