Hoofdstuk 23

De oorlog tegen jezelf

IV. Boven het slagveld

 

Deze paragraaf beëindigt de uitleg over de oorlog tegen onszelf, die begon in Paragraaf I: 'Onverenigbare overtuigingen'. Na ons over deze oorlog vertelt te hebben, vertelt Jezus ons hoe we daaruit kunnen ontsnappen.

(Toelichting door Robert Perry)

 

1. Blijf niet in conflict, want zonder aanval is er geen oorlog. De angst voor God is angst voor het leven, niet voor de dood. Toch blijft Hij het enige oord van geborgenheid. In Hem is geen aanval; en geen enkele illusie, in wat voor vorm ook, waart rond in de Hemel. De Hemel is helemaal waar. Geen enkel verschil dringt daar binnen, en wat allemaal hetzelfde is kan niet in conflict zijn. Er wordt je niet gevraagd te vechten tegen je moordzucht. Maar er wordt jou wel gevraagd je er rekenschap van te geven dat achter de vorm die deze aanneemt dezelfde intentie schuilgaat. En dat is wat jij vreest, niet de vorm. Wat geen liefde is, is moord. Wat niet liefdevol is, moet een aanval zijn. Elke illusie is een aanslag op de waarheid en elk doet het idee van liefde geweld aan, omdat die gelijk in waarheid lijkt te zijn.

 

Door ons geloof in schuld zijn we bang dat God zich op ons zal wreken, en daarom zijn we bang voor Hem. Maar door deze angst zijn we in feite bang voor het onbeperkte leven dat Hij ons biedt. We zijn bang voor de grenzeloze veiligheid buiten het slagveld, bang om op een plek te zijn waar geen botsende vormen zijn. Wat een vreemde angst!

'Er wordt je niet gevraagd te vechten tegen je moordzucht'. Het enige wat ons gevraagd wordt is ons te realiseren dat een vriendelijk gezicht tijdens een aanval niet betekent dat het geen aanval is. Wij denken dat er een breed spectrum is dat gaat van liefde tot een soort van liefde, tot neutraal, tot aanval, tot moord. Maar er is geen spectrum: 'Wat geen liefde is, is moord'. Er is alleen pure liefde en pure moord, gecombineerd in ongemakkelijke mengsels.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. Wat kan gelijk aan de waarheid zijn en toch ervan verschillen? Moord en liefde zijn onverenigbaar. Maar als ze beide waar zijn, dan moeten ze hetzelfde en niet van elkaar te onderscheiden zijn. Dat zal het geval zijn voor hen die Gods Zoon als lichaam zien. Want het is niet het lichaam dat op de Schepper van de Zoon gelijkt. En wat levenloos is kan niet de Zoon des Levens zijn. Hoe kan een lichaam worden uitgebreid om het universum te bevatten? Kan het scheppen, en zíjn wat het schept? En kan het zijn scheppingen alles schenken wat het is zonder ooit verlies te lijden?

 

Als zowel liefde als moord waar zijn, kunnen we ze niet van elkaar onderscheiden. Dit is het geval wanneer we onze broeder als een lichaam zien. Maar het lichaam is niet de Zoon van God. De Zoon van God kan zichzelf uitbreiden om het hele universum te bevatten; hij kan scheppen wat hij zelf is, en hij kan zijn scheppingen alles van zichzelf geven zonder enig verlies te lijden. Het is duidelijk dat een lichaam dit niet kan.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. God deelt Zijn functie niet met een lichaam. Hij schonk de functie tot scheppen aan Zijn Zoon, omdat ze de Zijne is. Het is niet zondig te geloven dat de functie van de Zoon moord is, maar het is wel waanzin. Wat hetzelfde is kan geen verschillende functie hebben. Schepping is het middel voor Gods uitbreiding, en wat van Hem is, is beslist ook van Zijn Zoon. Ofwel zijn de Vader en de Zoon allebei moordenaars, of geen van beiden. Leven maakt geen dood, aangezien het schept zoals het zelf is.

 

God heeft bepaald dat onze functie scheppen is, leven geven in plaats van het te nemen. Hij gaf ons die functie omdat het Zijn eigen functie is, en onze functie alleen dezelfde kan zijn als die van Hem. Als onze functie moord zou zijn, zou God ook een moordenaar zijn. Maar God is Leven en 'Leven maakt geen dood, aangezien het schept zoals het zelf is'.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. Het lieflijke licht van je relatie is als de Liefde van God. Het kan de heilige functie die God Zijn Zoon gegeven heeft nog niet op zich nemen, want vooralsnog is jouw vergeving van je broeder niet totaal, en dus kan ze niet naar heel de schepping worden uitgebreid. Elke vorm van moord en aanval die jou nog bekoort en die jij niet als zodanig herkent, beperkt de genezing en de wonderen die jij bij machte bent naar alles en iedereen uit te breiden. De Heilige Geest weet echter hoe Hij jouw kleine gaven tot iets machtigs kan laten uitgroeien. Ook weet Hij hoe jouw relatie boven het slagveld wordt uitgetild, niet langer er middenin. Dit is jouw aandeel: beseffen dat moord in welke vorm ook niet jouw wil is. Het slagveld overzien is nu je doel.

 

Dit is een van de laatste verwijzingen van het Tekstboek naar de heilige relatie. Deze relatie lijkt zo op Gods Liefde, dat ze op een dag Zijn scheppingsfunctie in de Hemel zal delen. Maar dat is pas mogelijk als haar liefde totaal is, wat het geval zal zijn wanneer haar vergeving totaal is. Dat is nu dus onze taak: alle vormen van moord en aanval loslaten, ze zien zoals ze zijn, ongeacht hun vriendelijke of liefdevolle vermomming, en beseffen dat dit niet is wat we werkelijk willen. Nu moeten we het overstijgen van het slagveld tot ons doel maken, in plaats van deelname aan de strijd.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

5. Laat je optillen en kijk er vanaf een hoger standpunt op neer. Vandaaruit zal jouw perspectief heel anders zijn. Hier, er middenin, lijkt het werkelijkheid. Hier heb je gekozen er deel van te zijn. Hier is moord jouw keuze. Maar van bovenaf valt de keus op wonderen in plaats van moord. En het perspectief dat uit deze keuze voortkomt, toont jou dat de strijd niet werkelijk is en makkelijk kan worden ontlopen. Lichamen kunnen strijden, maar de botsing van vormen betekent niets. En die is voorbij wanneer jij beseft dat die nooit begonnen is. Hoe kan een strijd als niets worden gezien wanneer jij eraan deelneemt? Hoe kan de waarheid van wonderen worden herkend als moord jouw keuze is?

 

Dit beeld van opgetild worden en vanaf een hoger standpunt op het slagveld neerkijken is bijzonder nuttig. Boven een slagveld zijn betekent dat we 'erboven staan', dat we de keuze maken niet deel te nemen aan de strijd. Het betekent dat we inzien dat oorlog klein en onbeduidend is want zo zien menselijke drama's er van een grote hoogte uit. Het betekent ook dat we veilig zijn voor wat daar beneden gebeurt. Laten we dit beeld dus gebruiken. Laten we onszelf boven het slagveld zien, en ons realiseren dat de strijd niets anders is dan fictieve vormen die met elkaar botsen.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

6. Wanneer de verleiding om aan te vallen de kop opsteekt om je denkgeest te verduisteren en moordzuchtig te maken, herinner je dan dat je de strijd van bovenaf kunt zien. Zelfs in vormen die je niet herkent, ken je de tekenen. Er is een steek van pijn, een knagend schuldgevoel en bovenal een verlies aan vrede. Dit ken je goed. Wanneer die zich voordoen, verlaat dan niet jouw hoge plek, maar kies snel een wonder in plaats van moord. En God Zelf en alle lichten van de Hemel zullen zich liefdevol naar je toebuigen en je hooghouden. Want jij hebt ervoor gekozen te blijven waar Hij wilde dat jij was en waar geen enkele illusie de vrede van God tezamen met Zijn Zoon kan aanvallen.

 

'Verlaat niet jouw hoge plek', zegt Jezus. Hij wil dus dat we boven het slagveld leven, dat we er constant 'boven blijven staan'. Maar ook op deze 'hoge plek' moeten we altijd op onze hoede zijn voor de verleiding om naar beneden te duiken en opnieuw de strijd aan te gaan.

Hoe weten we wanneer deze verleiding bij ons opkomt? Deze en de vorige twee paragrafen hebben immers benadrukt dat we onze aanvallen niet herkennen omdat we ze zo succesvol hebben vermomd. We kunnen het weten door op onze gevoelens te letten. 'Er is een steek van pijn, een knagend schuldgevoel en bovenal een verlies aan vrede'. Terwijl ons uiterlijk en ons gedrag liegen, doen onze gevoelens dat niet. Ze vertellen ons: 'Wacht even. Hier klopt iets niet'. Als dat gebeurt moeten we snel zeggen: 'Ik kies een wonder in plaats van moord'. En zelfs als we hoogte beginnen te verliezen en naar het slagveld zinken, zullen 'God Zelf en alle lichten van de Hemel zich liefdevol naar ons toebuigen en ons hooghouden'. Wat een schitterende belofte!

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

7. Bekijk niemand vanaf het strijdtoneel, want daar kijk je naar hem vanuit het niets. Dan heb je geen referentiepunt vanwaaruit je kunt kijken, waar betekenis kan worden gegeven aan wat je ziet. Want alleen lichamen kunnen aanvallen en moorden, en als dit je doel is moet je wel één met ze zijn. Alleen een doel verenigt en zij die een gezamenlijk doel hebben, zijn eensgezind in hun denken. Het lichaam heeft geen doel van zichzelf en moet wel solitair zijn. Van onderaf kun je het niet te boven komen. Van bovenaf zijn de grenzen die het oplegt aan hen die nog steeds in strijd verwikkeld zijn, weggevallen en worden ze niet waargenomen. Het lichaam staat tussen de Vader en de Hemel die Hij voor Zijn Zoon geschapen heeft in, omdat het geen doel heeft.

 

Op een slagveld draait alles om vorm vormen botsen met andere vormen. Er is geen betekenis, alleen vorm. In feite is er dus niets te zien. Daarom is het cruciaal om boven het slagveld uit te stijgen. Daar speelt het lichaam geen enkele rol. Het kan ons oproepen tot moord, maar we kunnen zeggen: 'Nee, dank je wel. Ik kies voor het Leven'.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

8. Bedenk wat er wordt gegeven aan hen die hun Vaders doel delen, en weten dat dit het hunne is. Ze komen niets te kort. Ieder soort verdriet is ondenkbaar. Alleen het licht dat ze liefhebben is in hun bewustzijn, en alleen liefde straalt hun eeuwig toe. Zij is hun verleden, hun heden en hun toekomst; steeds dezelfde, eeuwig compleet en volkomen gemeenschappelijk. Ze weten dat het onmogelijk is dat hun geluk ooit enige vorm van verandering zou kunnen ondergaan. Misschien denk je dat het slagveld jou iets te winnen zou kunnen geven. Kan het iets zijn dat jou een volmaakte rust biedt, en een gevoel van liefde zo intens en kalm dat geen greintje twijfel je zekerheid ooit verstoren kan? En dat eeuwig zal duren?

 

Deze alinea beschrijft de toestand van degenen die boven het slagveld leven. Ze baden in het licht van hun Vaders Liefde. Het is hun verleden, heden en toekomst. Ze weten dat haar warme stralen nooit verduisterd zullen worden door donkere wolken. Hun ervaring van liefde is zo intens en zeker, dat ze weten dat deze nooit kan worden verstoord.

Misschien besluiten we dat we liever achter de prijzen aan gaan die we kunnen winnen in de strijd. Maar wat dat ook is, zou het ooit die diepe, eindeloze liefde kunnen evenaren die boven het slagveld wordt ervaren?

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

9. Zij die de kracht van God in hun bewustzijn dragen, kunnen nooit aan strijd denken. Wat zouden ze kunnen winnen behalve het verlies van hun volmaaktheid? Want alles waar op het slagveld om gevochten wordt is van het lichaam: iets wat het lijkt aan te bieden of te bezitten. Niemand die weet dat hij alles heeft kan naar beperking streven, of waarde hechten aan wat het lichaam biedt. De onzinnigheid van de verovering is vanuit de vredige sfeer boven het slagveld overduidelijk. Wat kan met alles strijden? En wat ter wereld heeft minder te bieden en is toch begerenswaardiger? Wie, die zich door Gods Liefde gedragen weet, kan de keuze tussen wonderen en moord moeilijk vinden?

 

In de wereld lijkt oorlog ons iets op te leveren, maar wanneer we samen met Jezus boven het slagveld uitstijgen, kunnen we de onzinnigheid daarvan zien. Als Gods schepping hebben we alles al; de illusies die de wereld en het lichaam ons bieden hebben dus geen enkele betekenis, hoe begerenswaardig ze ook lijken te zijn. Boven het slagveld weten we dat moord een illusie is en wonderen werkelijkheid zijn.

 

Toepassing: Denk aan een situatie in je leven waarin je het gevoel had dat je je op een slagveld bevond.

Denk aan de manier waarop je je in deze situatie gedroeg en hoe je dit gedrag voor jezelf rechtvaardigde. Je vond dat je goede redenen had voor alles wat je zei en deed, wat het ook was; dat je echt geen andere keuze had.

Misschien was je uiterlijk vriendelijk en beleefd. Je koos zorgvuldig je woorden, probeerde rekening met anderen te houden ... kortom, je deed je uiterste best om een goed mens te zijn. Maar onder dit 'liefdevolle' gedrag verborg je een aanval een aanval in de vorm van je liefdeloze waarneming van anderen, je behoefte om hen te straffen voor wat ze hadden gedaan.

Dat lag verborgen achter je glimlachende masker.

Luister nu naar Jezus' woorden:

 

Er wordt je niet gevraagd te vechten tegen je moordzucht.

(Je hoeft niet te worstelen met je innerlijke demon, om hem met geweld op afstand te houden en in jezelf te onderdrukken.)

Maar er wordt jou wel gevraagd je er rekenschap van te geven dat achter de vorm die hij aanneemt dezelfde intentie schuilgaat.

(Wees bereid om aan te nemen dat je bedoeling in deze situatie moord was).

En dat [de intentie van moord] is wat jij vreest, niet de vorm.

Wat geen liefde is, is moord.

Wat niet liefdevol is, moet een aanval zijn.

 

Realiseer je dat het glimlachende masker dat je over de aanval hebt geplaatst ook jouzelf voor de gek heeft gehouden, waardoor je deze aanval niet ziet voor wat hij is.

Maar nu wil je dat wél zien, en er is een manier om dat te weten te komen.

 

Zie jezelf in de bewuste situatie met iemand praten. Je bent boos of gekwetst, maar je blijft zo vriendelijk en beleefd mogelijk. Of je wilt iemand graag beledigen, maar je houdt je in en doet dat niet. Of je wilt scherp reageren, maar in plaats daarvan maak je een luchtige opmerking.

Herhaal nu je gedrag van toen, en let daarbij op je gevoelens. Misschien voel je 'een steek van pijn, een knagend schuldgevoel en bovenal een verlies aan vrede', of een ander onaangenaam gevoel. Deze gevoelens zijn een signaal, het signaal om boven het slagveld uit te stijgen.

 

Laatje optillen en kijk er vanaf een hoger standpunt op neer.

Stel je voor dat je opstijgt — fysiek, maar ook mentaal en emotioneel.

Van daaruit zal jouw perspectief heel anders zijn.

Vanaf deze hoge plek zie je de strijd als betekenisloos, als onbeduidend, als een zinloze botsing van vormen.

De onzinnigheid van de verovering is vanuit de vredige sfeer boven het slagveld overduidelijk.

In deze vredige sfeer besef je dat de strijd jou niet kan raken.

Je staat er in elk opzicht boven.

(Toelichtingen door Robert Perry)