Onderwijzen ten gunste van de waarheid

VI. Het licht der communicatie

 

1. De reis die we samen maken, is het ruilen van duisternis voor licht, van onwetendheid voor begrip. Wat je begrijpt, jaagt geen angst aan. Slechts in duisternis en onwetendheid neem je het angstaanjagende waar, en je deinst ervoor terug nog dieper de duisternis in. En toch kan alleen het verborgene schrik aanjagen, niet om wat het is, maar vanwege zijn verborgenheid. Het verhulde boezemt angst in, omdat je de betekenis ervan niet begrijpt. Deed je dat wel, dan zou het duidelijk zijn, en was je niet langer in het duister gehuld. Niets heeft verborgen waarde, want wat verborgen is kan niet met anderen worden gedeeld, en dus is de waarde ervan onbekend. Het verborgene wordt apart gehouden, maar waarde ligt steeds in wat gezamenlijk wordt gewaardeerd. Wat verheimelijkt is kan niet worden liefgehad, en moet dus wel worden gevreesd.

 

In deze wereld lijken er dingen te bestaan die terecht beangstigend zijn. Maar Jezus zegt hier dat alle angst irrationeel is, omdat we bang zijn voor iets waarvan we alleen maar denken dat het er is. Al onze angsten lijken op de klassieke kinderangst voor het monster onder het bed. We zijn alleen bang voor het monster zolang we niet onder het bed kijken. Als we kijken zien we dat er niets is, en verdwijnt de angst. De laatste zinnen verklaren waarom dit zo is:

• Waarde kan alleen gekend worden door haar te delen.

• Wat verborgen is kan niet gedeeld worden.

• De waarde van wat verborgen is, is dus onbekend.

• Waarderen is liefhebben.

• Aangezien we niet kunnen waarderen wat verborgen is, kunnen we dit ook niet liefhebben.

• Wat we niet liefhebben, vrezen we.

• Wat verborgen is moet dus wel worden gevreesd.

Dit klinkt misschien indirect en onduidelijk, maar de essentie ervan is zeer eenvoudig: wat verborgen is, is onbekend. Het is moeilijk om iets wat onbekend is lief te hebben, nietwaar? En dit vacuüm van liefde wordt opgevuld door angst.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. Het stille licht waarin de Heilige Geest in jouw binnenste woont is slechts volmaakte openheid waarin niets verborgen en dus niets angstwekkend is. Aanval zal steeds voor liefde zwichten als die naar de liefde wordt gebracht, en niet voor haar verborgen wordt. Er is geen duisternis die niet door het licht der liefde wordt verdreven, tenzij die voor de weldadigheid van de liefde verscholen blijft. Wat van de liefde weggehouden wordt, kan niet delen in haar genezende kracht, want het werd afgezonderd en in het duister bewaard. De schildwachten der duisternis bewaken het angstvallig en jij, die deze bewakers van illusies uit het niets hebt gemaakt, bent nu bang voor hen.

 

De Heilige Geest is het tegenovergestelde van verborgenheid. Hij verblijft in onze denkgeest in het licht van volmaakte openheid. Het verborgene waar Jezus over spreekt is de duisternis van het ego. In de tweede zin gebruikt Jezus daar specifiek het woord 'aanval' voor. Wij verbergen de van haat vervulde duisternis van het ego voor het licht van de liefde, omdat dit licht de duisternis automatisch zou wegschijnen. Wij hebben onze duisternis opgesloten in de kelder, en ervoor gezorgd dat het licht daar nooit kan binnendringen. We hebben bewakers bij de deur gezet: de 'schildwachten der duisternis'. Zij zorgen ervoor dat we ons niet bewust worden van onze verborgen angst. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. Wil jij deze vreemde ideeën over veiligheid denkbeeldige macht blijven geven? Ze zijn veilig noch onveilig. Ze beschermen niet en vallen ook niet aan. Ze doen helemaal niets, want ze zijn helemaal niets. Zoek bij hen als bewakers van duisternis en onwetendheid alleen angst, want wat ze verborgen houden is angstaanjagend. Maar laat ze los, en wat angstaanjagend was, zal dat niet langer zijn. Zonder de bescherming van het duister blijft alleen het licht der liefde over, want alleen dit is van betekenis en kan leven in het licht. Al het andere moet wel verdwijnen.

 

De schildwachten zijn 'vreemde ideeën over veiligheid', die we in onze denkgeest hebben geplaatst om de duisternis van het ego achter gesloten deuren te houden, zodat ze nooit kan worden blootgesteld aan het licht. We denken dat de schildwachten ervoor zorgen dat we veilig zijn, maar in feite houden ze ons angstig.

 

Toepassing : Visualisatie:

Stel je voor dat je rondloopt in je denkgeest. Je gaat een slecht verlichte trap af en komt bij een donkere deur. Bij deze deur staan twee bewakers, gekleed in zwarte, militaire uniformen.

Als je dichterbij komt zeggen ze: 'Het spijt me mevrouw, meneer, maar u kunt hier nooit, absoluut nooit naar binnen gaan'.

Wat zou je nu anders kunnen voelen dan angst?

Zonder de schildwachten zou je de deur gewoon kunnen openen. Dan zou het licht naar binnen schijnen en zou je ontdekken dat er in deze kelder niets is, helemaal niets. Niet wat zich achter die deur bevindt maakt je dus bang, maar de schildwachten ... 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. De dood zwicht voor het leven eenvoudig omdat vernietiging niet waar is. Schuld wordt door het licht van schuldeloosheid weggeschenen, want wanneer ze bij elkaar worden gebracht, moet de waarheid van het een de onwaarheid van zijn tegendeel wel volmaakt aan het licht brengen. Houd schuld en schuldeloosheid niet gescheiden, want jouw overtuiging dat je ze beide kunt hebben, heeft geen betekenis. Al wat je hebt gedaan door ze van elkaar weg te houden, is hun betekenis kwijtraken door ze met elkaar te verwarren. En zo besef jij niet dat maar één iets betekent. Het andere is volstrekt gespeend van enigerlei zin.

 

Volgens alinea 2 van deze paragraaf ligt aanval achter de deur, en volgens deze alinea dood, vernietiging en schuld. Dat klinkt allesbehalve als 'niets'. Het lijkt echter alleen donker en zwaar en onheilspellend te zijn wanneer het licht er niet op kan schijnen. Het licht zou onthullen dat de ruimte achter de deur absoluut inhoudsloos en leeg is. Daarom moeten we licht en duisternis samenbrengen, zodat het licht de duisternis van schuld weg kan schijnen en alleen de waarheid van onze schuldeloosheid overblijft. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

5. Jij hebt de afscheiding als een middel beschouwd om de communicatie met jouw Vader te verbreken. De Heilige Geest herinterpreteert die als een middel tot herstel van wat niet verbroken is geweest, maar wel onverstaanbaar werd gemaakt. Alles wat jij gemaakt hebt is van nut voor Hem terwille van Zijn hoogst heilige doel. Hij weet dat jij niet van God gescheiden bent, maar Hij neemt in je denkgeest heel wat waar dat jou laat denken dat jij dit wél bent. Dit alles en niets anders wil Hij van jou scheiden. Van de macht om te beslissen, die jij hebt gemaakt ter vervanging van de macht om te scheppen, wil Hij je onderwijzen hoe jij die ten eigen dienste kunt benutten. Jij die haar gemaakt hebt om jezelf te kruisigen dient van Hem te leren hoe je haar kunt aanwenden voor de heilige zaak van het herstel.

 

Wij geloven dat we door de afscheiding de communicatie met God hebben verbroken. Maar de Heilige Geest gebruikt alles wat we gemaakt hebben voor het herstellen van de communicatie. Hij smeedt al onze zwaarden om tot ploegscharen. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

6. Jij die in duistere en kromme symbolen spreekt, begrijpt de taal niet die je hebt gemaakt. Ze heeft geen betekenis, want ze beoogt geen communicatie, maar eerder het verbreken daarvan. Als de bedoeling van taal communicatie is, hoe kan deze spraak dan iets te betekenen hebben? Toch draagt zelfs deze vreemde en verwrongen poging om te communiceren door niet te communiceren voldoende liefde in zich om daaraan betekenis te geven, als haar Interpreet tenminste niet haar maker is. Jij die haar gemaakt hebt brengt slechts conflict tot uiting, en daarvan wil de Heilige Geest jou bevrijden. Laat aan Hem over wat je wilt communiceren. Hij zal het met volmaakte helderheid voor je interpreteren, want Hij weet met Wie jij in volmaakte communicatie staat.

 

Jezus zegt hier dat ook onze taal een middel is om de communicatie te verbreken. Dat is uiteraard vreemd, omdat taal er juist is om te communiceren. Maar communiceren we wel echt? Werkelijk communiceren betekent: datgene wat zich in mijn denkgeest bevindt uitbreiden naar de jouwe, zodat onze beide denkgeesten dezelfde inhoud delen en in deze ervaring verenigd zijn. Is dit inderdaad wat onze taal doet: denkgeesten verenigen? Als dat zo is, hoe komt het dan dat er zoveel eenzame, geïsoleerde mensen zijn in deze wereld? Maar ook hier kan de Heilige Geest ons maaksel gebruiken voor Zijn heilig doel. Als we Hem laten begaan, gebruikt Hij onze taal in het belang van werkelijke vereniging. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

7. Jij weet niet wat je zegt en dus weet je ook niet wat er tegen jou wordt gezegd. Je Interpreet ziet echter de betekenis in jouw vreemde taal. Hij zal geen poging doen het betekenisloze te communiceren. Maar al wat betekenis heeft zal Hij eruit afzonderen, terwijl Hij de rest laat vallen en jouw waarachtige communicatie aanbiedt aan hen die even waarachtig met jou willen communiceren. Jij spreekt twee talen tegelijk, wat onherroepelijk tot gevolg heeft dat je niet te volgen bent. Als de ene echter niets betekent en de andere alles, is alleen die ene voor communicatiedoeleinden mogelijk. De andere verstoort die alleen maar.

 

'Jij spreekt twee talen tegelijk', zegt Jezus hier. Met andere woorden: we zeggen tegelijkertijd

twee tegenovergestelde dingen, zoiets als 'Ik haat je, kunnen we vrienden zijn?' We spreken

tegelijkertijd met het ego en met de Heilige Geest.

De Heilige Geest weet dat onze taal ook een vonk van liefde bevat, een glimp van een poging

tot communicatie. En Hij gebruikt deze 'waarachtige communicatie' om onze denkgeest te

verenigen met andere denkgeesten.

 

Toepassing : Denk aan iemand in je leven waar je een hekel aan hebt, en vraag de Heilige Geest je te helpen om alles wat je ego over deze persoon zegt, te scheiden van de liefde die je hem of haar wilt geven. Zeg: 'Heilige Geest, als ik ervoor kies om niet te spreken met het ego, wat wil ik dan werkelijk zeggen tegen .....(naam)? 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

8. De functie van de Heilige Geest is een en al communicatie. Hij dient dan ook alles weg te nemen wat de communicatie stoort, zodat die kan worden hersteld. Onttrek dan ook geen enkele storingsbron aan Zijn zicht, want Hij zal je schildwachten niet aanvallen. Maar breng ze bij Hem, en laat Zijn zachtmoedigheid jou onderwijzen dat ze in het licht niet angstaanjagend zijn en niet kunnen dienen om de donkere deuren te bewaken waarachter helemaal niets angstvallig verborgen wordt gehouden. We moeten alle deuren openen en het licht erdoorheen laten stromen. In Gods tempel zijn geen geheime vertrekken. Zijn poorten staan wijdopen ter begroeting van Zijn Zoon. Niemand kan nalaten te komen waar God hem geroepen heeft, als hij tenminste zelf niet de deur voor zijn Vaders welkom sluit.

 

De Heilige Geest wil via ons tot onze broeders spreken. Hij wil alle haat en afscheiding uit onze communicatie wegnemen, zodat alleen liefde en vereniging overblijft. Om Hem daartoe in staat te stellen, moeten we ophouden met het verbergen van de duisternis in onszelf, die waarachtige communicatie verstoort en bewaakt wordt door duistere schildwachten. We moeten deze schildwachten — onze 'vreemde ideeën over veiligheid' — naar Hem brengen, zodat Hij ons kan laten zien dat ze niets zijn, en de duisternis die ze bewaken evenmin. Wanneer we alle deuren in onze denkgeest openen en Zijn licht binnen laten stromen, zullen we ons realiseren dat onze denkgeest Gods tempel is, waarvan de poorten wijd open staan om ons te verwelkomen. Het sluiten van de deuren voor het licht van de Heilige Geest, laat ons geloven dat de deuren van Gods tempel gesloten zijn voor ons.

 

Toepassing : Zeg zo oprecht mogelijk tegen de Heilige Geest:

Heilige Geest, ik wil mijn duisternis niet langer voor U verbergen. Ik wil de deuren openen die mijn duisternis verborgen houden, en Uw licht binnen laten stromen. Want dan zal ik beseffen dat mijn denkgeest Gods tempel is, waarvan de deuren wijd open staan om mij te verwelkomen. 

(Toelichtingen door Robert Perry)