De vergeving van illusies

VI. De brug naar de werkelijke wereld

 

1. Het zoeken naar de speciale relatie is het teken dat jij jezelf gelijkstelt aan het ego en niet aan God. Want de speciale relatie heeft alleen waarde voor het ego. Voor het ego heeft een relatie geen betekenis tenzij ze speciale waarde heeft, want het ziet alle liefde als speciaal. Toch kan dit niet natuurlijk zijn, want het is niet gelijk aan de relatie van God en Zijn Zoon, en alle relaties die niet aan deze gelijk zijn moeten onnatuurlijk zijn. Want God heeft de liefde geschapen zoals Hij dat wilde, en haar gegeven zoals ze is. Liefde heeft geen betekenis buiten degene die haar Schepper met Zijn Wil heeft gedefinieerd. Het is onmogelijk haar op een andere wijze te definiëren en tevens te begrijpen.

 

Wie speciale liefde wil gelooft een ego te zijn, niet de Zoon van God. Alleen het ego houdt van het idee om speciaal behandeld te worden. In zijn ogen hebben we geen nut als we niet op die manier met onze relaties omgaan. We zijn zo gewend geraakt aan dit soort liefde, dat het, volkomen natuurlijk lijkt te zijn. Maar het is een onnatuurlijke liefde, omdat de enige natuurlijke liefde de liefde tussen God en Zijn Zoon is. En de liefde van God is alomvattend en voor iedereen gelijk. Zo is ze door Hem geschapen. Het is onmogelijk om haar anders te zien en haar toch nog te begrijpen.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. Liefde is vrijheid. Ernaar op zoek gaan door jezelf in slavernij te begeven is jezelf ervan afscheiden. Om de Liefde Gods, zoek niet langer naar vereniging in afscheiding, of naar vrijheid in slavernij! Zoals jij bevrijdt, zo zul jij bevrijd worden. Vergeet dit niet, anders zal de Liefde niet in staat zijn jou te vinden en te troosten.

 

Hier vinden we een hartstochtelijk pleidooi van Jezus om de juiste keuze te maken: 'Om de Liefde Gods ... zoek niet langer naar vereniging en vrijheid waar ze niet te vinden zijn! Bevrijd je broeders daarvan en je zult er zelf van bevrijd zijn!'

Als we dit in gedachten houden scheiden we ons niet langer af van de Liefde. Dan laten we ons door haar vinden en kan ze ons troosten. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. Er is een manier waarop de Heilige Geest jouw hulp vraagt, als jij de Zijne wilt. Het heilig ogenblik is Zijn meest nuttige hulpmiddel om jou te beschermen tegen de aantrekking van schuld, het echte lokaas in de speciale relatie. Je ziet niet in dat daarin zijn echte aantrekkelijkheid schuilt, want het ego heeft jou geleerd dat daarin je vrijheid ligt. Maar hoe meer jij de speciale relatie van dichtbij bekijkt, des te duidelijker wordt het dat ze wel schuld moet kweken en je daardoor tot gevangene moet maken.

 

De speciale relatie is net als al die fabels waarin een geweldig geschenk totale vrijheid belooft, maar uiteindelijk totale gevangenschap oplevert. Speciale relaties leiden tot gevangenschap omdat ze schuld kweken. We beseffen niet dat het in feite schuld is die ons aantrekt in deze relaties. En als we dat niet beseffen, hoe kunnen we ons dan tegen deze aantrekkingskracht beschermen?

Dat kunnen we niet, althans niet alleen. Daar hebben we de hulp van de Heilige Geest bij nodig. Maar Hij kan ons niet helpen zonder onze medewerking. Daarom vraagt Hij ons: 'Help Mij om jou te helpen'. En hoe helpen we Hem? Door het heilig ogenblik binnen te gaan.

Aan het eind van deze paragraaf wordt ons daar meer over verteld. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. Zonder lichaam heeft de speciale relatie totaal geen betekenis. Als je er waarde aan verleent, moet jij ook aan het lichaam waarde verlenen. En waar je waarde aan hecht, dat zul je bewaren. De speciale relatie is een instrument om jezelf tot een lichaam te beperken, en jouw waarneming van anderen te beperken tot het hunne. De Grote Stralen zouden het totale gebrek aan waarde van de speciale relatie bevestigen, wanneer ze werden gezien. Want wanneer je deze ziet, zou het lichaam verdwijnen, omdat het zijn waarde verloren had. En zo zou heel je investering om het te zien daaruit teruggetrokken worden. 

 

De speciale relatie verleent het lichaam waarde en macht, omdat ze alleen tussen lichamen kan bestaan. Hierdoor beperken we onszelf en anderen tot een lichaam. Er is echter een heel andere manier om onszelf en de ander te zien. In het licht van de Grote Stralen verdwijnt de waarneming van het lichaam uit onze denkgeest. Dan heeft het geen enkele waarde meer, en dat maakt ook de speciale relatie volkomen waardeloos.

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

5. Je ziet de wereld die jij waarde geeft. Aan deze kant van de brug zie je de wereld van afzonderlijke lichamen, die zich in afzonderlijke verbonden bij elkaar proberen aan te sluiten en proberen één te worden door verlies te lijden. Wanneer twee afzonderlijke personen ernaar streven één te worden, proberen ze hun grootheid te verkleinen. Elk ontkent zijn macht, want het afzonderlijke verbond sluit het universum uit. Er wordt veel meer erbuiten gelaten dan erin opgenomen, want God wordt erbuiten gelaten en niets erin opgenomen. Als één zo’n verbond in volmaakt vertrouwen werd aangegaan, zou het universum erin binnenkomen. Maar de speciale relatie die het ego zoekt omvat zelfs niet één volledig persoon. Het ego wil maar een deel van hem en ziet alleen dit deel en anders niets.

 

We keren terug naar de metafoor van de brug. Waar we nu staan, zien we een wereld waarin afzonderlijke lichamen zich met elkaar proberen te verenigen. Dat klinkt romantisch en zelfs spiritueel, maar in feite hebben deze mensen zichzelf verkleind. Ze zijn bezig met verminderen, niet met vermeerderen. Het probleem is dat hun werkelijke macht en grootheid in hun identificatie met het gehele Zoonschap ('het universum') ligt, maar dit wordt uitgesloten. Ze nemen slechts één persoon op en laten alle anderen erbuiten. In feite sluiten ze iedereen buiten, want ook die ene persoon wordt niet volledig opgenomen. Als ze dat wel zouden doen, als ze niet alleen het lichaam, maar ook de denkgeest van de ander op zouden nemen in hun verbond, zou het gehele Zoonschap daarin binnenkomen. Maar het ego wil alleen het lichaam, omdat dit zijn bestaansrecht garandeert. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

6. Aan de overkant van de brug is het zo anders! Een tijdlang wordt het lichaam nog gezien, maar niet exclusief, zoals het hier wordt gezien. De kleine vonk die de Grote Stralen in zich bevat is ook zichtbaar, en deze vonk kan niet lang tot kleinheid worden beperkt. Zodra je de brug bent overgestoken, is de waarde van het lichaam in jouw ogen zo afgenomen dat je geen enkele noodzaak meer ziet die te vergroten. Want je zult inzien dat de enige waarde die het lichaam heeft, wordt gevormd door het feit dat het jou in staat stelt je broeders met je mee te brengen naar de brug, om daar tezamen te worden bevrijd.

 

Aan de andere kant van de brug is alles anders. Daar beginnen we de kleine vonk in onze broeders te zien, de kleine vonk van de Grote Stralen. Hoe meer we naar deze vonk kijken, hoe groter deze wordt en hoe meer de waarde van het lichaam afneemt. Het wordt een instrument dat zijn enige waarde ontleent aan het feit dat het onze broeders meeneemt naar de andere kant van de brug. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

7. De brug zelf is niets anders dan een overgang in perspectief op de werkelijkheid. Aan deze kant is alles wat je ziet grof vervormd en totaal uit perspectief. Wat klein en onbeduidend is wordt uitvergroot, terwijl wat sterk en machtig is tot kleinheid wordt teruggebracht. Tijdens deze overgang is er een periode van verwarring, waarin een gevoel van daadwerkelijke desoriëntatie kan optreden. Vrees dit echter niet, want het betekent alleen dat je bereid bent geweest je greep los te laten op het verwrongen referentiekader dat jouw wereld bij elkaar leek te houden. Dit referentiekader is opgebouwd rond de speciale relatie. Zonder deze illusie zou er geen betekenis kunnen zijn waar je hier nog naar zoeken zou.

 

De brug is uiteraard geen fysieke brug, het is 'een overgang in perspectief op de werkelijkheid'. In de wereld zien we alles in een soort lachspiegel die elke betekenis volledig vervormt. Het betekenisloze wordt vergroot en het betekenisvolle verkleind. Maar als we de brug oversteken wordt ons perspectief geleidelijk aan gecorrigeerd. Tijdens dit proces kunnen we in verwarring en zelfs gedesoriënteerd raken. Maar Jezus zegt dat we daar niet bang voor hoeven te zijn. Het is slechts tijdelijk en in feite een goed teken. Het betekent namelijk dat we onze greep beginnen te verliezen op alles wat ons bekend en vertrouwd was, maar slechts illusies zijn, die nu vervangen worden door de werkelijkheid van liefde, vrede en vreugde. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

8.Vrees niet dat je opeens zult worden opgetild en de werkelijkheid in geslingerd. De tijd is mild, en als je hem ten behoeve van de werkelijkheid benut zal hij bij jouw overgang zachtjes gelijke tred met je houden. De dringende noodzaak bestaat alleen hierin dat jij je denkgeest loswrikt uit zijn verstarde positie hier. Je zult hierdoor niet ontheemd of zonder referentiekader raken. De periode van desoriëntatie, die aan de eigenlijke overgang voorafgaat, is vele malen korter dan de tijd die het vergde om je denkgeest zo stevig op illusies te fixeren. Uitstel zal jou nu meer pijn doen dan vroeger, alleen al omdat je beseft dat het uitstel is, en dat het werkelijk mogelijk is aan pijn te ontsnappen. Vind hoop en vertroosting in plaats van vertwijfeling hierin: zelfs de illusie van liefde zou jij in welke speciale relatie ook hier niet lang kunnen vinden. Want je bent niet langer volslagen krankzinnig, en je zou al snel de schuld over zelfverraad aanzien voor wat die is.

 

Wij zijn geneigd om te denken: 'Ik vind het veel te verwarrend en zelfs bedreigend, om me voor te stellen dat mijn lichaam tot niets wordt gereduceerd, terwijl onzichtbare stralen van heiligheid mijn visie worden. Ik denk niet dat ik daar klaar voor ben'. We zijn bang om het spoor bijster te raken. Hierdoor blijven we eindeloos rondhangen aan deze kant van de brug, bang om er überhaupt op te stappen.

Jezus begrijpt dit dilemma: 'Concentreer je gewoon op het bereiken van de brug', zegt hij, 'en vertrouw erop dat er, als je er eenmaal op staat, voor je wordt gezorgd. Vertrouw erop dat de overgang mild is en de fase van desoriëntatie veel korter duurt dan je vreest. Realiseer je dat je juist lijdt zolang je aan deze kant blijft'.

 

Toepassing : Voel je dat je aarzelt om de brug te betreden, uit angst dat alles op zijn kop wordt gezet? Zeg dan het volgende — en doe je best om te menen wat je zegt:

Uitstel doet me nu meer pijn dan vroeger

omdat ik besef dat het uitstel is

en dat het werkelijk mogelijk is aan pijn te ontsnappen.

Ik weet dat ik in geen enkele speciale relatie zelfs maar de illusie van liefde kan vinden.

Dat is geen reden om te wanhopen maar juist om te hopen.

Het is tijd om de brug over te steken. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

9. Niets van wat jij in de speciale relatie probeert te versterken maakt in werkelijkheid deel van jou uit. En je kunt niet een gedeelte van het denksysteem behouden dat jou onderwezen heeft dat het werkelijk is, én de Gedachte begrijpen die weet wat jij bent. Je hebt de Gedachte van jouw werkelijkheid toegestaan binnen te komen in je denkgeest, en omdat je haar hebt uitgenodigd zal ze bij jou verblijf houden. Jouw liefde ervoor zal jou niet toestaan jezelf te verraden, en je kunt je niet in een relatie begeven waarin ze jou niet vergezellen kan, want je wilt niet van haar gescheiden zijn.

 

De boodschap van deze alinea is eenvoudig: we zijn te ver gevorderd om nog terug te keren, of om te proberen compromissen te sluiten. Dat zou zelfverraad zijn. Laten we de feiten onder ogen zien en toegeven dat de enige weg die we nu nog kunnen gaan de weg vooruit is. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

10. Wees blij dat je ontsnapt bent aan de schijnverlossing die het ego jou aangeboden heeft, en kijk niet verlangend terug op de karikatuur die het van jouw relaties heeft gemaakt. Nu hoeft niemand te lijden, want je bent al te ver gevorderd om nog voor de illusie van de schoonheid en heiligheid van schuld te bezwijken. Alleen wie volslagen waanzinnig is zou kunnen kijken naar dood en lijden, ziekte en wanhoop, en die zo zien. Wat schuld gewrocht heeft is lelijk, angstwekkend en erg gevaarlijk. Zie daar geen illusie van waarheid of schoonheid in. En wees dankbaar dat er een plaats bestaat waar waarheid en schoonheid op jou wachten. Ga ze blijmoedig tegemoet en ontdek hoeveel jou wacht in ruil voor de simpele bereidwilligheid om niets op te geven omdat het niets is.

 

Om de brug te bereiken hebben we een lange weg afgelegd. Nu staan we op een neutrale plek, tussen de brug naar de werkelijkheid die vóór ons ligt, en de illusies die achter ons liggen. De grote verleiding is nu om terug te kijken. 'Ach, die goede oude tijd!' denken we, 'waarom denk ik er zelfs over om deze brug over te steken en dat allemaal op te geven?'

Wat we ons nu moeten realiseren is dat 'de goede oude tijd' alleen vanaf een afstand goed lijkt te zijn, en alleen omdat we bang zijn voor wat véér ons ligt. Als we daadwerkelijk terug zouden keren naar het streven naar speciaalheid, zouden we ons heel snel heel ziek voelen. Want wat zo mooi leek te zijn, was niets anders dan schuld in een mooie verpakking. Nu we dat beginnen te zien is het tijd om vooruit te gaan. Het is tijd om dankbaar te zijn voor het feit dat werkelijke waarheid en schoonheid op ons wachten, in ruil voor de illusoire waarheid en schoonheid die we ten onrechte werkelijkheid verleenden. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

11. Het nieuwe perspectief dat de oversteek jou zal opleveren, is het inzicht van waar de Hemel is. Van deze kant uit gezien lijkt hij zich buiten en aan de overkant van de brug te bevinden. Maar als je oversteekt om je ermee te verbinden zal hij zich met jou verbinden en één worden met jou. En in blije verbazing zul je bedenken dat jij voor dit alles niets hebt opgegeven! De vreugde van de Hemel, die geen grenzen kent, vermeerdert met elk licht dat terugkeert om daar zijn rechtmatige plaats in te nemen. Wacht niet langer, omwille van de Liefde van God en jouzelf. En moge het heilig ogenblik jou voortstuwen op de weg, wat het zeker doen zal, als jij het maar tot je laat komen.

 

Aan deze kant van de brug lijkt de Hemel enorm ver weg en pas bereikbaar na heel veel zwoegen en opoffering. Maar die gedachte is een deel van het vervormde perspectief aan deze kant van de brug. Alleen de angst om alles op te geven weerhoudt ons ervan om de brug over te steken. Maar wanneer we dat toch doen, zullen we ontdekken dat de Hemel één met ons is en dat dit altijd al zo is geweest. En dat we slechts illusies — dus niets — hebben opgegeven om alles te winnen. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

12. De Heilige Geest vraagt je slechts dit kleine beetje hulp: treed, telkens wanneer jouw gedachten naar een speciale relatie afdwalen die jou nog altijd aantrekt, met Hem in een heilig ogenblik, en laat Hem jou daar bevrijden. Hij heeft slechts jouw bereidwilligheid om Zijn perspectief te delen nodig om jou dat volledig te kunnen geven. En jouw bereidwilligheid hoeft niet volledig te zijn omdat de Zijne volmaakt is. Het is Zijn taak door Zijn volmaakt geloof jouw onwilligheid al verzoenend goed te maken, en het is Zijn geloof dat jij daar met Hem deelt. Vanuit jouw erkenning van je onwilligheid om te worden bevrijd, wordt jou Zijn volmaakte bereidwilligheid gegeven. Roep Hem aan, want de Hemel luistert naar Zijn Roep. En laat Hem voor jou de Hemel aanroepen.

 

Toepassing : Deze alinea bevat een oefening waarin alles wat we in deze paragraaf hebben geleerd samenkomt.

Denk aan een relatie die bijzonder veel aantrekkingskracht op je uitoefent — een relatie die je hebt gehad, die je momenteel met iemand hebt, of die je hoopt te krijgen.

Stel dan je denkgeest open voor de Heilige Geest en zeg het volgende:

De speciaalheid in deze relatie is schuld vermomd als schoonheid.

Heilige Geest, dit wil ik niet meer.

Ik wil mij in deze relatie op een andere manier met mijn broeder verbinden.

Daarom wil ik samen met U een heilig ogenblik binnengaan.

Ik weet dat mijn bereidwilligheid niet volledig is,

maar de Uwe zal haar aanvullen.

Laat me samen met U een heilig ogenblik binnengaan.

 

Herhaal zo nodig de laatste zin. 

(Toelichtingen door Robert Perry)