De lessen van de Liefde

III. Het afzien van alle aanval

 

1. Zoals we reeds hebben benadrukt begint ieder idee in de denkgeest van de denker. Daarom is wat zich vanuit de denkgeest uitbreidt daarin nog steeds aanwezig, en vanuit wat hij uitbreidt kent hij zichzelf. Het woord ‘kent’ is hier op z’n plaats, omdat de Heilige Geest door Zijn onbevooroordeelde waarneming kennis nog steeds veilig in jouw denkgeest bewaart. Door niets aan te vallen vormt Hij geen barrière voor de communicatie van God. Daarom is het zijn nooit bedreigd. Je goddelijke denkgeest kan nooit worden ontwijd.  Het ego was er nooit deel van en zal dat nooit zijn, maar via het ego kun je horen, onderwijzen en leren wat niet waar is. Jij hebt jezelf leren geloven dat je niet bent wat jij bent. Je kunt niet onderwijzen wat je niet hebt geleerd, en wat jij onderwijst versterk je in jezelf door het te delen. Elke les die je onderwijst leer je.

 

Deze korte paragraaf beschrijft een buitengewoon belangrijk kernprincipe van Een cursus in wonderen: 'Zoals je onderwijst, zo zul je leren' (T5.IV.6:4). De Cursus plaatst dit principe in het centrum van zijn weg naar God.

Wij leren wat we zijn door wat we uitbreiden of projecteren. Als we liefde uitbreiden, leren we ons ware Zelf kennen; als we woede projecteren, raken we ervan overtuigd dat we iemand zijn die we niét zijn. Dit principe werkt altijd. Ons zelfbeeld wordt elk moment gevormd door onze gedachten, woorden en daden, en het effect daarvan op anderen. In onze staat van waarneming kunnen we onszelf niet rechtstreeks zien. We kunnen alleen de gevolgen zien van wat we produceren, en uit die gevolgen leiden we af wat de oorzaak is — wat wij zijn. Als het gevolg liefdevol is, gaan we ervan uit dat we onschuldig zijn; als het gevolg kwetsend is, zien we onszelf als zondig. Daarom is het zo belangrijk wat we anderen onderwijzen. Alles wat we hen aanbieden leert ons wat wij zelf zijn of niet zijn. Dat is de reden waarom het zelfbeeld van de meeste mensen een chaos is. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

2. Dat is de reden waarom je maar één les moet onderwijzen. Als jij zelf vrij van conflict wilt zijn, moet je alleen van de Heilige Geest leren en alleen met Hem onderwijzen. Jij bent louter liefde, maar wanneer je dit verloochent, maak je wat jij bent tot iets wat jij je moet leren herinneren. Ik heb eerder al gezegd dat de boodschap van de kruisiging was: ‘Onderwijs louter liefde, want dat is wat jij bent.’ Dit is de enige les die volkomen eenduidig is, omdat het de enige les is die één is. Alleen door die te onderwijzen, kun je die leren.  ‘Zoals je onderwijst, zo zul je leren.’ Als dit waar is, en het is waar, vergeet dan niet dat wat jij onderwijst, jou onderwijst. En wat jij projecteert of uitbreidt, geloof je.

 

We zijn louter liefde, maar dat zijn we vergeten en moeten we ons weer herinneren. Maar hoe? De meest voor de hand liggende manier lijkt innerlijke ervaring te zijn — de rechtstreekse ervaring van onze ware natuur. Deze alinea zegt echter dat we het op die manier niet zullen Ieren. 'Alleen door die te onderwijzen, kun je die leren'. Wat een opmerkelijke uitspraak. De enige manier om ervan overtuigd te raken dat we liefde zijn, is door liefde uit te breiden. Daarom moeten we alleen deze ene les onderwijzen. Op dit moment onderwijzen we conflicterende lessen — zowel liefde als aanval. En als resultaat daarvan hebben we onszelf geleerd dat ons wezen in tweeën is gesplitst. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

3. De enige veiligheid ligt in het uitbreiden van de Heilige Geest, want zodra je Zijn zachtmoedigheid in anderen ziet, neemt je eigen denkgeest zichzelf als totaal onschadelijk waar. Als hij dat eenmaal ten volle kan aannemen, ziet hij geen noodzaak zichzelf te beschermen. De bescherming van God daagt dan in hem en verzekert hem dat hij voor eeuwig volmaakt veilig is. Wie volmaakt veilig is, is volkomen goedaardig. Hij zegent omdat hij weet dat hij gezegend is. Zonder angst is de denkgeest totaal beminnelijk, en doordat hij weldadigheid uitbreidt is hij weldadig. Veiligheid is het volledig afzien van alle gewelddadigheid. Hierin is geen compromis mogelijk. Onderwijs enige vorm van aanval, en je hebt die geleerd, en die zal jou kwetsen. Maar wat je aldus geleerd hebt is niet onsterfelijk en je kunt het afleren door het niet te onderwijzen.

 

Dit zijn bijzonder mooie en suggestieve woorden. Stel je voor dat je de Heilige Geest uitbreidt naar iedereen die je ontmoet, zodat je alleen Zijn zachtmoedigheid in iedereen ziet. Omdat je niemand kwetst en alleen liefdevol bent, 'neemt je eigen denkgeest zichzelf als totaal onschadelijk waar'. Daarom geloof je niet meer dat jij op jouw beurt gekwetst kunt worden. Er is dus ook geen noodzaak meer om jezelf te beschermen. Voel je verdedigingen van je afglijden. Voel de ontspanning die dat oplevert. Voel in deze staat van verdedigingsloosheid de bescherming van God in je denkgeest dagen. Hoor hoe Hij jou verzekert dat je voorgoed volmaakt veilig bent. Je bent omhuld door volmaakte bescherming, en je weet dat dit altijd zo zal blijven. Je voelt je oneindig gezegend. Wat kun je nog anders doen dan anderen zegenen? Alle angst is van je afgevallen, alle zorg over je veiligheid. Wat kun je nog anders zijn dan volledig zachtmoedig? Elk woord, elke oogopslag, straalt goedaardigheid uit. Ze stroomt van je uit als bloesems die in de lente van een boom waaien. Hoe kun je er niet van overtuigd zijn dat je zuivere goedaardigheid bent?

Hoe bereiken we deze plaats van bodemloze veiligheid? Er is slechts één manier: Volledig afzien van alle aanval. 

(Toelichtingen door Robert Perry)

 

4. Aangezien je niet niet kunt onderwijzen, ligt jouw verlossing in het onderwijzen van precies het tegenovergestelde van alles wat het ego gelooft. Zo zul jij de waarheid leren die jou vrij zal maken en je vrij zal houden naargelang anderen het leren van jou. De enige manier om vrede te hebben is vrede te onderwijzen.  Door vrede te onderwijzen moet je die wel zelf leren, want je kunt niet onderwijzen wat jij nog steeds dissocieert. Alleen zo kun jij de kennis terugwinnen die je hebt weggegooid. Een idee dat je met anderen deelt moet je zelf hebben. Het ontwaakt in je denkgeest door de overtuiging die ontstaat door het te onderwijzen.  Alles wat je onderwijst leer je. Onderwijs louter liefde, en leer dat liefde jou toebehoort en dat jij liefde bent.

 

Jezus kan het niet duidelijker zeggen: de enige manier om verlost te worden van ons lijden, is 'het onderwijzen van precies het tegenovergestelde van alles wat het ego gelooft'. Dat betekent: alleen vrede en liefde onderwijzen. Waarom is dit de weg naar verlossing? Daar zijn twee redenen voor. Ten eerste: het onderwijzen van een idee — het uitbreiden ervan door onze houding en gedrag — bewijst dat dit idee zich in onszelf bevindt. Het onderwijzen ervan versterkt deze aanwezigheid in onszelf. Ten tweede: zoals de eerste alinea zei: wat we onderwijzen onthult wie we zijn. De gevolgen die we produceren, leren ons wat de oorzaak daarvan is: wijzelf. Wanneer we dus een idee onderwijzen, leren we onszelf dat we één zijn met dat idee, dat we het idee zijn.

Samenvattend: door een idee te onderwijzen bewijzen we onszelf dat dit idee in ons is en is wie we zijn: 'Onderwijs louter liefde, en leer dat liefde jou toebehoort [het idee is in jou] en dat jij liefde bent [jij bent het idee]'.

 

Toepassing : Denk aan een recente gebeurtenis waarbij je kwetsend of onvriendelijk over iemand dacht, of hem of haar zo behandelde.

 

Kun je zien dat je het idee van aanval onderwees?

Kun je zien dat je, door dit idee te onderwijzen, jezelf leerde dat dit idee zich in jou bevindt?

Hoe voelt het om te geloven dat er aanval in jou is?

 

Kun je zien dat je, door dit idee te onderwijzen, jezelf leerde dat jij dit idee bent?

Hoe voelt het om te geloven dat jij aanval bent?

 

Denk nu aan een recente gebeurtenis waarbij je oprecht liefdevol over iemand dacht, of hem of haar zo behandelde.

 

Kun je zien dat je het idee van liefde onderwees?

 

Kun je zien dat je, door dit idee te onderwijzen, jezelf leerde dat dit idee zich in jouzelf bevindt?

Hoe voelt het om te geloven dat er liefde in jou is?

 

Kun je zien dat je, door dit idee te onderwijzen, jezelf leerde dat jij dit idee bent?

Hoe voelt het om te geloven dat jij liefde bent?

 

Kun je zien dat de kwaliteit van je gedachten — in termen van liefde of aanval de belangrijkste kracht is bij het leren wie je bent? 

(Toelichtingen door Robert Perry)