Principe 31

Wonderen horen tot dankbaarheid te inspireren, niet tot ontzag. Dank God voor wat jij werkelijk bent. De kinderen van God zijn heilig en het wonder eert hun heiligheid, die wel verborgen maar nooit verloren kan zijn.

     Dit gaat over hetzelfde als waar we het eerder over hadden met betrekking tot Jezus: dat we niet in ontzag naar hem op moeten kijken. We moeten dankbaar zijn voor het wonder vanwege de genezing en vrede die het brengt, maar we moeten er niet in ontzag naar opkijken, omdat het slechts iets is wat hier, in deze wereld bestaat. We moeten ontzag hebben voor de Bron van het wonder, God, maar niet voor het wonder zelf.

     Ook is dit weer een verklaring over het Verzoeningsbeginsel. Het ego leert ons dat de heiligheid van Christus, de heiligheid van Wie we werkelijk zijn, verloren is gegaan doordat we gezondigd hebben. Deze zonde heeft de werkelijkheid van de Hemel veranderd, evenals de werkelijkheid van onze relatie met God. Hij heeft ons veranderd in ellendige zondaars en God in een wraakzuchtige, wrekende Macht. Dat is de werkelijkheid van het ego. Maar het enige wat werkelijk is gebeurd, is dat we in slaap zijn gevallen en onze heiligheid hebben bedekt met sluiers van duisternis. En nu geloven we dat de droom werkelijkheid en de werkelijkheid een droom is. Maar de waarheid over ons, het feit dat we heilig zijn, kan verborgen zijn door het ego, maar we zijn haar nooit verloren. Het wonder laat ons zien dat de sluier van kwaad niets anders is dan een verdediging tegen onze heiligheid, een roep om hulp en liefde.

     Een cursus in wonderen staat respectvol amoreel tegenover de kwestie van slechtheid of duisternis in de wereld, het idee dat er goede dingen zijn die gedaan moeten worden en slechte dingen die nagelaten moeten worden. Dit betekent uiteraard niet dat hij immoreel is. De Cursus is niet moralistisch omdat moraliteit te maken heeft met het beoordelen van vorm of gedrag. De 'moraliteit' van de Cursus is het ongedaan maken van schuld. De Cursus is niet 'tegen' iets in de wereld, hij is 'tegen' schuld.

Vraag: Hoe komt het dat ik mij goed voel als ik boos ben op iemand?

Antwoord: Natuurlijk voel je je goed als je boos bent op iemand. Want dan geloof je dat je eindelijk verlost bent van je schuld. En dat voelt heerlijk maar alleen totdat de schuld weer opdoemt in je bewustzijn, en deze keer nog sterker vanwege het feit dat je iemand onterecht hebt aangevallen.